مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

مبعث حضرت محمد صلی الله علیه و آله: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(چگونگی بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله)
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{خوب}}
 
{{خوب}}
{{تقویم|روز= 27 رجب|سال= 40 [[عام الفیل]]}}
+
'''مبعث [[پیامبر اسلام|حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله'''، روزی است که پیامبر [[اسلام]] از سوی [[الله|خدا]] برای هدایت [[بشر]] و راهنمایی همیشگی انسان‌ها برانگیخته شد. مطابق با نظر [[شیعه]]، بعثت آن حضرت در ۲۷ [[رجب]] سال چهلم [[عام الفیل|عام الفیل]] (مطابق با سال ۶۱۰ میلادی) در چهل سالگی ایشان واقع شد.
'''مبعث [[پیامبر اسلام|حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله''' روزی است که پیامبر [[اسلام]] از سوي خدا براي هدايت بشر و راهنمايي دايمي انسان‌ها برانگيخته شد. مطابق با نظر [[شیعه]]، بعثت آن حضرت در 27 [[رجب]] سال چهلم [[عام الفیل|عام الفيل]] (مطابق با سال 610 ميلادي) در چهل سالگي واقع شد.
+
{{تقویم|روز= ۲۷ رجب|سال= ۴۰ [[عام الفیل]]}}
 
 
 
==مفهوم شناسی مبعث==
 
==مفهوم شناسی مبعث==
مبعث اسم زمان از ریشه بعث است، و بَعْث در لغت برانگيختن و روانه كردن چيزى است.<ref>[[مفردات قرآن راغب|مفردات الفاظ قرآن]]، [[راغب اصفهانی]]، ج ص 132</ref>
+
«مبعث» اسم زمان از ریشه «بعث» است، و بَعْث در لغت برانگیختن و روانه کردن چیزى است.<ref>[[مفردات قرآن راغب|مفردات الفاظ قرآن]]، راغب اصفهانی، ج ۱، ص ۱۳۲</ref>
بِعْثَت‌ در فرهنگ‌ اسلامى‌ عموما به‌ معنای‌ برانگیختن‌ و برگزیدن‌ [[پيامبران|پیامبران‌]] از سوی [[الله|خداوند]] برای‌ هدایت‌ مردم‌ است که‌ آغاز [[نبوت|رسالت‌]] هر پیامبر است‌.<ref>[http://islampedia.ir/fa/1389/11/%D9%85%D9%81%D9%87%D9%88%D9%85-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%B9%D8%AB%D8%AA/ اسلام پدیا، مفهوم شناسی بعثت]</ref>
+
بِعْثَت‌ در فرهنگ‌ اسلامى‌ عموما به‌ معنای‌ برانگیختن‌ و برگزیدن‌ [[پیامبران|پیامبران‌]] از سوی [[الله|خداوند]] برای‌ هدایت‌ مردم‌ است که‌ آغاز [[نبوت|رسالت‌]] هر پیامبر می باشد.<ref>[http://islampedia.ir/fa/1389/11/%D9%85%D9%81%D9%87%D9%88%D9%85-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%B9%D8%AB%D8%AA/ اسلام پدیا، مفهوم شناسی بعثت]</ref>
  
==تاریخ بعثت پیامبر اکرم(ص)==
+
==تاریخ بعثت پیامبر اکرم==
  
به روایت [[اهل سنت]] آن حضرت صلی الله علیه و آله روز دوشنبه هفدهم یا هجدهم یا نوزدهم ماه مبارک [[رمضان]]، به پیامبری مبعوث گردیده اند. اما [[اجماع]] شیعه بر آن است که مبعث آن حضرت در روز بيست و هفتم ماه رجب صورت گرفت. روایات دال بر این مطلب در منابع شیعه بسیار است، از آن جمله  مرحوم [[كلينى]] با سند خود از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] علیه السلام روايت كرده است كه فرمود: «روزه بيست و هفتم رجب را فراموش نكن، زيرا آن روزى است كه محمد به نبوّت گماشته شده است.» [[شيخ صدوق]] و [[شیخ طوسى]] هم این را روايت كرده ‌اند. و نیز روایات دیگری که دال بر این موضوع است از سایر [[ائمه اطهار|ائمه]] یا [[صحابی|صحابیان]] پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است.<ref>  تاريخ تحقيقى اسلام( موسوعة التاريخ الاسلامى )، ج‌1، ص: 315 </ref>
+
به روایت [[اهل سنت]]، [[پیامبر اسلام|حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله روز دوشنبه هفدهم یا هجدهم یا نوزدهم ماه مبارک [[رمضان]]، به پیامبری مبعوث گردیده اند.  
  
