ولید بن یزید بن عبدالملک: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
{{تقویم|روز= 20 ربیع الاول|سال= سال 125 هجری قمری}}
+
«ولید بن یزید بن عبدالملک بن مروان» که از مخالفان عمویش [[هشام بن عبدالملک|هشام بن عبدالملک]] بود، پس از مرگ هشام در نهم [[ربیع الاول]] سال ۱۲۵ قمرى، از این واقعه بسیار خوشحال شد و از شدت خوشحالى غش کرد و پس از هوش آمدن، برای کسب [[خلافت]]، از تبعیدگاه خویش به سوى [[دمشق]] حرکت کرد. [[ابن اثیر]] و [[محمد بن جریر طبری|طبرى]] آغاز خلافت ولید را ماه [[ربیع الثانی]] سال ۱۲۵ قمرى ذکر کرده اند.<ref> البدایة والنهایة، ج ۱، ص ۳؛ تاریخ الطبرى، ج ۵، ص ۵۲۰.</ref>
  
 +
ولید بن یزید از اهالى [[شام]] و سراسر مناطق اسلامى، براى خویش [[بیعت]] گرفت و پس از آن برخى از دست اندرکاران، عاملان و حاکمان هشام را از کار برکنار کرد و وابستگان و دوستان خویش را به جاى آنان گمارد.
  
 +
"[[یوسف بن عمر ثقفی|یوسف بن عمر ثقفى]]" حاکم [[کوفه]] در عصر وى به مقام والایى دست یافت و به مقتدرترین شخصیت پس از [[خلیفه]] تبدیل شد. زیرا وى در عصر هشام، خلیفه را از عزل ولید بن یزید از ولایت‌عهدى باز داشت.
  
[[وليد بن يزيد]] بن عبدالملك بن مروان كه از مخالفان عمويش [[هشام بن عبدالملك]] بود، پس از مرگ هشام در نهم [[ربيع الاول]] سال 125 قمرى از اين واقعه بسيار خوشحال شد و از شدت خوشحالى غش كرد و پس از هوش آمدن، از تبعيدگاه خويش يك راست به سوى دمشق حركت كرد. وى از اهالى [[شام]] و سراسر مناطق اسلامى، براى خويش [[بيعت]] گرفت و پس از آن برخى از دست اندركاران، عاملان و حاكمان هشام را از كار بركنار كرد و وابستگان و دوستان خويش را به جاى آنان گمارد.
+
در مقابل، "خالد بن عبدالله قسرى" که در ایام هشام بالاترین مقام وزارتى را بر عهده داشت و هشام را بر عزل ولید تشویق و ترغیب مى‌ کرد، در ایام [[خلافت]] ولید به خوارى و زبونى افتاد و به دستور ولید، دستگیر و زندانى شد و از سوى یوسف بن عمر، رقیب دیرین خویش، به شدیدترین وجه شکنجه و آزار شد و به طرز فجیعى به قتل رسید.<ref> روزشمار تاریخ اسلام (ماه محرم)، ص ۲۱۳.</ref>
  
"[[يوسف بن عمر ثقفى]]" حاكم [[كوفه]] در عصر وى به مقام والايى دست يافت و به مقتدرترين شخصيت پس از [[خليفه]] تبديل شد. زيرا وى در عصر هشام خليفه را از عزل وليد بن يزيد از ولايت‌عهدى بازمى‌ داشت.
+
مردم از کارهاى ولید بسیار ناراحت و خشمگین بودند. حتى درباریان و دست اندرکاران حکومت در اندک مدتى از فرایند حکومت ولید به تنگ آمده و نسبت به ادامه آن ناخرسند بودند. بدین منظور برخى از [[امویان]] بر ضد وى شوریدند و مردم را بر کشتن وى تحریک نمودند.
 
 
در مقابل "خالد بن عبدالله قسرى" كه در ايام هشام بالاترين مقام وزارتى را بر عهده داشت و هشام را بر عزل وليد، تشويق و ترغيب مى‌ كرد در ايام [[خلافت]] وليد به خوارى و زبونى افتاد و به دستور وليد، دستگير و زندانى شد و از سوى يوسف بن عمر، رقيب ديرين خويش به شديدترين وجه شكنجه و آزار شد و به طرز فجيعى به قتل رسيد.<ref> روز شمار [[تاريخ اسلام]] (ماه [[محرم]])، ص 213.</ref>
 
 
 
مردم از كارهاى وليد بسيار ناراحت و خشمگين بودند. حتى درباريان و دست اندركاران حكومت در اندك مدتى از فرايند حكومت وليد به تنگ آمده و نسبت به ادامه آن ناخرسند بودند. بدين منظور برخى از [[امويان]] بر ضد وى شوريدند و مردم را بر كشتن وى تحريك نمودند.
 
