منابع و پی نوشتهای متوسط
جامعیت مقاله رعایت نشده است
کیفیت پژوهش متوسط است
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

قسم خوردن: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (قسم را به قسم خوردن منتقل کرد)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''کلیدواژه: سوگند، احكام قسم، قسم'''
+
{{متوسط}}
 +
قسم یا سوگند در لغت اقرار و اعترافی که شخص از روی شرف و ناموس خود می کند و [[خدا]] یا بزرگی را شاهد می گیرد.<ref>لغت نامه دهخدا، ذیل واژه سوگند.</ref> و در اصطلاح [[فقه|فقهی]] قسم خوردن به ذات خدا یا اسماء خاص خداوند است مثل والله، بالله.<ref>شهید ثانی، الروضه البهیه، ج ۱، ص ۲۳۴، مصحح: مرکز نشر مکتب اعلام اسلامی، ناشر: مکتب اعلام اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۶۵.</ref> ذات خدا یعنی بدون این که قسم به اسمی از اسماء خدا باشد عباراتی می‌آورد که دلالت بر ذات خدا می‌کند مثل والذی نفسی بیده: قسم به آن کسی که جانم در دست اوست.
  
قسم یا سوگند در لغت اقرار و اعترافی که شخص از روی شرف و ناموس خود می کند و خدا یا بزرگی را شاهد می گیرد.<ref>لغت نامه دهخدا، ذیل واژه سوگند.</ref> و در اصطلاح فقهي قسم خوردن به ذات خدا يا اسماء خاص خداوند است مثل والله بالله.<ref>شهيد ثاني، الروضه البهيه، ج 1، ص 234، مصحح: مركز نشر مكتب اعلام اسلامي، ناشر: مكتب اعلام اسلامي، چاپ دوم، 1365.</ref>
+
در روایات از [[قسم دروغ خوردن]] نهی اکید شده است و برای آن عواقب بسیار بد فردی و اجتماعی ذکر گردیده است. در روایتی از [[امام صادق]] علیه السلام آمده است: لا تَحْلِفوا باللّه صادِقینَ ولاکاذِبینَ ؛ فإنّهُ عزوجل یقولُ: «ولاتَجْعَلوا اللّه‌َ عُرْضَةً لأیمانِکم»؛ راست یا [[دروغ]] به خدا سوگند مخورید؛ زیرا خداوند عزوجل مى‌فرماید: «و خدا را وسیله سوگندهاى خود قرار مدهید».<ref>الکافی:۷/۴۳۴/۱ منتخب میزان الحکمة: ۱۶۴.</ref>
  
ذات خدا يعني بدون اين كه قسم به اسمي از اسماء خدا باشد عباراتي مي‌آورد كه دلالت بر ذات خدا مي‌كند مثل والذي نفسي بيده: قسم به آن كسي كه جانم در دست اوست.
+
==جایگاه بحث قسم در فقه==
  
در روایتی از [[امام صادق]] علیه السلام آمده است: لا تَحْلِفوا باللّه صادِقينَ ولاكاذِبينَ ؛ فإنّهُ عزوجل يقولُ: «ولاتَجْعَلوا اللّه‌َ عُرْضَةً لأيْمانِكُم»؛ راست يا [[دروغ]] به خدا سوگند مخوريد؛ زيرا خداوند عزوجل مى‌فرمايد: «و خدا را وسيله سوگندهاى خود قرار مدهيد».<ref>الكافي:7/434/1 منتخب ميزان الحكمة: 164.</ref>
+
قسم بیشتر با عنوان [[یمین]] در [[فقه]] مطرح است و از آن در جمیع ابواب منازعات و در کتاب قضاء و شهادات و همچنین در کتاب أیمان در مورد کسی که چیزی را به واسطه قسم خوردن بر خود [[واجب]] یا [[حرام]] می‌کند از آن بحث می‌شود.
 
 
در روایات از [[قسم دروغ خوردن]] نهی اکید شده است و برای آن عواقب بسیار بد فردی و اجتماعی ذکر گردیده است.
 
