جامعیت مقاله متوسط
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

ماه رمضان: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{نوشته های اعضای دانشنامه}} <keywords content='کلید واژه: افطار، روزه، ایمان، نزول قرآن...' ایجاد کرد)
 
جز
(۴۸ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{نوشته های اعضای دانشنامه}}
+
{{خوب}}{{رمضان}}
 +
'''ماه مبارک رمضان''' نهمین ماه از [[ماه های قمری|ماه‌های قمری]] است که از فضیلت خاصی برخوردار بوده و [[قرآن کریم]] در این ماه بر [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] (صلی الله علیه و آله) نازل شده است. در [[شریعت]] [[اسلام]]، [[روزه]] در این ماه بر کسانی که توانایی بر آن دارند [[واجب]] است و همچنین در روایات، اعمال و عبادت‌های مختلفی برای این ماه ذکر شده است.
 +
==رمضان در لغت==
 +
واژه «رمضان» از ریشه «رمض» و به معنای شدت تابش آفتاب بر خاک است. گفته می شود علت این تسمیه آن است که عرب ماه‌ها را با زمانى که در آن واقع شوند نامگذارى کرده‌ اند و در زمان نامگذاری رمضان گرما شدت داشته است.<ref> قاموس قرآن، ج۴، ص۱۲۳ </ref> در برخی روایات رمضان یکی از اسمهای [[الله|خداوند]] دانسته شده است.<ref> الکافی، ج‌۷، ص، ۳۹۰ </ref>
  
 +
==فضیلت ماه رمضان==
 +
ماه رمضان تنها ماهی است که نام آن در [[قرآن]] آمده و در بین ماههای قمری برای مسلمانان از اهمیت بیشتری بر خوردار است. ماه رمضان در روایات اسلامی برترین ماه<ref> بحار الانوار، ج۹۳، ص۳۴۹ </ref> و ماه خدا<ref> الکافی، ج‌۷، ص۳۷۹ </ref> و ماه میهمانی خدا<ref> امالی شیخ صدوق، ص۹۳ </ref> دانسته شده است. [[شب قدر]] که برترین شب سال است در این ماه قرار دارد<ref> سوره قدر، آیات: ۱ تا ۴ </ref> و [[قرآن کریم]] در این ماه به صورت دفعی بر [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلی الله علیه و آله نازل شده است: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ...».<ref> سوره بقره، آیه ۱۸۵ </ref> همچنین در این ماه «[[روزه]]» بر مسلمانان [[واجب]] شده است.<ref> سوره بقره، آیه ۱۸۳ </ref>
  
 +
ماه رمضان ماه رحمت، مغفرت و اجابت [[دعا]] است. روزهای این ماه بهترین روزها و شبهایش بهترین شبها و ساعات آن بهترین ساعات است. نفسهای مؤمنان روزه دار در این ماه [[تسبیح]] خدا و خواب ایشان [[عبادت]] و عملشان مورد قبول خداوند است<ref> امالی شیخ صدوق، ص۹۳ </ref> و پاداش آن در این ماه بسیار بیشتر از ماههای دیگر است.<ref> الکافی، ج‌۷، ص۳۸۱ </ref>
  