 
 
سرانجام اعتراضات آنان به ثمر نشست و وليد به دست معترضان كشته شد و سرش از بدن جدا گرديد و در [[دمشق]] به دار آويخته شد. حكومت وى بسيار كوتاه مدت بود و تنها از 20 [[ربیع الاول]] سال 125 تا [[جمادی الثانی]] 126 قمرى دوام يافت.<ref> نك: [[تاريخ اليعقوبى]]، ج 2، ص 331؛ [[الفتوح]]، ج 8، ص 137؛ [[الكامل فى التاريخ]]، ج 5، ص 264.</ref> [[ابن اثير]] و [[طبرى]] آغاز خلافت وليد را ماه [[ربیع الثانی]] سال 125 قمرى ذكر كرده اند.<ref> [[البداية والنهاية]]، ج 1، ص 3؛ [[تاريخ الطبرى]]، ج 5، ص 520.</ref>
 
  
 +
سرانجام، اعتراضات آنان به ثمر نشست و ولید به دست معترضان کشته شد و سرش از بدن جدا گردید و در [[دمشق]] به دار آویخته شد. حکومت وى بسیار کوتاه مدت بود و تنها از ۲۰ [[ربیع الاول]] سال ۱۲۵ تا [[جمادی الثانی]] ۱۲۶ قمرى دوام یافت.<ref> نک: تاریخ الیعقوبى، ج ۲، ص ۳۳۱؛ الفتوح، ج ۸، ص ۱۳۷؛ الکامل فى التاریخ، ج ۵، ص ۲۶۴.</ref>
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
* سید تقى واردى، روز شمار تاریخ اسلام، جلد سوم، ماه ربیع الاول.
سيد تقى واردى، روز شمار تاريخ اسلام، جلد سوم، ماه ربیع الاول
 
 
 
 
[[رده:وقایع ماه ربیع الاول]]
 
[[رده:وقایع ماه ربیع الاول]]
 
[[رده:سال ۱۲۵ هجری قمری]]
 
[[رده:سال ۱۲۵ هجری قمری]]
 +
[[رده:خلفای اموی]]

نسخهٔ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۰

«ولید بن یزید بن عبدالملک بن مروان» که از مخالفان عمویش هشام بن عبدالملک بود، پس از مرگ هشام در نهم ربیع الاول سال ۱۲۵ قمرى، از این واقعه بسیار خوشحال شد و از شدت خوشحالى غش کرد و پس از هوش آمدن، برای کسب خلافت، از تبعیدگاه خویش به سوى دمشق حرکت کرد. ابن اثیر و طبرى آغاز خلافت ولید را ماه ربیع الثانی سال ۱۲۵ قمرى ذکر کرده اند.[۱]

ولید بن یزید از اهالى شام و سراسر مناطق اسلامى، براى خویش بیعت گرفت و پس از آن برخى از دست اندرکاران، عاملان و حاکمان هشام را از کار برکنار کرد و وابستگان و دوستان خویش را به جاى آنان گمارد.

"یوسف بن عمر ثقفى" حاکم کوفه در عصر وى به مقام والایى دست یافت و به مقتدرترین شخصیت پس از خلیفه تبدیل شد. زیرا وى در عصر هشام، خلیفه را از عزل ولید بن یزید از ولایت‌عهدى باز داشت.

در مقابل، "خالد بن عبدالله قسرى" که در ایام هشام بالاترین مقام وزارتى را بر عهده داشت و هشام را بر عزل ولید تشویق و ترغیب مى‌ کرد، در ایام خلافت ولید به خوارى و زبونى افتاد و به دستور ولید، دستگیر و زندانى شد و از سوى یوسف بن عمر، رقیب دیرین خویش، به شدیدترین وجه شکنجه و آزار شد و به طرز فجیعى به قتل رسید.[۲]

مردم از کارهاى ولید بسیار ناراحت و خشمگین بودند. حتى درباریان و دست اندرکاران حکومت در اندک مدتى از فرایند حکومت ولید به تنگ آمده و نسبت به ادامه آن ناخرسند بودند. بدین منظور برخى از امویان بر ضد وى شوریدند و مردم را بر کشتن وى تحریک نمودند.

سرانجام، اعتراضات آنان به ثمر نشست و ولید به دست معترضان کشته شد و سرش از بدن جدا گردید و در دمشق به دار آویخته شد. حکومت وى بسیار کوتاه مدت بود و تنها از ۲۰ ربیع الاول سال ۱۲۵ تا جمادی الثانی ۱۲۶ قمرى دوام یافت.[۳]

پانویس

  1. البدایة والنهایة، ج ۱، ص ۳؛ تاریخ الطبرى، ج ۵، ص ۵۲۰.
  2. روزشمار تاریخ اسلام (ماه محرم)، ص ۲۱۳.
  3. نک: تاریخ الیعقوبى، ج ۲، ص ۳۳۱؛ الفتوح، ج ۸، ص ۱۳۷؛ الکامل فى التاریخ، ج ۵، ص ۲۶۴.

منابع

  • سید تقى واردى، روز شمار تاریخ اسلام، جلد سوم، ماه ربیع الاول.