مطابق روایت فریقین آن حضرت به هنگام بعثت چهل ساله بود.
+
اما [[اجماع]] [[شیعه]] بر آن است که مبعث آن حضرت در روز بیست و هفتم ماه [[ماه رجب|رجب]] صورت گرفت. روایات دال بر این مطلب در منابع شیعه بسیار است، از آن جمله [[شیخ کلینی]] با [[سند حدیث|سند]] خود از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] علیه السلام روایت کرده است که فرمود: «[[روزه]] بیست و هفتم رجب را فراموش نکن، زیرا آن روزى است که محمد به [[نبوت|نبوّت]] گماشته شد.» [[شیخ صدوق]] و [[شیخ طوسى]] هم این را روایت کرده ‌اند. و نیز روایات دیگری که دال بر این موضوع است از سایر [[ائمه اطهار|ائمه]] یا [[صحابی|صحابیان]] پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است.<ref>  تاریخ تحقیقى اسلام (موسوعة التاریخ الاسلامى)، ج‌۱، ص: ۳۱۵ </ref>
  
==چگونگی بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله==
+
مطابق روایت فریقین، آن حضرت به هنگام بعثت چهل ساله بوده است.
مطابق با آنچه در منابع آمده است در حالي كه آن حضرت در [[غار حِرا|غار حرا]] در حوالي [[مكه]] معظمه به [[عبادت]] و نيايش مي‌پرداخت، [[جبرئيل]] بر وي نازل شد و بر وي آياتي از [[قرآن]] مجيد را به عنوان طليعه نبوت نازل نمود. نخستين آياتي كه بر آن حضرت فرود آمد، آيه‌هاي سوره 96 قرآن مجيد يعني [[سوره علق]] بود.<ref> فرازهايي از تاريخ پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص 93؛ تاريخ ابن خلدون، ج 1، ص 385.</ref>
 
  
[[امام حسن عسکری علیه السلام|امام حسن عسكرى]] عليه السّلام در توصيف بعثت نبى اكرم صلّى اللّه عليه و آله بود، می فرماید: «... تا اين كه به چهل سالگى رسيد، و خداوند قلب كريمش را بهترين و والاترين و خاشع‌ترين و مطيع‌ترين قلب‌ها يافت. پس به درهاى آسمان اجازه داد و آنها بازشدند و به ملائكه اجازه داد و آنها نازل شدند و در اين حال محمد صلّى اللّه عليه و آله به آنها مى‌نگريست. پس رحمت از طرف عرش بر وى نازل شد و او به روح الامين، جبرئيل- طاووس ملائكه- نگاه مى‌كرد، جبرئيل نزد او فرود آمد و دستش را گرفت و تكان داد و گفت: اى محمد! بخوان، محمد فرمود: چه چيزى را بخوانم؟ گفت: اى محمد! {{متن قرآن|«اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذي خَلَقَ * خَلَقَ الْاِنسانَ مِنْ عَلَقَ * اِقْرَا وَ رَبُّكَ الْاَكْرَمُ * اَلَّذي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ...».|سوره=96|آیه=1تا3}}
+
==چگونگی بعثت پیامبر اکرم ==
(قرآن را) به نام پروردگارت- كه هستى را آفريد- بخوان همو كه انسان را از خون بسته آفريد. بخوان كه پروردگارت از همه ارجمندتر است. همو كه با قلم تعليم داد و آن چه را كه انسان نمى‌دانست به او آموخت.
+
مطابق با آنچه در منابع آمده است در حالی که [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله در [[غار حِرا|غار حرا]] در حوالی [[مکه]] معظمه به [[عبادت]] و نیایش می‌پرداخت، [[جبرئیل]] بر وی نازل شد و بر وی [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن|قرآن مجید]] را به عنوان طلیعه [[نبوت]] نازل نمود. نخستین آیاتی که بر آن حضرت فرود آمد، آیه‌های [[سوره]] ۹۶ قرآن مجید یعنی [[سوره علق]] بود.<ref> فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص ۹۳؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص ۳۸۵.</ref>
 
