|
|
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 75 سوره انفال]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَالَّذِينَ آمَنُواْ مِن بَعْدُ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ مَعَكُمْ فَأُوْلَـئِكَ مِنكُمْ وَأُوْلُواْ الأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ».|سوره=8|آیه=75}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | و کسانی که بعدا ایمان آورده اند و مهاجرت کرده اند و همراه شما جهاد کرده اند، از شما هستند به حکم کتاب خدا، خویشاوندان به یکدیگر سزاوارترند و خدا بر هر چیزی داناست.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسی]]» گویند: عبدالله بن زبیر گوید: این آیه درباره عصبات نازل شده بدین شرح مردى با مردى دیگر معاهده مى بست و مى گفت: با یکدیگر عهد مى بندیم که از یکدیگر ارث ببریم بدین توضیح که اگر تو بمیرى از پس تو وارث اموال تو بشوم و اگر من بمیرم از پس من وارث اموال من تو باشى سپس آیه «وَ أُولُوا الْأَرْحامِ» نازل گردید.<ref> طبرى صاحب جامع البیان نیز آن را از ابن الزبیر روایت نموده و نیز ابن سعد از طریق هشام بن عروة از پدرش عروة چنین نقل کند هنگامى که [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله مابین اصحاب خود عقد برادرى و اخوت بست میان زبیر بن العوام و کعب بن مالک عقد برادرى ایجاد نمود تا این که کعب در [[جنگ احد]] جراحت شدیدى یافت زبیر در صدد شده بود که اگر کعب بمیرد دارائى و اموال او را از راه ارث بردن تصاحب کند سپس این آیه نازل شد و مواریث از راه برادرى دینى نسخ گردید و بر اصول قرابت و خویشاوندى و ارحام بنا گردید. (چنان که در آیه 6 از [[سوره احزاب]] نیز نظیر این آیه موجود است.)</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | | |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 399.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | | |
| − | * [[سوره انفال]]
| |
| − | * [[سوره انفال/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره انفال]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
