وصیت (علم الحدیث)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

وصیت یکی از طرق تحمل حدیث است، بدین شرح که شيخ هنگام مسافرت يا زمان وفات خود، وصيت كند که فلان شخص، فلان كتاب را از من روايت نمايد يا فلان ‌نسخه مصحح من از آن فلان باشد كه جمعى از محدثين روايت مزبور را از وى براى آن شخص جايز دانسته ‌اند. در اين نوع بايد شخص بگويد: وجدت كذا. او اوصى الى فلان بكذا. يا بگويد وجد كذا.

منابع