آیه 124 انعام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن آيه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 351
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
{{قرآن در قاب|«وَ إِذَا جَاءتْهُمْ آيَةٌ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتَى مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُواْ صَغَارٌ عِندَاللّهِ وَ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُواْ يَمْكُرُونَ».|سوره=6|آیه=124}}
  
==شأن نزول آیه 124 سوره انعام==
+
==ترجمه آیه==
  
'''<I>«وَ إِذا جاءَتْهُمْ آيَةٌ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ».</I>'''<ref> بقیه آیة، «حَتَّى نُؤْتى  مِثْلَ ما أُوتِيَ رُسُلُ اللَّهِ، اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ سَيُصِیبُ الَّذِینَ أَجْرَمُوا صَغارٌ عِنْدَاللَّهِ وَ عَذابٌ شَدِیدٌ بِما كانُوا يَمْكُرُونَ؛ و چون آیت و نشانه اى براى راهنمائى آنان نازل شد، گفتند: ما [[ایمان]] نمى آوریم تا آنچه كه بر [[پیامبران]] نازل شده به ما نیز نازل شود و خدا بهتر می‌داند كه رسالت خود را درباره چه كسى مقرر بدارد بزودى خداوند مجرمین را به شكنجه و خوارى مبتلا سازد و عذابى سخت به خاطر مكر و حیله اى كه مى اندیشند به آن‌ها فرو فرستد».</ref>
+
و چون آيتى برايشان بيايد مى‌‌گويند هرگز ايمان نمى‌‌آوريم تا اين كه نظير آنچه به فرستادگان خدا داده شده است به ما نيز داده شود. خدا بهتر مى ‌داند رسالتش را كجا قرار دهد بزودى كسانى را كه مرتكب [[گناه]] شدند بسزاى آن كه نيرنگ مى‌‌كردند در پيشگاه خدا خوارى و شكنجه‌‌اى سخت ‌خواهد رسيد.
  
این آیه درباره ولید بن مغیرة آمده كه گفته بود، قسم به خداوند اگر نبوت حق باشد من از محمد بالاترم زیرا سن من از او زیادتر و مال من از او بیشتر است و نیز گویند: درباره ابوجهل بن هشام نازل شده كه گفته بود. بنو عبدمناف در شرافت مزاحم ما شده اند و ما به محمد [[ایمان]] نمى آوریم و از او متابعت و پیروى نمى كنیم تا این كه [[وحى]] كه بر او نازل می‌شود به ما هم نازل شود.<ref> تفسیر مجمع البیان.</ref>
+
==نزول==
  
==پانویس ==
+
'''محل نزول:'''
<references />
+
 
 +
این آیه در [[مکه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌4، ص 421.</ref>
 +
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 351.</ref>
 +
 
 +
این آیه درباره ولید بن مغیرة آمده كه گفته بود، قسم به خداوند اگر نبوت حق باشد من از محمد بالاترم زیرا سن من از او زیادتر و مال من از او بیشتر است و نیز گویند: درباره ابوجهل بن هشام نازل شده كه گفته بود. بنو عبدمناف در شرافت مزاحم ما شده اند و ما به محمد [[ایمان]] نمى‌آوریم و از او متابعت و پیروى نمى‌كنیم تا این كه [[وحى]] كه بر او نازل می‌شود به ما هم نازل شود.<ref> تفسیر مجمع البیان.</ref>
 +
 
 +
==پانویس==
 +
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
 
 +
==پیوندها==
 +
 
 +
* [[سوره انعام]]
 +
* [[سوره انعام/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آیات سوره انعام]]
 +
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۱۷

متن آيه

مشاهده آیه در سوره

«وَ إِذَا جَاءتْهُمْ آيَةٌ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتَى مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُواْ صَغَارٌ عِندَاللّهِ وَ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُواْ يَمْكُرُونَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه آیه

و چون آيتى برايشان بيايد مى‌‌گويند هرگز ايمان نمى‌‌آوريم تا اين كه نظير آنچه به فرستادگان خدا داده شده است به ما نيز داده شود. خدا بهتر مى ‌داند رسالتش را كجا قرار دهد بزودى كسانى را كه مرتكب گناه شدند بسزاى آن كه نيرنگ مى‌‌كردند در پيشگاه خدا خوارى و شكنجه‌‌اى سخت ‌خواهد رسيد.

نزول

محل نزول:

این آیه در مکه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

این آیه درباره ولید بن مغیرة آمده كه گفته بود، قسم به خداوند اگر نبوت حق باشد من از محمد بالاترم زیرا سن من از او زیادتر و مال من از او بیشتر است و نیز گویند: درباره ابوجهل بن هشام نازل شده كه گفته بود. بنو عبدمناف در شرافت مزاحم ما شده اند و ما به محمد ایمان نمى‌آوریم و از او متابعت و پیروى نمى‌كنیم تا این كه وحى كه بر او نازل می‌شود به ما هم نازل شود.[۳]

پانویس

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌4، ص 421.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 351.
  3. تفسیر مجمع البیان.

منابع

  • قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پیوندها