[[پرونده:حرا.jpg|بندانگشتی|جبل النور و [[غار حرا]]]]
 
[[پرونده:حرا.jpg|بندانگشتی|جبل النور و [[غار حرا]]]]
سپس آنچه را كه مى‌بايست بر او نازل كرد و خودش به سوى پروردگارش بالا رفت. محمد صلّى اللّه عليه و آله از كوه پايين آمد در حالى كه عظمت خداوند و جلالت ابّهت الهى او را مدهوش خود كرده بود و به تب و لرز دچار شده بود. چيزى كه اضطرابش را بيشتر مى‌كرد، اين بود كه مى‌ترسيد، [[قریش|قريشيان]] او را تكذيب كرده و او را به ديوانگى نسبت دهند، در حالى كه او عاقل‌ترين مردم و گرامى‌ترين آنان بود و مبغوض‌ترين چيزها در نظر او شياطين و اعمال ديوانگان بود؛ بنابراين، خداوند اراده كرد كه قلبش را مملوّ را شجاعت نمايد و به او فراخى دل عنايت فرمايد. براى همين از كنار هر سنگ و درختى كه ردّ مى‌شد، مى‌شنيد كه مى‌گفتند: «السّلام عليك يا رسول اللّه».<ref> تاريخ تحقيقى اسلام( موسوعة التاريخ الاسلامى )، ج‌1، ص: 316، به نقل از بحار الانوار، ج 18، ص 206 </ref>
+
[[امام حسن عسکری علیه السلام|امام حسن عسکرى]] علیه السّلام در توصیف بعثت نبى اکرم صلّى اللّه علیه و آله بود، می فرماید: «... تا این که به چهل سالگى رسید، و [[الله|خداوند]] قلب کریمش را بهترین و والاترین و خاشع‌ترین و مطیع‌ترین قلب‌ها یافت. پس به درهاى آسمان اجازه داد و آنها بازشدند و به [[ملائکه]] اجازه داد و آنها نازل شدند و در این حال محمد صلّى اللّه علیه و آله به آنها مى‌نگریست. پس رحمت از طرف [[عرش]] بر وى نازل شد و او به [[جبرئیل|روح الامین]] (جبرئیل) -طاووس ملائکه- نگاه مى‌کرد، جبرئیل نزد او فرود آمد و دستش را گرفت و تکان داد و گفت: اى محمد! بخوان، محمد فرمود: چه چیزى را بخوانم؟ گفت: اى محمد! {{متن قرآن|«اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّک الَّذی خَلَقَ * خَلَقَ الْاِنسانَ مِنْ عَلَقَ * اِقْرَا وَ رَبُّک الْاَکرَمُ * اَلَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ...».|سوره=۹۶|آیه=۱تا۳}}
 +
(قرآن را) به نام پروردگارت -که هستى را آفرید- بخوان، همو که انسان را از خون بسته آفرید. بخوان که پروردگارت از همه ارجمندتر است. همو که با قلم تعلیم داد و آن چه را که انسان نمى‌دانست به او آموخت. سپس آنچه را که مى‌بایست بر او نازل کرد و خودش به سوى پروردگارش بالا رفت. محمد صلّى اللّه علیه و آله از کوه پایین آمد در حالى که عظمت خداوند و جلالت ابّهت الهى او را مدهوش خود کرده بود و به تب و لرز دچار شده بود. چیزى که اضطرابش را بیشتر مى‌کرد، این بود که مى‌ترسید، [[قریش|قریشیان]] او را تکذیب کرده و او را به دیوانگى نسبت دهند، در حالى که او عاقل‌ترین مردم و گرامى‌ترین آنان بود و مبغوض‌ترین چیزها در نظر او شیاطین و اعمال دیوانگان بود؛ بنابراین، خداوند اراده کرد که قلبش را مملوّ را شجاعت نماید و به او فراخى دل عنایت فرماید. براى همین از کنار هر سنگ و درختى که ردّ مى‌شد، مى‌شنید که مى‌گفتند: «السّلام علیک یا رسول اللّه».<ref> تاریخ تحقیقى اسلام (موسوعة التاریخ الاسلامى)، ج‌۱، ص: ۳۱۶، به نقل از بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۲۰۶ </ref>
  