 +
==اعمال و مستحبات ماه رمضان==
  
ماه [[رمضان]] نهمين ماه از ماه‌هاى سال قمرى و عربى است كه بين ماه [[شعبان]] و [[شوال]] واقع است، و در [[قرآن كريم]] از ماه‌هاى دوازده گانه غير از ماه رمضان نام هيچ ماه ديگرى نيامده است.<ref> ترجمه الميزان، ج  2، ص 18.</ref>
+
*[[واجب]] شدن [[روزه]] بر کسانی که توانایی بر آن دارند: [[امام سجاد علیه السلام|امام سجاد]] علیه السلام می : خداوند، پنج چیز را واجب کرده است -و جز نیکو و زیبا، واجب نکرده است-: [[نماز]]، [[زکات]]، [[حج]]، روزه و [[ولایت]] ما [[اهل البیت|اهل بیت]].<ref> بحار الأنوار، ج‌۲۳، ص۱۰۵.</ref>
 +
*[[تلاوت قرآن]]: [[رسول خدا]] می فرمایند: پاداش خواندن یک آیه از [[قرآن]] در این ماه به اندازه [[ختم قرآن]] در ماههای دیگر است.<ref> امالی شیخ صدوق، ص۹۵.</ref>
 +
*[[انفاق]]: [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] علیه السلام: هر کس در ماه رمضان [[صدقه]] اى بدهد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او بر مى گرداند.<ref> ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، شیخ صدوق, ص:۱۴۲.</ref>
 +
*[[اعتکاف]]: [[پیامبر خدا]] صلى الله علیه و آله: اعتکاف ده روز ماه رمضان، برابر دو [[حج]] و دو [[عمره]] است.<ref> من لا یحضره الفقیه، ج‌۲، ص: ۱۸۸.</ref>
 +
*[[افطار|افطاری]] دادن به روزه داران: [[امام موسی کاظم علیه السلام|امام کاظم]] علیه السلام می فرمایند: افطاری دادن به برادر روزه دارت از روزه گرفتن برای تو بهتر است.<ref> الکافی، ج‌۷، ص: ۳۸۷. </ref>
 +
*[[نماز]]: امام صادق علیه السلام می فرمایند: چون ماه رمضان مى آمد، پیامبر خدا بر نمازش مى افزود. من نیز مى افزایم؛ پس شما هم بیفزایید.<ref> تهذیب الأحکام، ج‌۳، ص: ۶۰.</ref>
 +
*[[دعا]]، [[توبه]]، [[استغفار]]: [[امام على]] علیه السلام: در ماه رمضان، زیاد دعا و استغفار کنید؛ امّا دعا، که به سبب آن بلا از شما دور مى شود، و امّا استغفار، که گناهانتان را محو مى کند.<ref> الکافی، ج‌۷، ص: ۴۴۰.</ref>
 +
*اجتناب از [[گناه|گناهان]] و [[حرام|محرمات]] الهی: امام على علیه السلام: گفتم اى پیامبر خدا! برترینِ کارها در این ماه چیست؟ فرمود: «اى ابو الحسن! برترینِ کارها در این ماه، پرهیز از حرام هاى خداست».<ref> امالی شیخ صدوق، ص۹۵.</ref>
 +
*انجام کارهای نیک: [[پیامبر اسلام|پیامبر خدا]] صلى الله علیه و آله: کسى که در ماه رمضان یکى از کارهاى نیک را انجام دهد، همچون کسى است که هفتاد واجب از واجبات خدا را انجام داده است و هر کس در این ماه، واجبى از واجبات خدا را انجام دهد، همچون کسى است که هفتاد واجب از واجبات خداى متعال را در ماه هاى دیگر انجام داده است.<ref> امالی شیخ صدوق، ص۴۱. </ref>
  
'''وجه نام‌گذارى ماه رمضان'''
+
==رویدادهای مهم ماه رمضان==
  
* 1. رمضان از ریشه رمض به معناى شدت و حرارت است<ref> مفردات راغب، ص 366.</ref> و در اصطلاح ماه پنجم از ماه‌هاى قمرى را گویند در علت نام‌گذارى این ماه به رمضان وجوهى گفته‌اند: رمض بارانى است که قبل از پائیز مى‌بارد و زمین را شستشو مى‌دهد همچنان که ماه رمضان انسان‌ها را از گناه شستشو و دل‌هایشان را پاک مى‌کند.<ref> لسان العرب، ج 7، ص 161 و تفسیر کبیر، ج 5، ص 83.</ref>
+
برخی از حوادث و رویدادهای مهم این ماه عبارتند از:
  
