آیه 257 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن و ترجمه آیه== | |
| − | |||
| − | ''' | + | '''«اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ».'''{{محل آیه|محل=2:257}} |
| − | = | + | خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده‌اند آنان را از تاريكي ها به سوى روشنايى به در مى برد ولى كسانى كه كفر ورزيده اند سرورانشان (همان عصيانگران=) طاغوتند كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكي ها به در مى برند آنان اهل آتشند كه خود در آن جاودانند. |
| − | '''< | + | ==نزول== |
| + | |||
| + | '''محل نزول:''' | ||
| + | |||
| + | این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.</ref> | ||
| + | |||
| + | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 96.</ref> | ||
عبدة بن ابى‌لبابة نقل نمايد: كه [[ایمان]] آورندگان در اين آيه كسانى هستند كه قبل از [[اسلام]] به عيسى ايمان داشتند. وقتى كه [[پيامبر اسلام]] ظهور نمود به او ايمان آوردند و اين آيه درباره آنان نازل گرديد و نيز مجاهد روايت كند كه در زمان عيسى عده اى به او ايمان آورده بودند و عده اى ديگر كافر گرديدند. وقتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله ظهور كرد، كسانى كه به عيسى ايمان آورده بودند به پيامبر كافر شدند و كسانى كه به عيسى ايمان نياورده و كافر شده بودند به پيامبر اسلام ايمان آوردند و خداوند اين آيه را نازل فرمود.<ref> تفسير جامع البيان.</ref> | عبدة بن ابى‌لبابة نقل نمايد: كه [[ایمان]] آورندگان در اين آيه كسانى هستند كه قبل از [[اسلام]] به عيسى ايمان داشتند. وقتى كه [[پيامبر اسلام]] ظهور نمود به او ايمان آوردند و اين آيه درباره آنان نازل گرديد و نيز مجاهد روايت كند كه در زمان عيسى عده اى به او ايمان آورده بودند و عده اى ديگر كافر گرديدند. وقتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله ظهور كرد، كسانى كه به عيسى ايمان آورده بودند به پيامبر كافر شدند و كسانى كه به عيسى ايمان نياورده و كافر شده بودند به پيامبر اسلام ايمان آوردند و خداوند اين آيه را نازل فرمود.<ref> تفسير جامع البيان.</ref> | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۷: | ||
[[ابن شهر آشوب]] از [[امام باقر]] عليه‌السلام نقل نمايد كه درباره دشمنان [[امام على]] مرتضى عليه‌السلام و پيروان آن‌ها نازل گرديده كه مردم را از نور ولايت امام به طرف ظلمت و تاريكى ولايت دشمنان او سوق داده و بيرون مى برند.<ref> تفسير برهان از خاصه.</ref> | [[ابن شهر آشوب]] از [[امام باقر]] عليه‌السلام نقل نمايد كه درباره دشمنان [[امام على]] مرتضى عليه‌السلام و پيروان آن‌ها نازل گرديده كه مردم را از نور ولايت امام به طرف ظلمت و تاريكى ولايت دشمنان او سوق داده و بيرون مى برند.<ref> تفسير برهان از خاصه.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش. | ||
| + | * فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش. | ||
| + | |||
| + | ==پیوندها== | ||
| + | |||
| + | * [[سوره بقره]] | ||
| + | * [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]] | ||
| + | |||
| + | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
| + | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۰۵
محتویات
متن و ترجمه آیه
«اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ».(مشاهده آیه در مصحف)
خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده‌اند آنان را از تاريكي ها به سوى روشنايى به در مى برد ولى كسانى كه كفر ورزيده اند سرورانشان (همان عصيانگران=) طاغوتند كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكي ها به در مى برند آنان اهل آتشند كه خود در آن جاودانند.
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
عبدة بن ابى‌لبابة نقل نمايد: كه ایمان آورندگان در اين آيه كسانى هستند كه قبل از اسلام به عيسى ايمان داشتند. وقتى كه پيامبر اسلام ظهور نمود به او ايمان آوردند و اين آيه درباره آنان نازل گرديد و نيز مجاهد روايت كند كه در زمان عيسى عده اى به او ايمان آورده بودند و عده اى ديگر كافر گرديدند. وقتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله ظهور كرد، كسانى كه به عيسى ايمان آورده بودند به پيامبر كافر شدند و كسانى كه به عيسى ايمان نياورده و كافر شده بودند به پيامبر اسلام ايمان آوردند و خداوند اين آيه را نازل فرمود.[۳]
ابن شهر آشوب از امام باقر عليه‌السلام نقل نمايد كه درباره دشمنان امام على مرتضى عليه‌السلام و پيروان آن‌ها نازل گرديده كه مردم را از نور ولايت امام به طرف ظلمت و تاريكى ولايت دشمنان او سوق داده و بيرون مى برند.[۴]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
پیوندها