به روايتي، جبرئيل امين با هفتاد هزار فرشته و [[ميكائيل]] با هفتاد هزار فرشته فرود آمدند و براي آن حضرت، كرسي عزت و كرامت آوردند و تاج نبوت و رسالت را بر سر آن بزرگوار گذاشتند و لواي حمد را به دستش داده و گفتند بر فراز اين كرسي برو و خدايت را سپاس گو. به روايت ديگر آن كرسي از ياقوت سرخ و پايه‌اي از آن از زبرجد و پايه‌اي از مرواريد بود و چون [[فرشتگان]] به سوي آسمان صعود كردند، آن حضرت از كوه حرا پايين آمد و انوار جلال او را فراگرفته بود، به طوري كه كسي توان نظر كردن به چهره مباركش را نداشت و بر هر درخت گياه و سنگي كه مي‌گذشت، وي را سجده مي‌كردند و با زبان فصيح مي‌گفتند: السلام عليك يا نبي الله، السلام عليك يا رسول الله.
+
به روایتی،... همین که پیامبر وارد خانه شد از نور چهره مبارکش خانه [[خدیجه کبری|خدیجه کبری]] سلام الله علیها منور شد و آن بانوی پرهیزکار پرسید: ای محمد! این چه نوری است که در تو مشاهده می‌کنم؟ حضرت فرمود: این نور پیامبری است، بگو: لا إله الله، محمد رسول الله. خدیجه گفت: من سال‌هاست که پیامبری تو را می‌دانم و هم اکنون نیز شهادت می‌دهم که خدایی جز خداوند یکتا نیست و تو رسول و پیامبر خدایی. بدین گونه خدیجه نخستین کسی بود که به همسرش حضرت محمد صلی الله علیه و آله [[ایمان|ایمان]] آورد.<ref> [[منتهی الآمال|منتهی الآمال]]، ج ۱، ص ۴۷.</ref>
  
همين كه وارد خانه شد از نور چهره مباركش خانه [[خدیجه کبری|خديجه كبري]] سلام الله علیها منور شد و آن بانوي پرهيزكار پرسيد: اي محمد! اين چه نوري است كه در تو مشاهده مي‌كنم؟ حضرت فرمود: اين نور پيامبري است، بگو: لا اله الله، محمد رسول الله. خديجه گفت: من سال‌هاست كه پيامبري تو را مي‌دانم و هم اكنون نيز شهادت مي‌دهم كه خدايي جز خداوند يكتا نيست و تو رسول و پيامبر خدايي. بدين گونه خديجه نخستين كسي بود كه به همسرش حضرت محمد صلی الله علیه و آله ايمان آورد.<ref> [[منتهی الآمال|منتهي الآمال]]، ج 1، ص 47.</ref>
+
از میان مردان نیز [[امام علی علیه السلام|امام علی بن ابی‌طالب]] علیه‌السلام، به محض دیدن چهره نورانی پیامبر صلی الله علیه و آله به وی ایمان آورد و شهادتین را بر زبان جاری کرد. از آن پس پیامبر صلی الله علیه و آله در کنار خانه خدا [[نماز]] می‌گذارد و خدیجه سلام الله علیها و علی علیه‌السلام بر او اقتدا می‌کردند و نماز می‌خواندند.<ref> فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص ۹۵.</ref> این سه نفر، با جان و مال و هستی خویش [[اسلام]] را پرورانده و فراگیر نمودند.
 
 
از ميان مردان نيز [[امام علی علیه السلام|امام علي بن ابي‌طالب]] علیه‌السلام، به محض ديدن چهره نوراني پيامبر صلی الله علیه و آله به وي ايمان آورد و شهادتين را بر زبان جاري كرد. از آن پس پيامبر صلی الله علیه و آله در كنار خانه خدا [[نماز]] مي‌گذارد و خديجه سلام الله علیها و علي علیه‌السلام بر او اقتدا مي‌كردند و نماز مي‌خواندند.<ref> فرازهايي از تاريخ پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص 95.</ref> اين سه نفر، با جان و مال و هستي خويش اسلام را پرورانده و فراگير نمودند.
 
