آموزش فلسفه (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
آموزش فلسفه از کتاب‌های درسی فلسفه به قلم آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی است.
 
آموزش فلسفه از کتاب‌های درسی فلسفه به قلم آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی است.
 +
{{مشخصات کتاب
  
 +
|عنوان=
 +
 +
|تصویر=[[پرونده:آموزش فلسفه.jpg|240px|وسط]]
 +
 +
|نویسنده=محمدتقی مصباح یزدی
 +
 +
|موضوع=فلسفه
 +
 +
|زبان=فارسی
 +
 +
|تعداد جلد=2
 +
 +
|عنوان افزوده1=
 +
 +
|افزوده1=
 +
 +
|عنوان افزوده2=
 +
 +
|افزوده2=
 +
 +
|لینک=
 +
 +
}}
 
==معرفی اجمالی كتاب==
 
==معرفی اجمالی كتاب==
  

نسخهٔ ‏۱۲ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۸

آموزش فلسفه از کتاب‌های درسی فلسفه به قلم آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی است.

آموزش فلسفه.jpg
نویسنده محمدتقی مصباح یزدی
موضوع فلسفه
زبان فارسی
تعداد جلد 2

معرفی اجمالی كتاب

این كتاب مشتمل بر بحث های مقدماتی، شناخت شناسی و هستی شناسی می باشد كه حاصل مطالعات و تحقیقات در زمینه های آموزش فلسفه الهی مرتبط به مسائل اسلامی بوده كه می تواند در راه شناخت و تحقیق منطقی معارف الهی بنیه استدلال و مبانی فكری را تقویت نموده و به ویژه در سطوح دانشگاهی تكیه گاهی مطمئن و علمی برای دانش پژوهان باشد، از امتیازات این كتاب شیوه كلاسیك و آموزشی منظم آن است كه در هر موضوع پرسش های متناسب با درس ها جهت تمرین و آزمون دانش پژوهان مطرح شده كه در اخذ نتیجه بسیار مؤثر است.

از دیگر امتیازات آن، شیوه نگارش با قلم روان و رسا است كه در عین علمی بودن مباحث، فهم آن را آسان می سازد. این كتاب جزء متون درسی بسیاری از مؤسسات آموزشی و دانشگاه می باشد.

بخش‌های کتاب

آموزش فلسفه در هفت بخش به شرح ذیل تنظیم شده است.

  • بخش اول؛ مباحث مقدماتی
  • بخش دوّم؛ در شناخت شناسی
  • بخش سوّم؛ در هستی شناسی
  • بخش چهارم؛ در علت و معلوم
  • بخش پنجم؛ در مجرد و مادی
  • بخش ششم؛ در ثابت و متغیر
  • بخش هفتم؛ در خداشناسی و هر كدام از بخش ها در ده درس تنظیم شده است.

ترجمه و تلخيص

این كتاب ارزشمند بوسیله محمد عبدالمنعم خاقانی به زبان عربی ترجمه شده است كه نام آن المنهج الجدید فی تعلیم الفلسفه می باشد و نیز تلخیص این کتاب در یک جلد عرضه شده است.

وضعیت نشر

كتاب حاضر در دو جلد به زبان فارسی به همت مركز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی در سال 1370 ش به چاپ رسیده است.

منابع

  • حافظ فرزانه، مرکز مطالعات و پژوهش هاي فرهنگي حوزه علميه.