 
 
==جايگاه بحث قسم در فقه==
 
 
 
قسم بیشتر با عنوان [[یمین]] در [[فقه]] مطرح است و از آن در جميع ابواب منازعات و در كتاب قضاء و شهادات و همچنين در كتاب أيمان در مورد كسي كه چيزي را به واسطه قسم خوردن بر خود واجب يا [[حرام]] مي‌كند از آن بحث مي‌شود.
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* لغت نامه دهخدا
 
* [http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=30347 محمدحسين بيگدلو، یمین، سایت پژوهه]
 
* [http://www.hadithcity.com/Question.aspx?ID=133 قسم خوردن، سایت شهر حدیث]
 
  
 +
*لغت نامه دهخدا
 +
*محمدحسين بيگدلو، یمین، [http://www.pajoohe.ir  دانشنامه پژوهه]، بازیابی: 17 بهمن 1391
 +
*[http://www.hadithcity.com/Question.aspx?ID=133 قسم خوردن، سایت شهر حدیث]
 +
{{فقه/احکام}}
 
[[رده:احکام عبادی]]
 
[[رده:احکام عبادی]]
 +
[[رده: مقاله های مهم]]
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= متوسط
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= ضعیف
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= متوسط
 +
|رده= دارد
 +
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۴۳

قسم یا سوگند در لغت اقرار و اعترافی که شخص از روی شرف و ناموس خود می کند و خدا یا بزرگی را شاهد می گیرد.[۱] و در اصطلاح فقهی قسم خوردن به ذات خدا یا اسماء خاص خداوند است مثل والله، بالله.[۲] ذات خدا یعنی بدون این که قسم به اسمی از اسماء خدا باشد عباراتی می‌آورد که دلالت بر ذات خدا می‌کند مثل والذی نفسی بیده: قسم به آن کسی که جانم در دست اوست.

در روایات از قسم دروغ خوردن نهی اکید شده است و برای آن عواقب بسیار بد فردی و اجتماعی ذکر گردیده است. در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است: لا تَحْلِفوا باللّه صادِقینَ ولاکاذِبینَ ؛ فإنّهُ عزوجل یقولُ: «ولاتَجْعَلوا اللّه‌َ عُرْضَةً لأیمانِکم»؛ راست یا دروغ به خدا سوگند مخورید؛ زیرا خداوند عزوجل مى‌فرماید: «و خدا را وسیله سوگندهاى خود قرار مدهید».[۳]

جایگاه بحث قسم در فقه

قسم بیشتر با عنوان یمین در فقه مطرح است و از آن در جمیع ابواب منازعات و در کتاب قضاء و شهادات و همچنین در کتاب أیمان در مورد کسی که چیزی را به واسطه قسم خوردن بر خود واجب یا حرام می‌کند از آن بحث می‌شود.

پانویس

  1. لغت نامه دهخدا، ذیل واژه سوگند.
  2. شهید ثانی، الروضه البهیه، ج ۱، ص ۲۳۴، مصحح: مرکز نشر مکتب اعلام اسلامی، ناشر: مکتب اعلام اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۶۵.
  3. الکافی:۷/۴۳۴/۱ منتخب میزان الحکمة: ۱۶۴.

منابع

فقه/احکام
عبادات: تقلید، طهارت، نماز، روزه، خمس، زکات، حج

اموال: خرید و فروش، شرکت، صلح، اجاره، مزارعه، مساقات، وکالت، قرض، حواله، رهن، ضامن شدن، کفالت، امانت، عاریه، ارث، غصب

آداب و رفتار: ازدواج، طلاق، خوردن و آشامیدن، نذر و عهد، قسم، امر به معروف و نهی از منکر، صید ، ذبح، وصیت، مال پیدا شده، وقف، دفاع، مسائل مستحدثه

رده ها: احکام | احکام عبادی | احکام اقتصادی | احکام خانواده | احکام روابط اجتماعی |اصطلاحات احکام|مراجع تقلید