  
 
==اعمال شب و روز مبعث==
 
==اعمال شب و روز مبعث==
شب و روز مبعث برای مسلمانان شرافتی ویژه دارد. تا جایی که برخی آن آن را شريف‏تر از تمام روزها و شبها دانسته اند.<ref>[[میرزا جواد آقا ملکی تبریزی|میرزا جواد ملکی تبریزی]] در کتاب [[المراقبات]] می گوید: بعد از روز پانزدهم به منزل ديگرى از منازل رجب و شريفترين آنها بلكه شريف‏تر از تمام روزها و شبها، يعنى روز و شب بيست و هفتم رجب مى ‏رسيم.
+
شب و روز عید مبعث برای مسلمانان شرافتی ویژه دارد. تا جایی که برخی آن آن را شریف‏تر از تمام روزها و شبها دانسته اند.<ref>[[میرزا جواد آقا ملکی تبریزی|میرزا جواد ملکی تبریزی]] در کتاب المراقبات می گوید: بعد از روز پانزدهم به منزل دیگرى از منازل رجب و شریفترین آنها بلکه شریف‏تر از تمام روزها و شبها، یعنى روز و شب بیست و هفتم رجب مى ‏رسیم.
</ref> در کتاب [[مفاتیح الجنان]] برای شب و روز مبعث اعمالی ذکر شده است.<ref>مفاتیح الجنان، اعمال شب و روز 27 رجب</ref>
+
</ref> در کتاب [[مفاتیح الجنان]] برای شب و روز مبعث اعمالی ذکر شده است.<ref>مفاتیح الجنان، اعمال شب و روز ۲۷ رجب.</ref>
  
===اعمال شب مبعث===
+
'''اعمال شب مبعث:'''
  
 
*[[غسل]]
 
*[[غسل]]
سطر ۳۷: سطر ۳۴:
 
*[http://ahlolbait.com/doa/1747 دعای مخصوص این شب]
 
*[http://ahlolbait.com/doa/1747 دعای مخصوص این شب]
 
*[http://ahlolbait.com/doa/2484 زیارت امام علی علیه السلام]
 
*[http://ahlolbait.com/doa/2484 زیارت امام علی علیه السلام]
+
 
===اعمال روز مبعث===
+
'''اعمال روز مبعث:'''
  
 
*غسل
 
*غسل
 
*[[روزه]]
 
*[[روزه]]
 
*بسیار [[صلوات]] فرستادن
 
*بسیار [[صلوات]] فرستادن
*[[زيارت|زیارت]] پیامبر و امام علی (ع)
+
*[[زيارت|زیارت]] [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] و [[امام علی علیه السلام|امام علی]] (علیهماالسلام)
 
*[http://ahlolbait.com/node/1760 نماز ویژه این روز]
 
*[http://ahlolbait.com/node/1760 نماز ویژه این روز]
 
*[http://ahlolbait.com/node/1759 نمازی از امام جواد علیه السلام]
 
*[http://ahlolbait.com/node/1759 نمازی از امام جواد علیه السلام]

نسخهٔ ‏۱۰ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۲۷

مبعث حضرت محمد صلی الله علیه و آله، روزی است که پیامبر اسلام از سوی خدا برای هدایت بشر و راهنمایی همیشگی انسان‌ها برانگیخته شد. مطابق با نظر شیعه، بعثت آن حضرت در ۲۷ رجب سال چهلم عام الفیل (مطابق با سال ۶۱۰ میلادی) در چهل سالگی ایشان واقع شد.

تقویم هجری قمری

روز واقعه:۲۷ رجب
۴۰ عام الفیل

مفهوم شناسی مبعث

«مبعث» اسم زمان از ریشه «بعث» است، و بَعْث در لغت برانگیختن و روانه کردن چیزى است.[۱] بِعْثَت‌ در فرهنگ‌ اسلامى‌ عموما به‌ معنای‌ برانگیختن‌ و برگزیدن‌ پیامبران‌ از سوی خداوند برای‌ هدایت‌ مردم‌ است که‌ آغاز رسالت‌ هر پیامبر می باشد.[۲]

تاریخ بعثت پیامبر اکرم

به روایت اهل سنت، حضرت محمد صلی الله علیه و آله روز دوشنبه هفدهم یا هجدهم یا نوزدهم ماه مبارک رمضان، به پیامبری مبعوث گردیده اند.

