آیه 130 آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن آيه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 147
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
{{قرآن در قاب|«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَتَأْكُلُواْ الرِّبَا أَضْعَافًا مُّضَاعَفَةً وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ».|سوره=3|آیه=130}}
  
==شأن نزول آيه 130 سوره آل‌عمران==
+
==ترجمه آیه==
  
'''<I>«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاتَأْكُلُوا الرِّبَوا».</I>'''<ref> بقيه آيه، «أَضْعافاً مُضاعَفَةً وَاتَّقُوااللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛ اى آن كسانى كه گرويده اند، [[ربا]] نخوريد تا (از اين راه بر سود خود افزوده) چند برابر نمائيد، از خداوند بترسيد باشد كه رستگارى يابيد».</ref>
+
اى كسانى كه ايمان آورده ايد ربا را با سود چندين برابر مخوريد و از خدا پروا كنيد باشد كه رستگار شويد.
 +
 
 +
==نزول==
 +
 
 +
'''محل نزول:'''
 +
 
 +
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در [[مدينه]] بر [[پيامبر اسلام]] صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.</ref>
 +
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 147.</ref>
  
 
مجاهد گويد: مردم با يكديگر خريد و فروش مي‌نمودند و يا تا مدت معينى قرض مي‌دادند و وقتى كه مدت مزبور سر مي‌رسيد. هم مقدار پرداخت قرض را زياد مي‌كردند و هم به مدت آن مى افزودند سپس اين آيه نازل گرديد، عطا گويد: كه طوائف ثقيف و بنوالنضير در جاهليت تا مدت معينى به يكديگر قرض مي‌دادند سپس وقتى كه مدت مزبور منقضى مي‌شد و مديون نمى توانست. قرض خويش را بپردازد هم مقدار پرداخت قرض را زياد مي‌كردند و هم مدت اجل دين را بيشتر مي‌نمودند سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> تفسير فريابى.</ref>  
 
مجاهد گويد: مردم با يكديگر خريد و فروش مي‌نمودند و يا تا مدت معينى قرض مي‌دادند و وقتى كه مدت مزبور سر مي‌رسيد. هم مقدار پرداخت قرض را زياد مي‌كردند و هم به مدت آن مى افزودند سپس اين آيه نازل گرديد، عطا گويد: كه طوائف ثقيف و بنوالنضير در جاهليت تا مدت معينى به يكديگر قرض مي‌دادند سپس وقتى كه مدت مزبور منقضى مي‌شد و مديون نمى توانست. قرض خويش را بپردازد هم مقدار پرداخت قرض را زياد مي‌كردند و هم مدت اجل دين را بيشتر مي‌نمودند سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> تفسير فريابى.</ref>  
  
==پانویس ==
+
==پانويس==
<references />
+
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
 
 +
==پيوندها==
 +
 
 +
* [[سوره آل عمران]]
 +
* [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آيات سوره آل عمران]]
 +
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۳۰

متن آيه

مشاهده آیه در سوره

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَتَأْكُلُواْ الرِّبَا أَضْعَافًا مُّضَاعَفَةً وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه آیه

اى كسانى كه ايمان آورده ايد ربا را با سود چندين برابر مخوريد و از خدا پروا كنيد باشد كه رستگار شويد.

نزول

محل نزول:

اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

مجاهد گويد: مردم با يكديگر خريد و فروش مي‌نمودند و يا تا مدت معينى قرض مي‌دادند و وقتى كه مدت مزبور سر مي‌رسيد. هم مقدار پرداخت قرض را زياد مي‌كردند و هم به مدت آن مى افزودند سپس اين آيه نازل گرديد، عطا گويد: كه طوائف ثقيف و بنوالنضير در جاهليت تا مدت معينى به يكديگر قرض مي‌دادند سپس وقتى كه مدت مزبور منقضى مي‌شد و مديون نمى توانست. قرض خويش را بپردازد هم مقدار پرداخت قرض را زياد مي‌كردند و هم مدت اجل دين را بيشتر مي‌نمودند سپس اين آيه نازل گرديد.[۳]

پانويس

  1. طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 147.
  3. تفسير فريابى.

منابع

  • قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پيوندها