فارش

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۵۰ توسط Aghajani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«فارش» صفت فعلى الهی، اسم فاعل از «فرش، یفرش، فرشاً» است. فرشاً به معناى گسترانیدن و توسعه دادن است و در قرآن کریم دو بار در مورد زمین بکار رفته است.[۱]

  • «الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِرَاشًا ...». (سوره بقره/ ۲۲)
  • «وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا ...». (سوره ذاریات/ ۴۸)

پانویس

  1. اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج۲، ص۱۰۵۵.

منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد ۲۱، صفحه ۵۰۰.