|
|
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 46 سوره اسراء]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن یَفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْاْ عَلَى أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا».|سوره=17|آیه=46}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | و بر دلهاشان پرده افکنیم تا آن را در نیابند و گوشهاشان سنگین کنیم و چون پروردگارت را در قرآن به یکتایی یاد کنی، باز می گردند و می رمند.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | منصور بن حازم از [[امام صادق]] علیه‌السلام روایت کند که پیامبر هنگامى که به [[نماز]] مى ایستاد، بسم اللّه الرّحمن الرّحیم را بلند ادا می‌نمود. منافقین که پشت سر او به نماز مى ایستادند. وقتى که صداى بلند پیامبر را به بسم اللّه مى شنیدند از صفوف جماعت خارج می‌شدند تا پیامبر سوره را به پایان برساند سپس به صف جماعت برمى گشتند و به یکدیگر مى گفتند چون محمد خداى خود را دوست می‌دارد، نام او را به صداى بلند می‌خواند سپس این آیه نازل گردید.<ref> تفاسیر عیاشى و برهان.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 500.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره اسراء]]
| |
| − | * [[سوره اسراء/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره اسراء]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
