سور عزائم

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

به «سوره سجده و سوره فصلت و سوره نجم و سوره علق» عزائم یا عزائم السجود گویند.

واژه شناسی عزائم

عزائم از مادة عزم به معناي قصد، آهنگ اراده به كار واجب و فريضه است.[۱] و در اين مورد به معناي فريضه و كار واجب بكار رفته است.

وجه تسمیه

عزائم به معنای فرایض و واجبات است و چون در این سوره‌ها سجده‌های فریضه و واجب آمده است به عزائم نامیده شده اند و به اين علت چهار سوره (نجم، فصلت، سجده و علق) را «عزائم السجود» ناميده اند كه اگر انسان چهار آيه سجده را در اين سوره ها بخواند يا گوش دهد، بعد از اتمام آن واجب است سجده كند.

نامگذاري اين سوره ها به عزائم از زمان پيامبر اعظم صلی الله عليه و آله و سلم مي باشد. از اين مطلب مي توان استفاده کرد که اين نامگذاري از طرف خود آن حضرت صورت گرفته است و مفسرين و يا دانشمندان علوم قرآني در آن هيچ دخالتي نداشته اند.[۲]

فضیلت سوره های عزائم

و بر اين سور عزائم خواصي شفابخش شمرده شده است.[۳] و احکام ويژه اي نيز در رساله هاي توضيح المسائل مراجع براي آنها ذکر گرديده است.[۴] لازم به یادآوری است که شخص جنب و زنی که در عادت ماهانه است اگر حتی یک حرف آن را به قصد یکی از این چهار سوره بخواند حرام است.

پانویس

  1. سيّاح، احمد، فرهنگ بزرگ، جامع نوين (فرهنگ سياح)، تهران، اسلام، چاپ پانزدهم، 1371، ج2، ص1045.
  2. زحيلي و هبته بن مصطفي، تفسير المنير، ج23، ص11؛ و طباطبايي، محمدحسين، الميزان، ج16، ص254.
  3. طبرسي، فضل بن حسين، مجمع البيان، في تفسير القرآن، ج2، ص569.
  4. به عنوان نمونه: امام خميني، توضيح المسائل، نشر روح، چاپ ششم، سال 1378، ص147.

منابع