* 2. رمض حرارت سنگ بر اثر حرارت خورشید است و چون روزه‌دار در ماه رمضان حرارت تشنگى و مانند آن را احساس مى‌کند به آن رمضان گفته شده است.<ref> ترتیب کتاب العین، ج 1، ص 713 و تفسیر قرطبى، ج 2، ص 271.</ref>
+
*[[تقویم: وفات حضرت ابوطالب علیه السلام|وفات حضرت ابوطالب]] در [[۷ رمضان|هفتم رمضان]] سال دهم [[مبعث حضرت محمد صلی الله علیه و آله|بعثت]].
 +
*[[تقویم: وفات حضرت خديجه كبري سلام الله علیها|وفات حضرت خدیجه]] در [[۱۰ رمضان|دهم رمضان]] سال دهم بعثت.
 +
*عقد [[برادری|اخوت]] و پیمان برادری میان مسلمان و ایجاد اخوت اسلامی بین [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلی الله علیه و آله و [[امام علی]] علیه‌السلام.
 +
*[[ولادت امام حسن علیه السلام|ولادت امام حسن‌ مجتبی]] علیه‌السلام در [[۱۵ رمضان|نیمه رمضان]]، [[سال دوم هجرت]].
 +
*[[جنگ بدر]] در سال دوم [[هجرت پیامبر اسلام به مدینه|هجرت]].
 +
*[[فتح مکه]] در سال هشتم هجرت.
 +
*[[شهادت امام علی علیه السلام|شهادت امام علی]] علیه السلام در [[۲۱ رمضان|بیست و یکم رمضان]] سال چهلم هجری.<ref> بر گرفته از کتاب رمضان در تاریخ، لطف الله صافی. </ref>
 +
*[[بیعت]] مردم به [[ولایتعهدى امام رضا علیه السلام|ولایت‌‌عهدی]] [[امام رضا]] علیه‌السلام در سال ۲۰۱ قمری.
  
* 3. رمضان از اسماى الهى است و بر اثر رحمت پروردگار گناهان برطرف مى‌شود.<ref> مجمع البیان، ج 1/2، ص 495.</ref>
+
==پانویس==
 
 
از این رو امیرالمؤمنین [[امام على]] علیه السلام فرمود: «لاتقولوا رمضان و قولوا شهر رمضان فانکم ماتدرون ما رمضان».<ref> الکافى، ج 4، ص 69.</ref>
 
 
 
و [[امام باقر]] علیه السلام فرمود: «لاتقولوا هذا رمضان ولاذهب رمضان ولاجاء رمضان فانّ رمضان اسم من اسماءاللّه ولکن قولوا شهر رمضان؛<ref> همان.</ref> نگویید این رمضان است و نگویید رمضان رفته است و یا آمده است، رمضان اسمى از اسماء خداست ولى بگویید ماه رمضان».
 
 
 
و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در وجه تسمیه رمضان فرمود: «انما سمّى رمضان لانّ رمضان یرمض الذنوب؛<ref> الدرالمنثور، ج 1، ص 444.</ref> رمضان را به رمضان نام‌گذارى کردند چون رمضان گناهان را شستشو مى‌دهد».
 
 
 
'''رمضان ماه مهمانى خدا'''
 
 
 
در رمضان، مؤمنان با كارت «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ»<ref> [[سوره بقره]]، آیه 183.</ref> به ميهمانى خداوند دعوت شده اند، و اين ميهمانى ويژگى هايى دارد:
 
 
 
* 1. ميزبان، خداوند است و ميهمانان را شخصاً دعوت كرده است.
 
 
 
* 2. وسيله پذيرايى [[شب قدر]]، نزول [[قرآن]]، فرودآمدن [[فرشتگان]]، استجابت [[دعا]]، لطافت [[روح]] و دورى از [[دوزخ]] است.
 
 
 
* 3. زمان پذيرايى، ماه [[رمضان]] است كه به گفته ى روايات، اول آن رحمت، وسط آن مغفرت و آخر آن پاداش است.
 
 
 
* 4. چگونگى پذيرايى، شب قدر به گونه اى است كه در آن نياز يك سال ميهمانان تأمين مى شود و زمين با نزول فرشتگان در شب قدر مزين مى گردد.
 
 
 
* 5. غذاى اين ماه، غذاى روح است كه براى رشد معنوى لازم است، نه غذاى جسم. لطف غذاى اين مهمانى، آيات [[قرآن]] است كه تلاوت يك آيه آن در ماه رمضان همچون تلاوت تمام قرآن در ماه هاى ديگر است.
 
 
 
اين ميهمانى هيچ سنخيتى با ميهمانى هاى دنيوى ندارد. خداوندِ عالِم و غنى و خالق و باقى و عزيز و جليل، ميزبان انسان هاى جاهل و فقير و فانى و مخلوق و ذليل مى شود و مى گويد: من دعايتان را مستجاب مى كنم و براى هر نفسى كه در ماه رمضان مى كشيد، پاداش تسبيحى عطا مى كنم.<ref> خطبه ى پيامبر صلى اللَه عليه و آله در جمعه آخر ماه [[شعبان]].</ref><ref> تفسير نور، ج  1، ص 288.</ref>
 
 
 
'''چرا رمضان؟'''
 
 
 
و ناگزير [[روزه]] گرفتن بايد در ماه [[رمضان]] صورت پذيرد، چرا؟ آيا ماهى برتر و بهتر از آن وجود ندارد؟ هرگز! ...اين ماه با خود يادبودى از مهمترين يادبودهاى امت همراه دارد، و آن ياد [[شب قدر]] است كه قرآن در آن نازل شده است.
 
