سوره نجم: تفاوت بین نسخه‌ها
(←پیوست) |
|||
| سطر ۳۵: | سطر ۳۵: | ||
*[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه | *[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
| − | [[سوره نجم/متن و ترجمه | + | [[سوره نجم/متن و ترجمه]] |
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۱۴
| <<طور | نجم | قمر>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
سور نجم پنجاه و سومین سوره از قرآن است و دارای 62 آیه است.
نزول
معدل از ابن عباس و قتاده نقل كرده است كه اين سوره مکی است غير از يك آيه از آن كه در مدينه نازل شده است و آن آيه اين است: «الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ...»(آیه32) و از حسن نقل شده است كه اين سوره مدنی است.
این سوره در ترتیب مصحف پنجاه و سومین سوره و در ترتیب نزول بیست و سومین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره اخلاص و پس از آن سوره عبس نازل شده است.
تعداد آيات
به نظر كوفيان اين سوره داراى شصت و دو آيه است و به نظر غيركوفيان شصت و يك آيه. در سه مورد اختلاف است در «مِنَ الْحَقِّ شَيْئاً».(آیه 28) به نظر كوفيان وقف شده است. به نظر شامى در «عَنْ مَنْ تَوَلَّى»(آیه 29) وقف شده است و غير شامى در «الْحَياةَ الدُّنْيا»(آیه 29) وقف كرده است.
فضيلت سوره
ابى بن كعب مي گويد: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هر كس سوره «النجم» را بخواند به او ده حسنه و به تعداد تمام كسانى كه به حضرت محمد صلی الله علیه و آله ايمان آورده و حضرت را منكر شده‌اند پاداش خواهد داد.
يزيد بن خليفه از امام صادق علیه السلام روايت مي كند كه فرمودند: هر كس همه شب يا همه روز بر خواندن سوره النجم مداومت نمايد بين مردم به شايستگى زندگى كرده، داراى محبوبيّت خواهد شد.
هدف سوره
غرض اين سوره يادآورى اصول سه گانه اسلام، يعنى وحدانيت خداى تعالى در ربوبيت، معاد و نبوت است، ولى اول به مساله نبوت پرداخته، وحيى را كه به رسول خدا (ص) شده تصديق و توصيف نموده، آن گاه متعرض مساله توحيد میشود، و بت‌ها و شركاى مشركين را به بليغ‌ترين وجهى نفى می‌كند، آن گاه به مساله سوم پرداخته وضع منتهى شدن خلقت و تدبير عالم به خداى تعالى و زنده كردن مردگان و خنداندن و گرياندن و اغناء و اقناء و تعذيب و دعوت و انذار را توصيف نموده، گفتار را با اشاره به مساله معاد و امر به سجده و عبادت ختم می‌كند [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج19، ص: 42
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج23، ص370.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج19، ص: 42، قم 1374.
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه
پیوست
