سوره شمس/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
__بی‌فهرست__
 
__بی‌فهرست__
 
__بی‌بخش__
 
__بی‌بخش__
{{متن و ترجمه سوره|نام=شمس}}
+
{{متن و ترجمه سوره|نام=شمس|شماره=91}}
  
 
<center>'''سورة الشمس'''</center>   
 
<center>'''سورة الشمس'''</center>   

نسخهٔ ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۹:۴۴


Quran1.jpg
درباره سوره شمس (91)
آیات سوره شمس
فهرست قرآن


سورة الشمس
(ترجمه آیتی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

1

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا


سوگند به آفتاب و روشنی اش به هنگام، چاشت،

2

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا


و سوگند به ماه چون از پی آن بر آید،

3

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا


و سوگند به روز چون گیتی را روشن کند،

4

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا


و سوگند به شب چون فرو پوشدش،

5

وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا


و سوگند به آسمان و آن که آن را برآورده،

6

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا


و سوگند به زمین و آن که آن را بگسترده،

7

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا


و سوگند به نفس و آن که نیکویش بیافریده

8

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا


سپس بدیها و پرهیزگاریهایش را به او الهام کرده

9

قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا


که: هر که در پاکی آن کوشید رستگار شد،

10

وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا


و هر که در پلیدی اش فرو پوشید نومید گردید

11

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا


قوم ثمود از روی سرکشی تکذیب کردند

12

إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا


آنگاه که شقی ترینشان برخاست،

13

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا


پیامبر خدا به آنها گفت که ماده شتر خدا را سیراب کنید

14

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا


تکذیبش کردند و شتر را پی کردند پس پروردگارشان به سبب گناهشان

15

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا


و او از سرانجام کرده خویش بیمناک نشد