 
 
«شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى  وَالْفُرْقانِ ؛ ماه رمضان ماهى است كه قرآن در آن فروفرستاده شده و راهنماى مردمان است. و بيناتى از راهنمايى و تميز حق از باطل».
 
 
 
«فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ؛ پس هر كس از شما در خانه و شهر خود باشد، بايد در اين ماه روزه بدارد».
 
 
 
«وَ مَنْ كانَ مَرِيضاً أَوْ عَلى  سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ؛ و هر كس بيمار يا در سفر باشد، روزهاى ديگر چنين كند».
 
 
 
از آن روى روزه دارى در حالت بيمارى و در سفر روا نيست كه خدا: «يُرِيدُاللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلايُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ؛ خدا براى شما راحتى و آسانى مى خواهد و سختى و دشوارى براى شما نمى خواهد» و بر آدمى لازم است كه فرمان خدا را اطاعت كند و خود را گرفتار كارهاى دشوار نسازد كه از جمله آن‌ها روزه داشتن در سفر و در حالت بيمارى است.
 
 
 
«وَ لِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ؛ تا عده (روزهاى ماه) را كامل كنيد» و هر روز كه از روزه شما فوت شد عوض آن را در روزهاى ديگر بگيريد. «وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى  ما هَداكُمْ؛ و از اين كه خدا راه را به شما نموده از بزرگى او ياد كنيد» و تعظيم و بزرگداشت خدا را به صورتى نيرومندتر از بزرگداشت هر كس يا چيز ديگر سازيد.
 
 
 
«وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛ و باشد كه شكرگزار او باشيد»<ref> [[سوره بقره]]، آیه 185.</ref>
 
 
 
و شكر نعمت‌هايى را كه در ماه روزه نصيب شما كرده بود بگزاريد. به رياضت واداشتن نفس به رشد و نمو [[ايمان]] به خدا مدد مى رساند، بدان سبب كه شهوت‌هاى دنيا بزرگترين مانع ميان خرد آدمى و شناخت خدا است، و از راه روزه اين مانع (هر چند به صورت موقت) از ميان مى رود و در اين هنگام نور ايمان در قلب درخشيدن آغاز مى كند، و بنده به تكبير پروردگار خويش مى پردازد و مى داند كه همه اين نعمت‌هاى عظيم از او است و سپاسگزار او مى شود.
 
 
 
به همين گونه منع موقتى بعضى از لذات جسمانى، مزه اى تازه دارد كه  شخص را به شكرگزارى برمى انگيزد، و بنابراين شخص روزه دار از دو شادى برخوردار است: يكى شادى هنگام [[افطار]] و ديگرى شادى هنگام ملاقات ملك جبار.<ref> تفسير هدايت، ج  1، ص 315.</ref>
 
 
 
'''امتياز ماه مبارك رمضان'''
 
 
 
اين كه ماه رمضان براى روزه گرفتن انتخاب شده در آيه مورد بحث نكته برترى آن چنين بيان شده كه [[قرآن]] در اين ماه نازل گرديده، و در روايات اسلامى نيز چنين آمده است كه همه كتاب‌هاى بزرگ آسمانى «[[تورات]]»، «[[انجيل]]»، «[[زبور]]»، «صحف» و «قرآن» همه در اين ماه نازل شده اند.
 
 
 
[[امام صادق]] عليه السلام مى فرمايد: «تورات» در ششم ماه مبارك [[رمضان]]، «انجيل» در دوازدهم و «زبور» در هيجدهم و «قرآن مجيد» در [[شب قدر]] نازل گرديده است. به اين ترتيب ماه رمضان همواره ماه نزول كتاب‌هاى بزرگ آسمانى و ماه تعليم و تربيت بوده است. برنامه تربيتى روزه نيز بايد با آگاهى هر چه بيشتر و عميق‌تر از تعليمات آسمانى هماهنگ گردد، تا جسم و جان آدمى را از آلودگى گناه شستشو دهد.<ref> برگزيده تفسير نمونه، ج  1، ص 164.</ref>
 
 
 
'''در روایات و ادعیه ویژگى‌هاى فراوانى براى ماه رمضان ذکر شده که بیانگر عظمت این ماه است.'''
 
