آیه 48 نور: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْكُمَ ...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
=== متن آیه ===
+
==متن آیه==
  
{{قرآن در قاب|وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْكُمَ بَیْنَهُمْ إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُم مُّعْرِضُونَ |سوره=24|آیه=48}}
+
{{قرآن در قاب|«وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْكُمَ بَیْنَهُمْ إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُم مُّعْرِضُونَ».|سوره=24|آیه=48}}
  
=== ترجمه ===
+
==ترجمه==
  
چون آنها را به خدا و پیامبرش خوانند تا میانشان حکم کند، بینی که گروهی اعراض می کنند
+
چون آنها را به خدا و پیامبرش خوانند تا میانشان حکم کند، بینی که گروهی اعراض می کنند.
  
=== شأن نزول ===
+
==نزول==
  
 
«[[شیخ طوسى]]» گویند: این آیه درباره مردى از منافقین نازل شده که بین آن مرد و یک نفر یهودى نزاعى رخ داده بود، یهودى دعواى خویش را به داورى نزد [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله خواسته بود ولى منافق مزبور دعواى خویش را به داورى نزد کعب بن اشرف می‌خواست و نیز گویند: درباره على بن ابى‌طالب علیه‌السلام و مردى از بنى‌امیه نازل گردید که بین آنان نزاعى رخ داده بود.
 
«[[شیخ طوسى]]» گویند: این آیه درباره مردى از منافقین نازل شده که بین آن مرد و یک نفر یهودى نزاعى رخ داده بود، یهودى دعواى خویش را به داورى نزد [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله خواسته بود ولى منافق مزبور دعواى خویش را به داورى نزد کعب بن اشرف می‌خواست و نیز گویند: درباره على بن ابى‌طالب علیه‌السلام و مردى از بنى‌امیه نازل گردید که بین آنان نزاعى رخ داده بود.
سطر ۱۳: سطر ۱۳:
 
[[امام على]] علیه‌السلام جریان امر را به داورى نزد [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله برده بود و آن مرد اموى داورى یک نفر یهودى را خواسته بود و نزاع آن‌ها درباره آب و زمین بوده است.
 
[[امام على]] علیه‌السلام جریان امر را به داورى نزد [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله برده بود و آن مرد اموى داورى یک نفر یهودى را خواسته بود و نزاع آن‌ها درباره آب و زمین بوده است.
  
بلخى گوید: میان على و عثمان منازعه اى درباره زمینى که عثمان از على خریده بود، رخ داد و موضوع نزاع سنگ‌هائى بود که از زمین مزبور بیرون آمده بود. عثمان خواست زمین را به خاطر معیوب بودن زمین از اثر سنگ موجود در آن به على پس بدهد، على قبول نمی‌کرد و پیشنهاد نمود که قاضى و داور میان آن‌ها پیامبر باشد ولى حکم بن العاص به عثمان گفت: اگر نزاع خود را نزد پسرعموى على ببرید به نفع على رأى خواهد داد. بنابراین نزد پیامبر نبرید سپس این آیه نازل گردید.<ref> در تفسیر مجمع البیان موضوع على علیه‌السلام و عثمان نزدیک به همین مضمون از [[امام باقر|امام محمدباقر]] علیه‌السلام نقل شده است و در تفسیر علی بن ابراهیم بعد از دو واسطه از ابن سنان او از [[امام صادق]] علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: این آیه درباره [[امیرالمومنین]] على علیه‌السلام نازل شده است در موقعى که بین او و عثمان درباره باغى نزاعى رخ داده بود.</ref>
+
بلخى گوید: میان على و عثمان منازعه اى درباره زمینى که عثمان از على خریده بود، رخ داد و موضوع نزاع سنگ‌هائى بود که از زمین مزبور بیرون آمده بود. عثمان خواست زمین را به خاطر معیوب بودن زمین از اثر سنگ موجود در آن به على پس بدهد، على قبول نمی‌کرد و پیشنهاد نمود که قاضى و داور میان آن‌ها پیامبر باشد ولى حکم بن العاص به عثمان گفت: اگر نزاع خود را نزد پسرعموى على ببرید به نفع على رأى خواهد داد. بنابراین نزد پیامبر نبرید سپس این آیه نازل گردید.<ref> در تفسیر مجمع البیان موضوع على علیه‌السلام و عثمان نزدیک به همین مضمون از [[امام باقر|امام محمدباقر]] علیه‌السلام نقل شده است و در تفسیر علی بن ابراهیم بعد از دو واسطه از ابن سنان او از [[امام صادق]] علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: این آیه درباره [[امیرالمومنین]] على علیه‌السلام نازل شده است در موقعى که بین او و عثمان درباره باغى نزاعى رخ داده بود؛ على گفت: من داورى پیامبر را در این مورد قبول دارم، عبدالرحمن بن عفان بن عثمان گفت: به داورى کسى جز ابن شیبه رضایت نمی‌دهم سپس نزد ابن شیبه رفتند. ابن شیبه گفت: به داورى [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله تن در دهید که گفتار او همه از [[وحى]] آسمانى است سپس این آیه بر پیامبر نازل گردید.</ref>
  