اما اجماع شیعه بر آن است که مبعث آن حضرت در روز بیست و هفتم ماه رجب صورت گرفت. روایات دال بر این مطلب در منابع شیعه بسیار است، از آن جمله شیخ کلینی با سند خود از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمود: «روزه بیست و هفتم رجب را فراموش نکن، زیرا آن روزى است که محمد به نبوّت گماشته شد.» شیخ صدوق و شیخ طوسى هم این را روایت کرده ‌اند. و نیز روایات دیگری که دال بر این موضوع است از سایر ائمه یا صحابیان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است.[۳]

مطابق روایت فریقین، آن حضرت به هنگام بعثت چهل ساله بوده است.

چگونگی بعثت پیامبر اکرم

مطابق با آنچه در منابع آمده است در حالی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در غار حرا در حوالی مکه معظمه به عبادت و نیایش می‌پرداخت، جبرئیل بر وی نازل شد و بر وی آیاتی از قرآن مجید را به عنوان طلیعه نبوت نازل نمود. نخستین آیاتی که بر آن حضرت فرود آمد، آیه‌های سوره ۹۶ قرآن مجید یعنی سوره علق بود.[۴]

جبل النور و غار حرا

امام حسن عسکرى علیه السّلام در توصیف بعثت نبى اکرم صلّى اللّه علیه و آله بود، می فرماید: «... تا این که به چهل سالگى رسید، و خداوند قلب کریمش را بهترین و والاترین و خاشع‌ترین و مطیع‌ترین قلب‌ها یافت. پس به درهاى آسمان اجازه داد و آنها بازشدند و به ملائکه اجازه داد و آنها نازل شدند و در این حال محمد صلّى اللّه علیه و آله به آنها مى‌نگریست. پس رحمت از طرف عرش بر وى نازل شد و او به روح الامین (جبرئیل) -طاووس ملائکه- نگاه مى‌کرد، جبرئیل نزد او فرود آمد و دستش را گرفت و تکان داد و گفت: اى محمد! بخوان، محمد فرمود: چه چیزى را بخوانم؟ گفت: اى محمد! «اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّک الَّذی خَلَقَ * خَلَقَ الْاِنسانَ مِنْ عَلَقَ * اِقْرَا وَ رَبُّک الْاَکرَمُ * اَلَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ...». (قرآن را) به نام پروردگارت -که هستى را آفرید- بخوان، همو که انسان را از خون بسته آفرید. بخوان که پروردگارت از همه ارجمندتر است. همو که با قلم تعلیم داد و آن چه را که انسان نمى‌دانست به او آموخت. سپس آنچه را که مى‌بایست بر او نازل کرد و خودش به سوى پروردگارش بالا رفت. محمد صلّى اللّه علیه و آله از کوه پایین آمد در حالى که عظمت خداوند و جلالت ابّهت الهى او را مدهوش خود کرده بود و به تب و لرز دچار شده بود. چیزى که اضطرابش را بیشتر مى‌کرد، این بود که مى‌ترسید، قریشیان او را تکذیب کرده و او را به دیوانگى نسبت دهند، در حالى که او عاقل‌ترین مردم و گرامى‌ترین آنان بود و مبغوض‌ترین چیزها در نظر او شیاطین و اعمال دیوانگان بود؛ بنابراین، خداوند اراده کرد که قلبش را مملوّ را شجاعت نماید و به او فراخى دل عنایت فرماید. براى همین از کنار هر سنگ و درختى که ردّ مى‌شد، مى‌شنید که مى‌گفتند: «السّلام علیک یا رسول اللّه».[۵]