 
 
در دعاى 44 [[صحیفه سجادیه]] که هنگام دخول ماه [[رمضان]] [[امام سجاد]] علیه السلام آن را مى‌خواندند آمده است که خدا را سپاس که ما را به راه‌هاى احسان خویش کشاند که به مدد ستایش او به سوى خشنودى‌اش ره پوییم، ستایشى که از ما بپذیرد و خرسند گردد. سپاس و ستایش خداى را که ماه خود، ماه رمضان را راهى از راه‌هاى احسان خویش قرار داد. ماه روزه، و ماه اسلام و ماه پاکى و پاک کنندگى و ماه آزمایش براى خلوص و ماه به پا خاستن براى شب زنده‌دارى و ماهى که [[قرآن]] چون رهنمونى براى مردم و چون نشانه‌هایى آشکار از راه راست و جداکننده درست از نادرست است، براى همین برترى آن را بر ماه‌هاى دیگر با حرمتى بى‌شمار و فضیلت‌هاى بسیار، آشکار ساخت از این رو براى بزرگداشت این ماه، آن چه را که در ماه‌هاى دیگر جایز و [[حلال]] مى‌شمرد حرام کرد و به گرامى داشت آن خوردنى‌ها و نوشیدنى‌ها را ممنوع کرد و براى وقتى معلوم و مقرر فرمود که اگر پیش‌تر انجام گیرد خداى متعال انجام آن را اجازت ندهد و اگر باز پس افرازد نپذیرد.
 
 
 
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در خطبه‌اى در پایان ماه [[شعبان]] در اهمیت این ماه فرمود: ماه [[رمضان]]، ماه خدا، ماه برکت، آمرزش و رحمت است ماهى که روزهاى آن برتر از روزهاى دیگر و شب‌هاى آن بهترین شب‌هاست، لحظات و ساعات این ماه بهترین ساعات است. ماهى که مردم در آن به میهمانى خدا دعوت شده‌اند و از کسانى که مورد اکرام خداى سبحان هستند. ماهى که نفس‌ها تسبیح، خوابشان عبادت، اعمالشان مقبول و دعاهاشان مستجاب است.<ref> [[وسائل الشیعه]]، ج 1، ص 213.</ref>
 
 
 
==پانویس ==
 
 
<references />
 
<references />
==منابع:==
+
==منابع==
 
 
(1). ترجمه الميزان، سيد محمدباقر موسوى همدانى؛ [[قم]]: دفتر انتشارات اسلامى حوزه علميه قم، چاپ پنجم، 1374 ش.
 
  
(2). مجمع البيان في تفسير القرآن ؛ شيخ طبرسى ، تهران : ناصر خسرو، چاپ سوم ، 1372 ش.
+
* [[قاموس قرآن قرشی|قاموس قرآن‌]]، على اکبر قرشى بنایى، تهران‌، دار الکتب الاسلامیة، چاپ ششم، ‌۱۴۱۲ ق‌.
 +
* [[ثواب الأعمال|ثواب الأعمال و عقاب الأعمال‌]]، شیخ صدوق، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم‌، ۱۴۰۶ ق‌.
 +
* [[الکافی|الکافی]]، شیخ کلینى، قم‌، دار الحدیث‌، چاپ اول‌، ۱۴۲۹ ق.
 +
* [[بحارالأنوار|بحار الأنوار]]، علامه مجلسى، بیروت، دار إحیاء التراث العربی،‌ چاپ دوم‌، ۱۴۰۳ ق‌.
 +
* [[الأمالی شیخ صدوق|امالی]]، شیخ صدوق، ‌تهران‌، کتابچى، ‌چاپ ششم، ‌۱۳۷۶ ش.
 +
* [[تهذیب الأحکام|تهذیب الأحکام]]، شیخ طوسى، ‌تهران‌، دار الکتب الإسلامیه، ‌چاپ چهارم،‌ ۱۴۰۷ ق.
 +
* [[من لایحضره الفقیه|من لا یحضره الفقیه‌]]، شیخ صدوق، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم،‌ چاپ دوم، ‌‌۱۴۱۳ ق‌.
  
