سوره انسان/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
__بی‌فهرست__
 
__بی‌فهرست__
 
__بی‌بخش__
 
__بی‌بخش__
{{متن و ترجمه سوره|نام=انسان}}
+
{{متن و ترجمه سوره|نام=انسان|شماره=76}}
  
 
<center>'''سورة الانسان'''</center>   
 
<center>'''سورة الانسان'''</center>   

نسخهٔ ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۰۸


Quran1.jpg
درباره سوره انسان (76)
آیات سوره انسان
فهرست قرآن


سورة الانسان
(ترجمه آیتی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

1

هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُورًا


هر آینه بر انسان مدتی از زمان گذشت و او چیزی در خور ذکر نبود

2

إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا


ما، آدمی را از نطفه ای آمیخته بیافریده ایم، تا او را امتحان کنیم وشنوا و بینایش ساخته ایم

3

إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا


راه را به او نشان داده ایم یا سپاسگزار باشد یا ناسپاس

4

إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَا وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا


ما برای کافران زنجیرها و غلها و آتش افروخته آماده کرده ایم

5

إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا


نیکان از جامهایی می نوشند که آمیخته به کافور است:

6

عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا


چشمه ای که بندگان خدا از آن می نوشند و آن را به هر جای که خواهند، روان می سازند

7

يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا


به نذر وفا می کنند و از روزی که شر آن همه جا را گرفته است می ترسند

8

وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا


و طعام را در حالی که خود دوستش دارند به مسکین و یتیم و اسیر می خورانند:

9

إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاء وَلَا شُكُورًا


جز این نیست که شما را برای خدا اطعام می کنیم و از شما نه پاداشی می خواهیم نه سپاسی

10

إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا


ما از پروردگار خود می ترسیم، در روزی که آن روز عبوس و سخت و هولناک است

11

فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا


خدا ایشان را از شر آن روز نگه داشت و آنان را طراوت و شادمانی بخشید

12

وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا


به پاداش صبری که کرده اند پاداششان را بهشت و حریر داد

13

مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا


در آنجا بر، تختها تکیه زده اند نه هیچ آفتابی می بینند و نه سرمایی

14

وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا


سایه های درختانش بر سرشان افتاده و میوه هایش به فرمانشان باشد

15

وَيُطَافُ عَلَيْهِم بِآنِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا


کاسه های سیمین و کوزه های شراب میانشان به گردش در می آید

16

قَوَارِيرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا


کوزه هایی از سیم که آنها را به اندازه پر کرده اند

17

وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا


در آنجا جامی بنوشانندشان که آمیخته با زنجبیل باشد،

18

عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّى سَلْسَبِيلًا


از چشمه ای که آن را سلسبیل می گویند

19

وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا


همواره پسرانی به گردشان می چرخند که چون آنها را ببینی، پنداری، مروارید پراکنده اند

20

وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا


چون بنگری، هر چه بنگری نعمت فراوان است و فرمانروایی بزرگ

21

عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا


بر تنشان جامه هایی است از سندس سبز و استبرق و به دستبندهایی از سیم زینت شده اند و پروردگارشان از شرابی پاکیزه سیرابشان سازد

22

إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاء وَكَانَ سَعْيُكُم مَّشْكُورًا


این پاداش شماست و از کوششتان سپاسگزاری شده است

23

إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنزِيلًا


ما قرآن را بر تو نازل کردیم، نازل کردنی نیکو

24

فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا


در برابر فرمان پروردگارت صابر باش و از هیچ گناهکار یا ناسپاسی اطاعت مکن

25

وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا


و بامدادان و شامگاهان نام پروردگارت را بر زبان بیاور

26

وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا


در پاره ای از شب سجده اش کن و در همه درازنای شب تسبیحش گوی

27

إِنَّ هَؤُلَاء يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا


اینان، این دنیای زودگذر را دوست دارند و آن روز دشوار را پس پشت می افکنند

28

نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا


ما آدمیان را آفریدیم و اعضا و مفاصلشان را نیرومند گردانیدیم و اگر خواهیم، به جای آنها قومی همانندشان بیاوریم

29

إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا


این اندرزی است پس هر که خواهد، راهی به سوی پروردگار خویش برگزیند

30

وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاء اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا


و شما جز آن نمی خواهید که خدا خواسته باشد، زیرا خدا دانا و حکیم است

31

يُدْخِلُ مَن يَشَاء فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا


هر کس را که بخواهد مشمول رحمت خود سازد، و برای ستمکاران عذابی، دردآور آماده کرده است