به روایتی،... همین که پیامبر وارد خانه شد از نور چهره مبارکش خانه خدیجه کبری سلام الله علیها منور شد و آن بانوی پرهیزکار پرسید: ای محمد! این چه نوری است که در تو مشاهده می‌کنم؟ حضرت فرمود: این نور پیامبری است، بگو: لا إله الله، محمد رسول الله. خدیجه گفت: من سال‌هاست که پیامبری تو را می‌دانم و هم اکنون نیز شهادت می‌دهم که خدایی جز خداوند یکتا نیست و تو رسول و پیامبر خدایی. بدین گونه خدیجه نخستین کسی بود که به همسرش حضرت محمد صلی الله علیه و آله ایمان آورد.[۶]

از میان مردان نیز امام علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام، به محض دیدن چهره نورانی پیامبر صلی الله علیه و آله به وی ایمان آورد و شهادتین را بر زبان جاری کرد. از آن پس پیامبر صلی الله علیه و آله در کنار خانه خدا نماز می‌گذارد و خدیجه سلام الله علیها و علی علیه‌السلام بر او اقتدا می‌کردند و نماز می‌خواندند.[۷] این سه نفر، با جان و مال و هستی خویش اسلام را پرورانده و فراگیر نمودند.

اعمال شب و روز مبعث

شب و روز عید مبعث برای مسلمانان شرافتی ویژه دارد. تا جایی که برخی آن آن را شریف‏تر از تمام روزها و شبها دانسته اند.[۸] در کتاب مفاتیح الجنان برای شب و روز مبعث اعمالی ذکر شده است.[۹]

اعمال شب مبعث:

اعمال روز مبعث:

پانویس

  1. مفردات الفاظ قرآن، راغب اصفهانی، ج ۱، ص ۱۳۲
  2. اسلام پدیا، مفهوم شناسی بعثت
  3. تاریخ تحقیقى اسلام (موسوعة التاریخ الاسلامى)، ج‌۱، ص: ۳۱۵
  4. فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص ۹۳؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص ۳۸۵.
  5. تاریخ تحقیقى اسلام (موسوعة التاریخ الاسلامى)، ج‌۱، ص: ۳۱۶، به نقل از بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۲۰۶
  6. منتهی الآمال، ج ۱، ص ۴۷.
  7. فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص ۹۵.
  8. میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب المراقبات می گوید: بعد از روز پانزدهم به منزل دیگرى از منازل رجب و شریفترین آنها بلکه شریف‏تر از تمام روزها و شبها، یعنى روز و شب بیست و هفتم رجب مى ‏رسیم.
  9. مفاتیح الجنان، اعمال شب و روز ۲۷ رجب.
حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)
رحمة للعالمین.jpg
رویدادهای مهم زندگی
حمله اصحاب فیل به مکهسفر پیامبر اکرم به شامازدواج با حضرت خدیجه کبری (س) • گذاشتن سنگ حجرالاسود در جای خویش • مبعثمعراجولادت حضرت فاطمه سلام الله علیهارفتن به شعب ابی طالبعام الحزنسفر به طائفهجرت به مدینهازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س)غزوه بدرغزوه احدغزوه احزابصلح حدیبیهغزوه خیبرسریه ذات السلاسل فتح مکهغزوه حنینغزوه تبوکغدیر خم
بستگان
امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) •عبدالله بن عبدالمطلب(س) • عبدالمطلبابوطالب(ع) • حمزه بن عبدالمطلب(ع) • عباس بن عبدالمطلبابولهبجعفر طیارآمنه(س) • فاطمه بنت اسد(س) • خدیجه کبری(س) • حضرت زهرا(س) • امام حسن(ع) • امام حسین(ع) • حضرت زینب(س)
اصحاب
سلمان فارسیعمار بن یاسرابوذرمقدادابوسلمه مخزومیزيد بن حارثهعثمان بن مظعونمصعب بن عمیرابوبکرطلحهزبیرعثمان بن عفانعمر بن خطابسعد بن ابی وقاصعبدالله بن مسعوداسعد بن زرارهسعد بن معاذسعد بن عبادهعثمان بن حنیفسهل بن حنیفابو ایوب انصاری حذیفة بن یمانخالد بن سعيدخزیمة بن ثابتعبدالله بن رواحهاویس قرنیعبدالله بن مسعود بلال حبشی
مکان های مرتبط
مکهمدینهغار حراکعبهشعب ابوطالبغدیر خمفدکبقیعغار ثورمسجد قبامسجد النبیمسجد الحرام