(3). تفسير نور، محسن قرائتى؛ تهران: مركز فرهنگى درس‌هايى از قرآن، چاپ یازدهم، 1383 ش.
+
==پیوندها==
  
(4). تفسير هدايت، مترجمان، مشهد، بنياد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى، چاپ اول، 1377 ش.
+
*[http://ahlolbait.com/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%87%D8%A7/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A8%D8%AA%DB%8C/%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86 ویژه نامه ماه مبارک رمضان]
 +
*[[فهرست وقایع ماه رمضان]]
 +
*[[روزه]]
 +
*[[شب قدر]]
  
(5). برگزيده تفسير نمونه، احمد على بابايى؛ تهران: دارالكتب الاسلاميه، چاپ سیزدهم، 1382 ش.
+
[[رده:ماه های قمری]]
 +
[[رده:ماه رمضان]]
 +
[[رده: مقاله های مهم]]
  
(6). وسائل الشیعه، شيخ حر عاملی، قم: مؤسسه آل البيت لإحياء التراث، چاپ اول، 1409 هجری.
+
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= متوسط
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}

نسخهٔ ‏۳ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۵۸

رمضان ۱۴۴۵ در تقویم ایران
شنبه ۵ ۱۲ ۱۹ ۲۶
یک‌شنبه ۶ ۱۳ ۲۰ ۲۷
دوشنبه ۷ ۱۴ ۲۱ ۲۸
سه‌شنبه ۱ ۸ ۱۵ ۲۲ ۲۹
چهارشنبه ۲ ۹ ۱۶ ۲۳ ۱+
پنج‌شنبه ۳ ۱۰ ۱۷ ۲۴
جمعه ۴ ۱۱ ۱۸ ۲۵
دانشنامه تقویم


ماه مبارک رمضان نهمین ماه از ماه‌های قمری است که از فضیلت خاصی برخوردار بوده و قرآن کریم در این ماه بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نازل شده است. در شریعت اسلام، روزه در این ماه بر کسانی که توانایی بر آن دارند واجب است و همچنین در روایات، اعمال و عبادت‌های مختلفی برای این ماه ذکر شده است.

رمضان در لغت

واژه «رمضان» از ریشه «رمض» و به معنای شدت تابش آفتاب بر خاک است. گفته می شود علت این تسمیه آن است که عرب ماه‌ها را با زمانى که در آن واقع شوند نامگذارى کرده‌ اند و در زمان نامگذاری رمضان گرما شدت داشته است.[۱] در برخی روایات رمضان یکی از اسمهای خداوند دانسته شده است.[۲]

فضیلت ماه رمضان

ماه رمضان تنها ماهی است که نام آن در قرآن آمده و در بین ماههای قمری برای مسلمانان از اهمیت بیشتری بر خوردار است. ماه رمضان در روایات اسلامی برترین ماه[۳] و ماه خدا[۴] و ماه میهمانی خدا[۵] دانسته شده است. شب قدر که برترین شب سال است در این ماه قرار دارد[۶] و قرآن کریم در این ماه به صورت دفعی بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل شده است: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ...».[۷] همچنین در این ماه «روزه» بر مسلمانان واجب شده است.[۸]

ماه رمضان ماه رحمت، مغفرت و اجابت دعا است. روزهای این ماه بهترین روزها و شبهایش بهترین شبها و ساعات آن بهترین ساعات است. نفسهای مؤمنان روزه دار در این ماه تسبیح خدا و خواب ایشان عبادت و عملشان مورد قبول خداوند است[۹] و پاداش آن در این ماه بسیار بیشتر از ماههای دیگر است.[۱۰]

