طامّة الکبری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
طامّه از «طمّ، یطمّ، طمّاً و طُمُوماً» یعنى بالا آمد و پوشاند، هر چیز که زیاد و برتر و غالب شود. طامّه حادثه ناگوارى است که بر همه چیز فراگیر شود.[۱]
«طامّة الکبرى» از نامهاى قیامت[۲] به معناى رخداد هولناکى است که بر هر حادثه دیگر غلبه دارد.[۳] این اسم با صفت خود «کبرى» تنها یک بار در قرآن آمده است: «فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الکبرى». (سوره نازعات/۳۴)
پانویس
- پرش به بالا ↑ لسان العرب، ج۸، ص۲۰۲، «طمم».
- پرش به بالا ↑ مفردات، ص۵۲۳، «طمّ»؛ لسان العرب، ج۸، ص۲۰۲، «طمم».
- پرش به بالا ↑ الکشاف، ج۴، ص۶۹۷؛ مجمع البیان، ج۹-۱۰، ص۶۵۹.
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۱۹، صص ۱۶۹-۱۶۸.
