مسجد النقطه

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۲۲ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} يكى از اماكنى كه نزد شيعه اهميت بسزايى دارد، مشهد ال...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو


يكى از اماكنى كه نزد شيعه اهميت بسزايى دارد، مشهد الحسين عليه السلام يا مسجد النقطه است . اين مكان يادآورده خاطره تلخى در تاريخ تشيع است . هنگامى كه كاروان اسرا و سرها ی شهيدان كربلا از سرزمين عراق به منطقه شمالى شام يعنى حلب رسيدند، در كنار تپه يا كوهى به نام جوشن [۱] - در غرب حلب - كاروان شب متوقف شد تا لختى بيا سايد و دوباره حركت به سوى دمشق را صبحگاهان از سر گيرد.نگهبانان و حاملان سرهاى مقدس ‍ نيز به استراحت نشسته و سر مبارك امام حسين عليه السلام را بر صخره اى قرار دادند. هنگام طلوع آفتاب كه سر مقدس را برداشته اند، چند قطره اى خون بر اين سخره يا سنگ جارى گشته بود.پس از حركت كاروان ، مردم حلب از اين مساءله خبر يافته و اطراف آن قطرات خون شده و به عزاى و شيون و زارى بر كشتگان كربلا و نواده رسول خدا صلى الله عليه وآله پرداختند.

بر اساس روايات شيعه ، همه ساله در روز عاشورا آن خون بر سنگ مى جوشيد و توجه بسيارى از مردم شام را به خود جلب كرده بود تا اينكه عبدالملك بن مروان اموى دستور انتقال سنگ را از آن نقطه داد و از آن پس ‍ اثرى از آن ديده نشد. بعدها سيف الدواله حمدانى شيعه ، بر مكان آن سنگ ، حجره و مسجدى ساخت و آن را مسجد النقطه ناميد. مشهد الحسين عليه السلام امروز در شهر حلب معروف و مورد زيارت اهالى و زائرين حضرت زينت عليه السلام كه از طريق تركيه و مرز زمينى به سوريه مى روند - قرار دارد.

محل مشهد الحسين عليه السلام اكنون به حى الانصارى مشهور و سمت پل هوايى است .تپه جوشن نيز به رغم اينكه خانه هاى متعددى بر فراز آن ساخته شده است ولى همچنان باقى است .مكان مشهد الحسين عليه السلام سمت راست خيابان اصلى و حدود پنجاه متر بالاتر از آن است كه صحن بزرگى داشته و بر ورودى ، نام اين مكان بر روى سنگى حجارى شده است و. در انتهاى صحن و حياط در ديگرى است كه به داخل شبستان و محل اصلى مشهد مرتبط است ، بر در ورودى آن كتيبه اى به خط كوفى است كه بر آن نوشته شده است هذه مقام و مشهد الحسين عليه السلام و پايين آن نيز نام سيف الله همدانى مى رسيم كه در سازنده اين بنا به چشم مى خورد.پس از ورود؛به شبستان ديگرى مى رسيم كه در انتهاى آن ايوانى قرار دارد و كنار آن سنگى بر روى استوانه اى قرار داده شده و اين جا همان مكانى است كه سر مقدس امام حسين عليه السلام در آن روز بر آن گذاشته شده و قطره هايى از خون است ، ولى بر آن ريخته است . نويسنده كتاب حلب و التشيع مى نويسد سنگ مزبور به مشهد الطرح يعنى مشهد المحسن منتقل شده است .[۲] در هر حال اين مكان بسيار مقدس و شريف بوده است و يادآور مظلوميت اهل بيت رسول خدا صلى الله عليه وآله در تاريخ است در كنار اين ايوان ، مسجدى ساخته شده كه بناى آن نيز مشهد الحسين عليه السلام در سال 350 هجرى به وسيله سيف الدوله ساخته شده است .[۳]

پانویس

  1. آن را بدين علت ناميده اند كه شمر بن الجوشن بن ذى الجوشن سر مبارك امام حسين عليه السلام را بر اين بپه گذاشته بود
  2. ابراهيم نصرالله ، حلب و التشيع ، ص 31.
  3. تاريخ و اماكن سياحتى و زيارتى سوريه ، ص 272.

منابع

غلامرضا نيشابوری، داستانها و حكايتهاى مسجد