فطرس

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


فرشته بال شکسته و افتاده به جزیره‌اى، که هنگام تولد امام حسين‌ علیه السلام همراه جبرئیل ‌نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و خود را بر گهواره حسین مالید و دوباره خداوند به او بال داد و به‌ آسمان رفت.[۱]

او که شفا یافته حسین‌ علیه السلام بود، عهد کرد که سلام زائران را به حسین‌ علیه السلام برساند: «...و له علىّ مکافاة لا یزوره زائر الا ابلغته سلامه و لا یصلى علیه مصل الا ابلغته‌ صلاته...».[۲] بر عهده من است که شفادهى او را جبران کنم، هیچ زائرى نیست که او را زیارت کند، مگر آن که سلامش را به آن حضرت مى‌رسانم و هیچ کس بر او درود نمى‌فرستد، مگر آن که درودش را به او ابلاغ کنم.

به گفته ابن عباس، این فرشته در بهشت، به نام غلامحسین بن على شناخته مى‌شود.[۳]

فطرس اگر بال و پر گرفت، عجب نیست نامه آزادیش به نام حسین است (قاسم رسا)

پانویس

  1. بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۴.
  2. اثبات الهداة، ج ۵، ص ۱۹۱.
  3. مناقب، ابن شهرآشوب، ج ۴، ص ۷۴.

منابع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.