|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 11 سوره فتح]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِم مَّا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ قُلْ فَمَن يَمْلِكُ لَكُم مِّنَ اللَّهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ نَفْعًا بَلْ كَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا».|سوره=48|آیه=11}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | از اعراب بادیه نشین، آنان که از جنگ تخلف کرده اند به تو خواهند گفت: دارایی و کسان ما، ما را از جنگ بازداشتند پس برای ما آمرزش بخواه به زبان چیزی می گویند که در دلشان نیست. بگو: اگر خدا برایتان زیانی بخواهد یا سودی بخواهد چه کسی می تواند در برابر خدا آن را دیگرگون کند؟ بلکه اوست که به کارهایتان آگاه است.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | این آیه درباره قومى منافق از اعراب مانند جهینة و مزینة و نخع و اسلم و غفار که عده اى از آن‌ها در [[مدینه]] مسکن و مأوى داشته و عده اى در اطراف مدینه بوده اند، نازل گردید. بدین توضیح که پیامبر در سال ششم هجرت آرزوى عمره و [[طواف]] [[کعبه]] و زیارت خانه خدا نمود و کس نزد این طوائف فرستاد تا اگر احتمالا قریش قصد حمله نمودند.
| |
| − | | |
| − | مسلمین در اقلیت قرار نگیرند از این طوائف قومى که داراى [[اخلاص]] در [[ایمان]] بودند، اجابت کرده و آمدند و قومى که در نفاق و دوروئى مى بودند. تخلّف ورزیده و عذر دروغى آوردند خداوند با نزول این آیه آن‌ها را متخلف خواند.<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 729.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره فتح]]
| |
| − | * [[سوره فتح/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره فتح]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
