عزیز (اسم الله)

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۱۸ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«عزیز» از اسما و صفات خداوند سبحان و به معناى تفوّق و برترى نسبت به مادون و در مقابل ذلت است. مفاهیم قهر، غلبه، قوّت و شدّت از آثار و لوازم آن است. عزت تام و کامل فقط در مورد خداى سبحان تحقق دارد زیرا نور او غیرمتناهى و غیرمحدود ازلى و ابدى است، مثل علم و قدرت و حیات و سایر صفات ذاتى اش؛ پس او برتر است بر ماوراى عالم وجود و بر جمیع آسمان ها و زمین و مابین این دو.[۱]

این واژه ۹۹ بار در قرآن کریم آمده است:

شماره نام سوره آیات
1 سوره بقره(2) آیات 129، 209، 220، 228، 240 و 260.
2 سوره آل عمران(3) آیات 4، 6، 18، 62 و 126.
3 سوره نساء(4) آیات 56، 158 و 165.
4 سوره مائده(5) آیات 38، 95 و 118.
5 سوره انعام(6) آیه 96.
6 سوره انفال(8) آیات 10، 49، 63 و 67.
7 سوره توبه(9) آیات 40، 71 و 128.
8 سوره هود(11) آیات 66 و 91.
9 سوره یوسف(12) آیات 30، 51، 78 و 88.
10 سوره ابراهیم(14) آیات 1، 4، 20 و 47.
11 سوره نحل(16) آیه 60.
12 سوره حج(22) آیات 40 و 74.
13 سوره شعراء(26) آیات 9، 68، 104، 122، 140، 159، 175، 191 و 217.
14 سوره نمل(27) آیات 9 و 78.
15 سوره عنکبوت(29) آیات 26 و 42.
16 سوره روم(30) آیات 5 و 27.
17 سوره لقمان(31) آیات 9 و 27.
18 سوره سجده(32) آیه 6.
19 سوره احزاب(33) آیه 25.
20 سوره سبا(34) آیات 6 و 27.
21 سوره فاطر(35) آیات 2، 17 و 28.
22 سوره یس(36) آیات 5، 38.
23 سوره ص(38) آیات 9، 66.
24 سوره زمر(39) آیات 1، 5 و 37.
25 سوره غافر(40) آیات 2، 8 و 42.
26 سوره فصلت(41) آیات 12 و 41.
27 سوره شوری(42) آیات 3 و 19.
28 سوره زخرف(43) آیه 9.
29 سوره دخان(44) آیات 42 و 49.
30 سوره جاثیه(45) آیات 2 و 37.
31 سوره احقاف(46) آیه 2.
32 سوره فتح(48) آیات 3، 7 و 19.
33 سوره قمر(54) آیه 42.
34 سوره حدید(57) آیات 1 و 25.
35 سوره مجادله(58) آیه 21.
36 سوره حشر(59) آیات 1، 23 و 24.
37 سوره ممتحنه(60) آیه 5.
38 سوره صف(61) آیه 1.
39 سوره جمعه(62) آیات 1 و 3.
40 سوره تغابن(64) آیه 18.
41 سوره ملک(67) آیه 2.
42 سوره بروج(85) آیه 8.

پانویس

  1. التحقیق، ج۸ ، ص۱۱۴، «عزّ»؛ شرح اسماءاللّه الحسنى، نیشابورى، ص ۱۶۲؛ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، محقّق، ج۲، ص۸۲۴.


منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد ۲۰، صص ۳۹۱-۳۹۰.
اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت توّاب.
ج جبّار، جامع.
ح حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص صمد.
ظ ظاهر.
ع عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک کبیر، کریم، کافی.
ل لطیف.
م مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن نصیر ، نور.
و وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه هادی.