|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 12 سوره یونس]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَإِذَا مَسَّ الإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَآئِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ يَدْعُنَا إِلَى ضُرٍّ مَّسَّهُ كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ».|سوره=10|آیه=12}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | چون به آدمی گزندی رسد، چه بر پهلو خفته باشد و چه نشسته یا ایستاده، ما را به [[دعا]] می خواند و چون آن گزند را از او دور سازیم، چنان می گذرد که گویی ما را برای دفع آن گزندی که به او رسیده بود هرگز نخوانده است اعمال اسرافکاران این چنین در نظرشان آراسته شده است.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | این آیه درباره هشام بن مغیرة المخزومى نازل شده موقعى که ضررى یا شرّى و مکروهى به او می‌رسید، خدا را براى رفع آن نکبات و شرور می‌خواند و دیگرى را نمى خواند ولى وقتى که خداوند بدى ها را از او دور می‌کرد مانند کسى بود که به خدائى اعتقاد نداشت و خداشناسى و خداپرستى از او زائل مى گشت.<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 451.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره یونس]]
| |
| − | * [[سوره يونس/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره یونس]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
