سوره غافر: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| − | + | ==مكان نزول== | |
| + | «ابن عباس» و «قتاده» گفته‌اند كه اين سوره تماما به غير از دو آيه از «إِنَّ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ»(آيه 56) تا «لايَعْلَمُونَ»(آيه 57) كه در مدينه نازل شده‌اند ([[مکی]]) مى‌باشند. | ||
| − | + | و «حسن» گويد: اين سوره تماما در [[مكه]] نازل شده به غير از آيه «وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكارِ»، «و تسبيح گوى بحمد پروردگارت شامگاهان و بامداد آيه 55» كه در مدينه نازل شده است زيرا مراد از (عشىّ) نماز مغرب و از (ابكار) نماز صبح است و اين هر دو در [[مدينه]] واجب شده‌اند. | |
| + | ==عدد آيات== | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
«كوفيان» و «شاميان» اين سوره را هشتاد و پنج و «حجازيان» هشتاد و چهار و «بصريان» هشتاد و دو آيه گفته‌اند. | «كوفيان» و «شاميان» اين سوره را هشتاد و پنج و «حجازيان» هشتاد و چهار و «بصريان» هشتاد و دو آيه گفته‌اند. | ||
| − | == فضيلت سوره == | + | ==فضيلت سوره== |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | * | + | * [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله فرمود: كسى كه دوست دارد در باغ هاى بهشت بگردد پس سوره‌هايى را كه اول آنها به (حم) آغاز مى‌شود در نماز شب بخواند. |
| − | سوره‌هاى (حم)، «ريحان» قرآن هستند، پس خدا را ستايش و سپاس كنيد با حفظ كردن و خواندن آنها، همانا بنده چون برخيزد كه بخواند سوره‌هاى (حم) را، خارج شود از دهان او بويى كه خوشتر از مشك و عنبر | + | * «انس بن مالك» از رسول خدا صلی الله علیه و آله روايت كرده كه فرمود: سوره‌هايى كه اول آنها (حم) است ديباج قرآن مى‌باشند. |
| + | * «ابن عباس» از پيغمبر خاتم صلی الله علیه و آله نقل كرده كه فرمود: هر چيزى داراى زبده و جوهريست و زبده قرآن سوره‌هاى (حم) است. | ||
| + | * «ابن مسعود» از پيغمبر صلی الله علیه و آله آورده كه گفت: هر زمانى كه در سوره هاى (حم) قرار گرفته و دقيق شدم گويا در باغهاى خرم و لطيف قرار گرفته و دقيق شدم. | ||
| + | * «ابى بن كعب» گويد، رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر كه سوره (حم - مؤمن) را بخواند، روح همه پيامبران و صديقان و مؤمنان بر او نماز گزارده و براى وى طلب آمرزش كنند. | ||
| + | * «ابوبصير» از [[امام صادق]] علیه السلام روايت كرده كه فرمود: سوره‌هاى (حم)، «ريحان» قرآن هستند، پس خدا را ستايش و سپاس كنيد با حفظ كردن و خواندن آنها، همانا بنده چون برخيزد كه بخواند سوره‌هاى (حم) را، خارج شود از دهان او بويى كه خوشتر از مشك و عنبر است و خداوند رحم مى‌كند. تلاوت كننده آن و خواننده آن را و همسايگان و دوستان و آشنايان او را و مى‌آمرزد هر كسى را كه با اظهار دوستى به او نزديكى مى‌كند و در روز قيامت «عرش» و «كرسى» و فرشتگان مقرب الهى براى او استغفار مى‌كنند. | ||
| + | * «ابوصباح» از [[امام باقر]] علیه السلام آورده كه فرمود: هر كه بخواند (حم - مؤمن) را در هر سه مى‌آمرزد خدا براى او از گناهانش آنچه گذشته و آنچه خواهد آمد و تقوى را همراه او كرده و آخرت او را از دنياى او بهتر مى‌كند. | ||
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج21، ص224. | |
==پیوست== | ==پیوست== | ||
نسخهٔ ۸ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۳۵
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
محتویات
مكان نزول
«ابن عباس» و «قتاده» گفته‌اند كه اين سوره تماما به غير از دو آيه از «إِنَّ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ»(آيه 56) تا «لايَعْلَمُونَ»(آيه 57) كه در مدينه نازل شده‌اند (مکی) مى‌باشند.
و «حسن» گويد: اين سوره تماما در مكه نازل شده به غير از آيه «وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكارِ»، «و تسبيح گوى بحمد پروردگارت شامگاهان و بامداد آيه 55» كه در مدينه نازل شده است زيرا مراد از (عشىّ) نماز مغرب و از (ابكار) نماز صبح است و اين هر دو در مدينه واجب شده‌اند.
عدد آيات
«كوفيان» و «شاميان» اين سوره را هشتاد و پنج و «حجازيان» هشتاد و چهار و «بصريان» هشتاد و دو آيه گفته‌اند.
فضيلت سوره
- رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: كسى كه دوست دارد در باغ هاى بهشت بگردد پس سوره‌هايى را كه اول آنها به (حم) آغاز مى‌شود در نماز شب بخواند.
- «انس بن مالك» از رسول خدا صلی الله علیه و آله روايت كرده كه فرمود: سوره‌هايى كه اول آنها (حم) است ديباج قرآن مى‌باشند.
- «ابن عباس» از پيغمبر خاتم صلی الله علیه و آله نقل كرده كه فرمود: هر چيزى داراى زبده و جوهريست و زبده قرآن سوره‌هاى (حم) است.
- «ابن مسعود» از پيغمبر صلی الله علیه و آله آورده كه گفت: هر زمانى كه در سوره هاى (حم) قرار گرفته و دقيق شدم گويا در باغهاى خرم و لطيف قرار گرفته و دقيق شدم.
- «ابى بن كعب» گويد، رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر كه سوره (حم - مؤمن) را بخواند، روح همه پيامبران و صديقان و مؤمنان بر او نماز گزارده و براى وى طلب آمرزش كنند.
- «ابوبصير» از امام صادق علیه السلام روايت كرده كه فرمود: سوره‌هاى (حم)، «ريحان» قرآن هستند، پس خدا را ستايش و سپاس كنيد با حفظ كردن و خواندن آنها، همانا بنده چون برخيزد كه بخواند سوره‌هاى (حم) را، خارج شود از دهان او بويى كه خوشتر از مشك و عنبر است و خداوند رحم مى‌كند. تلاوت كننده آن و خواننده آن را و همسايگان و دوستان و آشنايان او را و مى‌آمرزد هر كسى را كه با اظهار دوستى به او نزديكى مى‌كند و در روز قيامت «عرش» و «كرسى» و فرشتگان مقرب الهى براى او استغفار مى‌كنند.
- «ابوصباح» از امام باقر علیه السلام آورده كه فرمود: هر كه بخواند (حم - مؤمن) را در هر سه مى‌آمرزد خدا براى او از گناهانش آنچه گذشته و آنچه خواهد آمد و تقوى را همراه او كرده و آخرت او را از دنياى او بهتر مى‌كند.
منابع
فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج21، ص224.
پیوست
