سوره طور/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '__بی‌فهرست__ __بی‌بخش__ {{متن و ترجمه سوره|نام=طور}} <center>'''سورة الطور'''</center> <center>(...' ایجاد کرد)
 
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۰۵


Quran1.jpg
درباره سوره طور ({{{شماره}}})
آیات سوره طور
فهرست قرآن


[[رده:متن و ترجمه سوره ها|]]

سورة الطور
(ترجمه آیتی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

1

وَالطُّورِ

قسم به کوه طور،

2

وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ

و قسم به کتاب، نوشته شده ،

3

فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ

در صفحه ای گشاده ،

4

وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ

و قسم به بیت المعمور،

5

وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ

و قسم به این سقف بر افراشته ،

6

وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ

و قسم به، دریای مالامال ،

7

إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ

که عذاب پروردگارت واقع شدنی است

8

مَا لَهُ مِن دَافِعٍ

و آن را دفع کننده ای نیست

9

يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاء مَوْرًا

روزی که آسمان سخت بچرخد،

10

وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا

و کوهها به شتاب روان شوند،

11

فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ

پس در آن روز، وای بر تکذیب کنندگان :

12

الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ

آنان که سرگرم کارهای باطل خویشند

13

يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا

روزی که آنها را به قهر به جانب جهنم کشند:

14

هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ

این است آن آتشی که دروغش می انگاشتید

15

أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنتُمْ لَا تُبْصِرُونَ

آیا این جادوست یا شما نمی بینید ?

16

اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاء عَلَيْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

به آتش در آیید خواه بر آن صبر، کنید یا صبر نکنید، تفاوتی نکند شما را در برابر کارهایی که می کرده اید، کیفر می دهند

17

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ

پرهیزگاران در بهشتها و نعمتند

18

فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ

از آنچه پروردگارشان به آنها داده است شادمانند، و خدا آنها را از عذاب جهنم نگه داشته است

19

كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

به پاداش کارهایی که کرده اید بخورید و بیاشامید گوارایتان باد

20

مُتَّكِئِينَ عَلَى سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ

بر آن تختهای کنار هم چیده ، تکیه می زنند حوریان را همسرشان می، گردانیم

21

وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ

کسانی که خود ایمان آوردند و فرزندانشان در ایمان ، پیرویشان کردند فرزندانشان را به آنها ملحق می کنیم و از پاداش عملشان هیچ نمی کاهیم که هر کسی در گرو کار خویشتن است

22

وَأَمْدَدْنَاهُم بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ

و پیوسته از هر گونه که بخواهند، میوه و گوشت ، عطایشان می کنیم

23

يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ

در آنجا جام می دهند و جام می ستانند، که در آن نه سخن بیهوده باشد و نه ارتکاب گناه

24

وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ

غلامانشان چون مروارید پنهان در صدف ، به گردشان می چرخند

25

وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ

پرسش کنان روی به یکدیگر می کنند،

26

قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ

می گویند: پیش از این در میان، کسانمان ، تنها ما از خدا می ترسیدیم

27

فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ

پس خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب سموم نگه داشت

28

إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ

ما پیش از این او را می خواندیم ، که او احسان کننده و مهربان است

29

فَذَكِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ

پندشان ده ، که تو به برکت نعمت پروردگارت نه کاهن هستی و نه مجنون

30

أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ

یا می گویند: شاعری است و ما برای وی منتظر حوادث روزگاریم

31

قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِينَ

بگو: شما منتظر بمانید که من نیز با شما انتظار می کشم

32

أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ

آیا آنان را رویاهایشان به این پندارها کشانده یا خود مردمی طاغی هستند،

33

أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَل لَّا يُؤْمِنُونَ

یا می گویند: قرآن را خود ساخته است نه ، آنها ایمان نمی آورند

34

فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ

اگر راست می گویند، سخنی مانند آن بیاورند

35

أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ

آیا بی هیچ خالقی پدید آمده اند یا خود خالق خویشند ?

36

أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ

یا آسمانها و زمین را خلق کرده اند ? نه ، به یقین نرسیده اند

37

أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ

یا خزاین پروردگارت نزد آنهاست ? یا بر چیزی تسلطیافته اند ?

38

أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ

یا نردبامی دارند که از آن بالا می روند و گوش فرا می دهند ? پس آنکه، گوش فرا داده حجتی آشکار بیاورد

39

أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ

یا خداوند را دختران است و شما را پسران ?

40

أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ

یا از آنها مزدی می طلبی و پرداخت غرامت بر آنها دشوار است ?

41

أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ

یا علم غیب می دانند و می نویسند ?

42

أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ

یا می خواهند حیلتی کنند ? اما کافران خود به حیلت گرفتارند

43

أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ

یا آنها را خدایی است جز خدای یکتا ? منزه است خدای یکتا از هر چه شریکش می سازند

44

وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاء سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ

اگر بنگرند که قطعه ای از آسمان فرو می افتد، می گویند: ابری است متراکم

45

فَذَرْهُمْ حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ

پس آنها را واگذار تا روزی را که در آن به هلاکت می رسند بنگرند

46

يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ

، روزی که مکرشان هیچ به حالشان سود نکند و کس به یاریشان برنخیزد

47

وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ

برای کسانی که ستم می کنند، باز هم عذابی است جز این عذاب ، ولی بیشترینشان نمی دانند

48

وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ

در برابر فرمان پروردگارت شکیبا باش که تو در برابر چشمان مایی و هنگامی که برخاستی ، به ستایش پروردگارت تسبیح گوی

49

وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ

و تسبیح گوی در پاره ای از شب و به هنگام ناپدید شدن ستارگان