ابو رافع: تفاوت بین نسخه‌ها
(تغییرات اساسی در عناوین و مطالب) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ابورافع یکی از اصحاب معروف پیامبر بود که در زمان حکومت امام علی(ع) در کوفه خزانه‌دار بیت المال بود. | |
| − | + | == نام و نسب== | |
| − | او | + | نام او را مختلف نقل کرده اند اما بیشتر مورخین نام او را «اسلم» دانسته اند. <ref> ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۶۵۶</ref> |
| − | + | او در ابتدا برده عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر بود که عباس او را به پیامبر بخشید و ایشان هم او را آزاد فرمود<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۶۵۶؛</ref> او در همان سالهای آغاز دعوت پیامبر در مکه مسلمان شد <ref>بن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۶۵۶</ref> و از آن دسته از مسلمانان بود که به حبشه مهاجرت نمودند. <ref>نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۱۸ق، ص۵.</ref> | |
| − | + | احتمالاً ابورافع پیش از هجرت پیامبر (ص) به مدینه از حبشه به مکه بازگشته است. زیرا او در هجرت به مدینه نیز حضور داشته است. <ref>نک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۵۵. </ref> و نقل است پس از ورود او به مدینه، پیامبر کنیز خود سَلمی را به ازدواج او درآورد و عبیدالله از او زاده شد <ref> ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۵۵ </ref> | |
| − | + | ابورافع در مدینه در تمام جنگها شرکت داشت. <ref> موحد ابطحی، تهذیب المقال، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۶۷</ref> و مورد احترام پیامبر (ص) بود. <ref>نک: قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۷۷</ref> | |
| − | == | + | ==همراهی با امیرالمؤمنین علی علیه السلام== |
| − | ماخذشناسی رجال شیعه، رسول طلائیان | + | ابو رافع در ۸۵ سالگی زمین و خانه‌اش را در خیبر و مدینه فروخت و همراه با امام علی(ع) به کوفه مهاجرت کرد.<ref> نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۱۸ق، ص۵.</ref> و می‌گفت «سپاس خدای را که به منزلتی دست یافتم که هیچ‌کس به آن نرسید؛ زیرا دو بیعت کردم: عقبه و رضوان و به سوی دو قبله نماز گزاردم و سه‌بار هجرت کردم».<ref> نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۱۸ق، ص۵.</ref> |
| + | او در کوفه از سوی امام علی(ع) به خزانه‌داری بیت‌المال منصوب شد و دو فرزندش عبیدالله و علی نیز کاتب امام علی بودند. <ref> عدة علماء، الأصول الستة عشر، ۱۴۲۳ق، ص۱۷۱ </ref> و در جنگهای دوران خلافت در کنار امام علی علیه السلام بود<ref> موحد ابطحی، تهذیب المقال، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۶۷.</ref> | ||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
| + | ==منابع== | ||
| + | *دائره المعارف بزرگ اسلامی | ||
| + | * ماخذشناسی رجال شیعه، رسول طلائیان | ||
[[رده:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]] | [[رده:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]] | ||
[[رده:علمای قرن اول]] | [[رده:علمای قرن اول]] | ||
[[رده:رجالیون]] | [[رده:رجالیون]] | ||
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۱۴
ابورافع یکی از اصحاب معروف پیامبر بود که در زمان حکومت امام علی(ع) در کوفه خزانه‌دار بیت المال بود.
نام و نسب
نام او را مختلف نقل کرده اند اما بیشتر مورخین نام او را «اسلم» دانسته اند. [۱] او در ابتدا برده عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر بود که عباس او را به پیامبر بخشید و ایشان هم او را آزاد فرمود[۲] او در همان سالهای آغاز دعوت پیامبر در مکه مسلمان شد [۳] و از آن دسته از مسلمانان بود که به حبشه مهاجرت نمودند. [۴] احتمالاً ابورافع پیش از هجرت پیامبر (ص) به مدینه از حبشه به مکه بازگشته است. زیرا او در هجرت به مدینه نیز حضور داشته است. [۵] و نقل است پس از ورود او به مدینه، پیامبر کنیز خود سَلمی را به ازدواج او درآورد و عبیدالله از او زاده شد [۶] ابورافع در مدینه در تمام جنگها شرکت داشت. [۷] و مورد احترام پیامبر (ص) بود. [۸]
همراهی با امیرالمؤمنین علی علیه السلام
ابو رافع در ۸۵ سالگی زمین و خانه‌اش را در خیبر و مدینه فروخت و همراه با امام علی(ع) به کوفه مهاجرت کرد.[۹] و می‌گفت «سپاس خدای را که به منزلتی دست یافتم که هیچ‌کس به آن نرسید؛ زیرا دو بیعت کردم: عقبه و رضوان و به سوی دو قبله نماز گزاردم و سه‌بار هجرت کردم».[۱۰] او در کوفه از سوی امام علی(ع) به خزانه‌داری بیت‌المال منصوب شد و دو فرزندش عبیدالله و علی نیز کاتب امام علی بودند. [۱۱] و در جنگهای دوران خلافت در کنار امام علی علیه السلام بود[۱۲]
پانویس
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۶۵۶
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۶۵۶؛
- ↑ بن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۶۵۶
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۱۸ق، ص۵.
- ↑ نک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۵۵.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۵۵
- ↑ موحد ابطحی، تهذیب المقال، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۶۷
- ↑ نک: قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۷۷
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۱۸ق، ص۵.
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۱۸ق، ص۵.
- ↑ عدة علماء، الأصول الستة عشر، ۱۴۲۳ق، ص۱۷۱
- ↑ موحد ابطحی، تهذیب المقال، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۶۷.
منابع
- دائره المعارف بزرگ اسلامی
- ماخذشناسی رجال شیعه، رسول طلائیان
