عزاداری اهل بیت امام حسین علیه السلام در شام: تفاوت بین نسخه‌ها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | [[شیخ عباس قمی]] در این مورد می گوید: پس از آن كه يزيد دريافت برنامه قتل حسين برخلاف تصورات قبليش نتوانست محبت اهل بيت را از دلها خارج كند و نه تنها حكومت اموى را مستحكم نساخت بلكه با واكنش قتل حسين عليه السلام مواجه گرديده و حكومتش را متزلزل مى بيند در مقام ترضيه خاطر اهل بيت حسين برآمد و آنان را در مجلسى خصوصى احضار كرد و گفت: شما دوست داريد در شام بمانيد و معزز و محترم زندگى كنيد و همواره مشمول الطاف و جوائز حكومتى باشيد يا به [[مدينه]] برگرديد و سه حاجت شما برآورده گردد؟ | |
| − | شیخ عباس قمی در این مورد می گوید: | ||
| − | |||
| − | طبری می نویسد:هیچ زنی از آل ابوسفیان باقی نماند مگر | + | اهل بيت گفتند: ما براى حسين عليه السلام عزادارى نكرديم فعلا مى خواهيم عزادارى كنيم، يزيد اجازه داد و خانه مجللى در اختيارشان قرار داد و هفت روز در دمشق پايتخت حكومت بنى اميه به عزادارى پرداختند، تمام زنان قريشى و هاشمى كه در شام زندگى مى كردند حتى زنان بنى اميه و خانواده يزيد لباس سياه پوشيدند و در عزاخانه حسينى شركت كردند.<ref>نفس المهموم، ص 455.</ref> |
| + | |||
| + | طبری می نویسد: هیچ زنی از آل ابوسفیان باقی نماند مگر این که نزد اسیران آمد و با آنان به ماتم سرایی مبادرت نمود.<ref>تاریخ طبری، ج6، ص265.</ref> این عزاداری در خانه یزید و دارالاماره آنچنان اثر کرد که مردم تصمیم گرفتند به خانه یزید بریزند و او را به هلاکت برسانند.<ref>کامل شیخ بهایی، ج2، ص302.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * محمدعلى عالمى، آنچه در كربلا گذشت. (از مدينه تا كربلا) | |
| − | + | * غلامرضا گلى زواره، تلاش تبليغاتى اهل بيت امام حسين عليه السلام، نشريه مبلغان، بهمن و اسفند 1382، شماره 51. | |
| − | غلامرضا گلى | ||
[[رده:اسیران کربلا در شام]] | [[رده:اسیران کربلا در شام]] | ||
نسخهٔ ۸ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۱۰
شیخ عباس قمی در این مورد می گوید: پس از آن كه يزيد دريافت برنامه قتل حسين برخلاف تصورات قبليش نتوانست محبت اهل بيت را از دلها خارج كند و نه تنها حكومت اموى را مستحكم نساخت بلكه با واكنش قتل حسين عليه السلام مواجه گرديده و حكومتش را متزلزل مى بيند در مقام ترضيه خاطر اهل بيت حسين برآمد و آنان را در مجلسى خصوصى احضار كرد و گفت: شما دوست داريد در شام بمانيد و معزز و محترم زندگى كنيد و همواره مشمول الطاف و جوائز حكومتى باشيد يا به مدينه برگرديد و سه حاجت شما برآورده گردد؟
اهل بيت گفتند: ما براى حسين عليه السلام عزادارى نكرديم فعلا مى خواهيم عزادارى كنيم، يزيد اجازه داد و خانه مجللى در اختيارشان قرار داد و هفت روز در دمشق پايتخت حكومت بنى اميه به عزادارى پرداختند، تمام زنان قريشى و هاشمى كه در شام زندگى مى كردند حتى زنان بنى اميه و خانواده يزيد لباس سياه پوشيدند و در عزاخانه حسينى شركت كردند.[۱]
طبری می نویسد: هیچ زنی از آل ابوسفیان باقی نماند مگر این که نزد اسیران آمد و با آنان به ماتم سرایی مبادرت نمود.[۲] این عزاداری در خانه یزید و دارالاماره آنچنان اثر کرد که مردم تصمیم گرفتند به خانه یزید بریزند و او را به هلاکت برسانند.[۳]
پانویس
منابع
- محمدعلى عالمى، آنچه در كربلا گذشت. (از مدينه تا كربلا)
- غلامرضا گلى زواره، تلاش تبليغاتى اهل بيت امام حسين عليه السلام، نشريه مبلغان، بهمن و اسفند 1382، شماره 51.
