منهاج الکرامه فی معرفة الامامه (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
(اضافه کردن رده) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==مؤلف منهاج الکرامة فى معرفة الامامة== | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
علامه حسن بن یوسف حلى (م 726 ق). | علامه حسن بن یوسف حلى (م 726 ق). | ||
| − | + | ==معرفى اجمالى كتاب== | |
مؤلف در این كتاب با آوردن دلایل عقلى و نقلى فراوان به اثبات حقانیت مذهب [[شیعه]] و امامت على بن ابى طالب علیه السلام و فرزندانش پرداخته است. این كتاب از كتاب‌هاى تراث شیعى و مشتمل بر شش بخش است. | مؤلف در این كتاب با آوردن دلایل عقلى و نقلى فراوان به اثبات حقانیت مذهب [[شیعه]] و امامت على بن ابى طالب علیه السلام و فرزندانش پرداخته است. این كتاب از كتاب‌هاى تراث شیعى و مشتمل بر شش بخش است. | ||
| سطر ۳۶: | سطر ۳۱: | ||
این كتاب جهت سلطان محمد خدابنده اولجایتو نوشته شده و تأثیر بسزایى در [[شیعه]] شدن او و بسیارى دیگر از مردم داشت. لذا بعضى از اهل سنت وقتى تأثیر فراوان این كتاب را دیدند، پیش ابن تیمیه رفتند و از او كمك خواستند كه ابن تیمیه كتاب منهاج السنة را در رد این كتاب نوشت. | این كتاب جهت سلطان محمد خدابنده اولجایتو نوشته شده و تأثیر بسزایى در [[شیعه]] شدن او و بسیارى دیگر از مردم داشت. لذا بعضى از اهل سنت وقتى تأثیر فراوان این كتاب را دیدند، پیش ابن تیمیه رفتند و از او كمك خواستند كه ابن تیمیه كتاب منهاج السنة را در رد این كتاب نوشت. | ||
| − | + | ==وضعیت نشر کتاب== | |
این كتاب به تصحیح عبدالرحیم مبارك به وسیله انتشارات تاسوعا در [[مشهد]] به قطع وزیرى چاپ شده است. | این كتاب به تصحیح عبدالرحیم مبارك به وسیله انتشارات تاسوعا در [[مشهد]] به قطع وزیرى چاپ شده است. | ||
[[رده:منابع اعتقادی]] | [[رده:منابع اعتقادی]] | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی/ نویسنده: محمدرضا ضمیری | ||
نسخهٔ ۷ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۰۹
مؤلف منهاج الکرامة فى معرفة الامامة
علامه حسن بن یوسف حلى (م 726 ق).
معرفى اجمالى كتاب
مؤلف در این كتاب با آوردن دلایل عقلى و نقلى فراوان به اثبات حقانیت مذهب شیعه و امامت على بن ابى طالب علیه السلام و فرزندانش پرداخته است. این كتاب از كتاب‌هاى تراث شیعى و مشتمل بر شش بخش است.
نویسنده در بخش اقوال مذاهب درباره امامت مى گوید: «امامیه معتقد به این امور است: عدل خداوند، امامت استمرار نبوت و لزوم عصمت امام؛ اما اهل سنت برخلاف این امور عقیده دارند».
وى در بخش دوم به تفصیل به توضیح ادله پیروى از مذهب امامیه پرداخته كه عبارت اند از:
- 1. درست ترین و بهترین مذهب در مسائل اصولى و فرعى؛
- 3. قطع و جزم امامیه بر نجات ائمه و پیروانشان؛
- 4. امامیه مذهب خود را از ائمه معصوم علیهم السلام كه مشهور به كمالات انسانى اند، گرفته اند.
- 5. تعصب نداشتن امامیه در غیر حق؛
- 6. فضایل و كمالات بى شمار امیرالمومنین على علیه السلام و نقایص بسیار صحابه.
نویسنده در بخش بعدى، ادله امامت امیرالمؤمنین على بن ابى طالب علیه السلام را چنین برمى شمارد: ادله عقلى (عصمت، نصب، حفظ شریعت، قادر بودن خداوند بر نصب امام معصوم و افضلیت)؛ ادله نقلى: چهل برهان از آیات قرآن، دوازده حدیث از پیامبر صلى الله علیه و آله، دوازده ویژگى خاص على علیه السلام كه دالّ بر امامت او است.
وى در بخش چهارم، سه راه براى اثبات امامت باقى ائمه علیهم السلام ذكر مى كند: نص، لزوم وجود امام معصوم در هر زمان و دارا بودن فضایل كه باعث امامت آن‌ها است.
نویسنده در بخش پنجم، چهارده دلیل بر عدم امامت كسى كه خود را مقدم بر على كند، آورده است. وى در بخش پایانى كتاب، دلایل اثبات خلاف ابوبكر را چنین رد كرده است: اجماع با نص در تعارض است، حدیث اقتدا مستلزم خلافت او نیست و آیه 40 سوره توبه دلالت بر نقض او مى كند.
این كتاب جهت سلطان محمد خدابنده اولجایتو نوشته شده و تأثیر بسزایى در شیعه شدن او و بسیارى دیگر از مردم داشت. لذا بعضى از اهل سنت وقتى تأثیر فراوان این كتاب را دیدند، پیش ابن تیمیه رفتند و از او كمك خواستند كه ابن تیمیه كتاب منهاج السنة را در رد این كتاب نوشت.
وضعیت نشر کتاب
این كتاب به تصحیح عبدالرحیم مبارك به وسیله انتشارات تاسوعا در مشهد به قطع وزیرى چاپ شده است.
منابع
کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی/ نویسنده: محمدرضا ضمیری