اعمال و مستحبات ماه رمضان

  • واجب شدن روزه بر کسانی که توانایی بر آن دارند: امام سجاد علیه السلام می : خداوند، پنج چیز را واجب کرده است -و جز نیکو و زیبا، واجب نکرده است-: نماز، زکات، حج، روزه و ولایت ما اهل بیت.[۱۱]
  • تلاوت قرآن: رسول خدا می فرمایند: پاداش خواندن یک آیه از قرآن در این ماه به اندازه ختم قرآن در ماههای دیگر است.[۱۲]
  • انفاق: امام صادق علیه السلام: هر کس در ماه رمضان صدقه اى بدهد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او بر مى گرداند.[۱۳]
  • اعتکاف: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: اعتکاف ده روز ماه رمضان، برابر دو حج و دو عمره است.[۱۴]
  • افطاری دادن به روزه داران: امام کاظم علیه السلام می فرمایند: افطاری دادن به برادر روزه دارت از روزه گرفتن برای تو بهتر است.[۱۵]
  • نماز: امام صادق علیه السلام می فرمایند: چون ماه رمضان مى آمد، پیامبر خدا بر نمازش مى افزود. من نیز مى افزایم؛ پس شما هم بیفزایید.[۱۶]
  • دعا، توبه، استغفار: امام على علیه السلام: در ماه رمضان، زیاد دعا و استغفار کنید؛ امّا دعا، که به سبب آن بلا از شما دور مى شود، و امّا استغفار، که گناهانتان را محو مى کند.[۱۷]
  • اجتناب از گناهان و محرمات الهی: امام على علیه السلام: گفتم اى پیامبر خدا! برترینِ کارها در این ماه چیست؟ فرمود: «اى ابو الحسن! برترینِ کارها در این ماه، پرهیز از حرام هاى خداست».[۱۸]
  • انجام کارهای نیک: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: کسى که در ماه رمضان یکى از کارهاى نیک را انجام دهد، همچون کسى است که هفتاد واجب از واجبات خدا را انجام داده است و هر کس در این ماه، واجبى از واجبات خدا را انجام دهد، همچون کسى است که هفتاد واجب از واجبات خداى متعال را در ماه هاى دیگر انجام داده است.[۱۹]

رویدادهای مهم ماه رمضان

برخی از حوادث و رویدادهای مهم این ماه عبارتند از:

پانویس

  1. قاموس قرآن، ج۴، ص۱۲۳
  2. الکافی، ج‌۷، ص، ۳۹۰
  3. بحار الانوار، ج۹۳، ص۳۴۹
  4. الکافی، ج‌۷، ص۳۷۹
  5. امالی شیخ صدوق، ص۹۳
  6. سوره قدر، آیات: ۱ تا ۴
  7. سوره بقره، آیه ۱۸۵
  8. سوره بقره، آیه ۱۸۳
  9. امالی شیخ صدوق، ص۹۳
  10. الکافی، ج‌۷، ص۳۸۱
  11. بحار الأنوار، ج‌۲۳، ص۱۰۵.
  12. امالی شیخ صدوق، ص۹۵.
  13. ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، شیخ صدوق, ص:۱۴۲.
  14. من لا یحضره الفقیه، ج‌۲، ص: ۱۸۸.
  15. الکافی، ج‌۷، ص: ۳۸۷.
  16. تهذیب الأحکام، ج‌۳، ص: ۶۰.
  17. الکافی، ج‌۷، ص: ۴۴۰.
  18. امالی شیخ صدوق، ص۹۵.
  19. امالی شیخ صدوق، ص۴۱.
  20. بر گرفته از کتاب رمضان در تاریخ، لطف الله صافی.

منابع

  • قاموس قرآن‌، على اکبر قرشى بنایى، تهران‌، دار الکتب الاسلامیة، چاپ ششم، ‌۱۴۱۲ ق‌.
  • ثواب الأعمال و عقاب الأعمال‌، شیخ صدوق، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم‌، ۱۴۰۶ ق‌.
  • الکافی، شیخ کلینى، قم‌، دار الحدیث‌، چاپ اول‌، ۱۴۲۹ ق.
  • بحار الأنوار، علامه مجلسى، بیروت، دار إحیاء التراث العربی،‌ چاپ دوم‌، ۱۴۰۳ ق‌.
  • امالی، شیخ صدوق، ‌تهران‌، کتابچى، ‌چاپ ششم، ‌۱۳۷۶ ش.
  • تهذیب الأحکام، شیخ طوسى، ‌تهران‌، دار الکتب الإسلامیه، ‌چاپ چهارم،‌ ۱۴۰۷ ق.
  • من لا یحضره الفقیه‌، شیخ صدوق، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم،‌ چاپ دوم، ‌‌۱۴۱۳ ق‌.

پیوندها