استعاذه: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز |
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (تعیین رده) |
||
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
استعاذه در هر حال و در همه امور مستحب است<ref> مستند الشیعة، 5/175.</ref>، لیكن در مواردى خاص، تأكید و به آن امر شده است: | استعاذه در هر حال و در همه امور مستحب است<ref> مستند الشیعة، 5/175.</ref>، لیكن در مواردى خاص، تأكید و به آن امر شده است: | ||
| − | # در آغاز تلاوت قرآن.<ref> الحدائق الناضرة، 8/162.</ref> در روایات، كیفیت استعاذه در این مورد مختلف ذكر شده است. از جمله: «أعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» و «أعوذ باللّه السّمیع العلیم من الشّیطان الرّجیم». صورت نخست به مشهور نسبت داده شده؛ گرچه صورت‌هاى دیگر نیز جایز است. | + | # در آغاز تلاوت قرآن.<ref> الحدائق الناضرة، 8/162.</ref> در روایات، كیفیت استعاذه در این مورد مختلف ذكر شده است. از جمله: «أعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» و «أعوذ باللّه السّمیع العلیم من الشّیطان الرّجیم». صورت نخست به مشهور نسبت داده شده؛ گرچه صورت‌هاى دیگر نیز جایز است.<ref> جواهرالكلام، 9/420 و مستند الشیعة، 5/173-176. </ref> |
# در ركعت اول نماز، پیش از قرائت به قول مشهور.<ref> جواهرالكلام، 9/420.</ref> چگونگى استعاذه در این مورد، همانند مورد پیشین است. قول مشهور، استحباب آهسته گفتن استعاذه در همه نمازها است.<ref> مستند الشیعة، 5/175.</ref> | # در ركعت اول نماز، پیش از قرائت به قول مشهور.<ref> جواهرالكلام، 9/420.</ref> چگونگى استعاذه در این مورد، همانند مورد پیشین است. قول مشهور، استحباب آهسته گفتن استعاذه در همه نمازها است.<ref> مستند الشیعة، 5/175.</ref> | ||
| سطر ۲۳: | سطر ۲۳: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | |||
| + | ==منابع== | ||
| − | + | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 433 | |
| − | + | [[رده:اصطلاحات فقهی]] | |
| + | [[رده:آداب قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۳۵
استعاذه:
گفتن «أعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» و مانند آن.
مراد از استعاذه در این مقام، استعاذه لفظى است نه معنوى و آن عبارت است از گفتن «أعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» و مانند آن كه بیانگر التجاء و پناه بردن انسان به خداى تعالى از شیاطین است[۱] و از آن در باب‌هاى طهارت، صلات، حج و نكاح به مناسبت سخن رفته است.
حكم:
استعاذه در هر حال و در همه امور مستحب است[۲]، لیكن در مواردى خاص، تأكید و به آن امر شده است:
- در آغاز تلاوت قرآن.[۳] در روایات، كیفیت استعاذه در این مورد مختلف ذكر شده است. از جمله: «أعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» و «أعوذ باللّه السّمیع العلیم من الشّیطان الرّجیم». صورت نخست به مشهور نسبت داده شده؛ گرچه صورت‌هاى دیگر نیز جایز است.[۴]
- در ركعت اول نماز، پیش از قرائت به قول مشهور.[۵] چگونگى استعاذه در این مورد، همانند مورد پیشین است. قول مشهور، استحباب آهسته گفتن استعاذه در همه نمازها است.[۶]
- استعاذه از عذاب هنگام خواندن یا شنیدن آیات عذاب.[۷]
- پیش از آمیزش.[۸]
- استعاذه از آتش جهنم در گرمابه.[۹]
- هنگام ورود به مستراح.[۱۰]
پانویس
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 433
