سوره سبا
سوره سبأ مكى است؛ پنجاه و پنج آيه از نظر اهل شام و 54 آيه از نظر ديگران است. اختلاف در آيه «عن يمين و شمال...» است.
محتویات
فضيلت سوره
ابى بن كعب از پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله روايت نموده كه فرمود: هر كه سوره سبأ را قرائت كند، باقى نماند. هيچ پيامبر و نه رسولى مگر آن كه در روز قيامت با او رفيق شده و مصاحبه كنند.
و ابن اخنيه از حضرت ابى عبداللَّه امام صادق علیه السلام روايت نموده كه فرمود: كسى كه تمام دو سوره سبأ و فاطر را در يك شب بخواند همواره در آن شب در حفظ خدا خواهد بود و اگر روز بخواند آن دو سوره را مكروهى در آن روز به او نرسد و به او داده شود از خير دنيا و خير آخرت چيزى كه به قلبش خطور نكرده و به آن نرسيده باشد.
محتوای سوره
اين سوره پيرامون اصول سه گانه اعتقادات، يعنى توحيد و نبوت و قيامت بحث میكند. بعد از بيان آنها كيفر كسانى را كه منكر آنهايند، و يا القاى شبهه در باره آنها می‌كنند، بيان نموده، آن گاه از راه‌هاى مختلف آن شبهه ها را دفع میكند، يك بار از راه حكمت و موعظه، بار ديگر از راه مجادله. و از بين اين سه اصول بيشتر به مساله قيامت اهتمام میورزد، هم در اول كلام آن را ذكر میكند، و تا آخر سوره چند بار ديگر هم متعرض آن می‌شود [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج16، ص: 536
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج20، ص199.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج16، ص: 536، قم 1374
پیوست
