غزوه بنی لحیان

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۹ اوت ۲۰۱۵، ساعت ۰۶:۵۲ توسط Ali hoghooghi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی 'غزوه ای است که در سال ششم هجری برای انتقام گرفتن خون اصحاب رجیع از قبیله بنی لحی...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

غزوه ای است که در سال ششم هجری برای انتقام گرفتن خون اصحاب رجیع از قبیله بنی لحیان انجام شد.

تاریخ این غزوه

ابن اسحاق مى ‌گويد: رسول خدا ذى حجّه (سال پنجم) و محرّم و صفر و دو ماه‌ ربيع را در مدينه اقامت گزيد، و در جمادى الأولى (شش ماه پس از جنگ «بنى- قريظه») به خونخواهى شهداى رجيع: خبيب بن عدىّ و همراهانش بر سر «بنى- لحيان» رفت‌.[۱]

اما واقدی می گوید:« پيامبر (ص) روز اول ربيع الاول سال ششم از مدينه بيرون آمدند و تا غران و عسفان [3] رفتند و مدت غيبت ايشان از مدينه چهارده شب بود.»[۲]

غزوه بنی لحیان

پيامبر (ص)، از كشته شدن عاصم بن ثابت و ياران او سخت ناراحت شدند و همراه دويست نفر كه بيست اسب همراه داشتند از مدينه بيرون آمدند. و در محل گنبدى كه در ناحيه جرف بود فرود آمدند و بامداد روز بعد حركت كردند و وانمود مى‌ كردند كه آهنگ شام دارند. پيامبر (ص) هنگام تخفيف گرماى روز حركت مى ‌كرد، و از غرابات و بين عبور فرمود تا به بلندي هاى ثمام رسيدند.

از آنجا در راه شتابان حركت فرموده تا به وادى غران رسيدند كه عاصم بن ثابت و همراهانش آنجا كشته شده بودند. پيامبر (ص) بر آنها رحمت فرستاد و فرمود: شهادت بر شما گوارا و فرخنده باد. قبيله لحيان كه از آمدن پيامبر (ص) مطلع شده بودند به قله‌ هاى كوهها گريختند، و مسلمانان به هيچ- كس از ايشان دست نيافتند. پيامبر (ص) يكى دو روز آنجا اقامت كردند و گروههايى را از هر سو به جستجو اعزام داشتند، و آنها هم به كسى دست نيافتند. آنگاه پيامبر (ص) حركت فرموده به عسفان رسيدند.[۳]

«جابر بن عبد اللّه أنصارى» مى‌ گفت كه: از رسول خدا شنيدم كه چون آهنگ‌ بازگشتن به مدينه را كرد، مى‌گفت، «آئبون تائبون إن شاء اللّه، لربّنا حامدون، أعوذ باللّه من و عشاء السفر و كآبة المنقلب، و سوء المنظر فى الأهل و المال»[۴]

سريّه أبو بكر بن أبى قحافه به غميم‌

ابن سعد مى‌گويد كه: رسول خدا- صلّى اللّه عليه و آله- از «عسفان»، أبو بكر را با ده سوار فرستاد تا قريش را بدين وسيله مرعوب سازد و آنان تا «غميم» پيش رفتند و سپس بى‌آن كه به دشمنى برخورد كنند بازگشتند[۵]

البته علامه جعفر مرتضی عاملی در وجود این سریه شک کرده اند.[۶]

پانویس

  1. سيره ابن هشام، ج 3، ص 292، چاپ مصطفى الحلبى 1355 ه. م.
  2. المغازى/ترجمه،متن،ص:405
  3. المغازى/ترجمه،متن،ص:406
  4. سيره ابن هشام، ج 3، ص 292- 293 يعنى به خواست خدا برمى‌گرديم، به جانب خدا بازگشت مى‌كنيم، او را ستايش مى‌كنيم، پناه بر خدا از مشقت سفر و اندوه بازگشت و ديد بد در اهل و مال‌
  5. طبقات، ج 2، ص 79. م.
  6. رجوع شود به:الصحيح من السيرة النبي الأعظم،مرتضى العاملي ،ج‌14،ص:206

منابع

  • مغازى تاريخ جنگهاى پيامبر(ص)، محمد بن عمر واقدى (م 207)، ترجمه محمود مهدوى دامغانى، تهران، مركز نشر دانشگاهى، چ دوم، 1369ش.
  • آیتی، محمد ابراهیم. برگزيده تاريخ پيامبر صلی الله علیه و آله.

زندگانى محمد(ص) پيامبر اسلام، ابن هشام (م 218)، ترجمه سيد هاشم رسولى، تهران، انتشارات كتابچى، چ پنجم ، 1375ش.