==پانویس ==
+
==پانویس==
<references />
+
<references/>
===
 
 
 
 
 
على گفت: من داورى پیامبر را در این مورد قبول دارم، عبدالرحمن بن عفان بن عثمان گفت: به داورى کسى جز ابن شیبه رضایت نمی‌دهم سپس نزد ابن شیبه رفتند. ابن شیبه گفت: به داورى [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله تن در دهید که گفتار او همه از [[وحى]] آسمانى است سپس این آیه بر پیامبر نازل گردید.
 
 
 
=== منابع ===
 
  
 +
==منابع==
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 570.
  
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 570
+
==پیوندها==
 
 
=== پیوندها ===
 
 
 
*[[سوره نور ]]
 
 
 
*[[سوره نور /متن و ترجمه سوره]]
 
  
[[رده:آیات سوره نور ]]
+
* [[سوره نور]]
 +
* [[سوره نور/متن و ترجمه سوره]]
  
 +
[[رده:آیات سوره نور]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۱ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۴۸

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

«وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْكُمَ بَیْنَهُمْ إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُم مُّعْرِضُونَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

چون آنها را به خدا و پیامبرش خوانند تا میانشان حکم کند، بینی که گروهی اعراض می کنند.

نزول

«شیخ طوسى» گویند: این آیه درباره مردى از منافقین نازل شده که بین آن مرد و یک نفر یهودى نزاعى رخ داده بود، یهودى دعواى خویش را به داورى نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله خواسته بود ولى منافق مزبور دعواى خویش را به داورى نزد کعب بن اشرف می‌خواست و نیز گویند: درباره على بن ابى‌طالب علیه‌السلام و مردى از بنى‌امیه نازل گردید که بین آنان نزاعى رخ داده بود.

امام على علیه‌السلام جریان امر را به داورى نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله برده بود و آن مرد اموى داورى یک نفر یهودى را خواسته بود و نزاع آن‌ها درباره آب و زمین بوده است.

بلخى گوید: میان على و عثمان منازعه اى درباره زمینى که عثمان از على خریده بود، رخ داد و موضوع نزاع سنگ‌هائى بود که از زمین مزبور بیرون آمده بود. عثمان خواست زمین را به خاطر معیوب بودن زمین از اثر سنگ موجود در آن به على پس بدهد، على قبول نمی‌کرد و پیشنهاد نمود که قاضى و داور میان آن‌ها پیامبر باشد ولى حکم بن العاص به عثمان گفت: اگر نزاع خود را نزد پسرعموى على ببرید به نفع على رأى خواهد داد. بنابراین نزد پیامبر نبرید سپس این آیه نازل گردید.[۱]

پانویس

  1. در تفسیر مجمع البیان موضوع على علیه‌السلام و عثمان نزدیک به همین مضمون از امام محمدباقر علیه‌السلام نقل شده است و در تفسیر علی بن ابراهیم بعد از دو واسطه از ابن سنان او از امام صادق علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: این آیه درباره امیرالمومنین على علیه‌السلام نازل شده است در موقعى که بین او و عثمان درباره باغى نزاعى رخ داده بود؛ على گفت: من داورى پیامبر را در این مورد قبول دارم، عبدالرحمن بن عفان بن عثمان گفت: به داورى کسى جز ابن شیبه رضایت نمی‌دهم سپس نزد ابن شیبه رفتند. ابن شیبه گفت: به داورى رسول خدا صلى الله علیه و آله تن در دهید که گفتار او همه از وحى آسمانى است سپس این آیه بر پیامبر نازل گردید.

منابع

پیوندها