سوره الطارق: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{ | + | {{شناسنامه سوره |
| + | |نام=طارق | ||
| + | |قبلی=بروج | ||
| + | |بعدی=اعلی | ||
| + | |شماره=۸۶ | ||
| + | |جزء=۳۰ | ||
| + | |محل نزول=مکه | ||
| + | |ترتیب نزول= ۳۶ | ||
| + | |تعداد آیه=۱۷ | ||
| + | }} | ||
| − | سوره الطارق [[مکی]] و | + | |
| + | سوره طارق هشتادو ششمین سوره از قرآن است و دارای 17 آیه می باشد. | ||
| + | ==نزول== | ||
| + | سوره الطارق [[مکی]] است.این سوره در ترتیب مصحف هشتاد و ششمین سوره و در ترتیب نزول سی و ششمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن [[سوره بلد]] و پس از آن [[سوره قمر]] نازل شده است. | ||
== فضيلت سوره == | == فضيلت سوره == | ||
| سطر ۱۷: | سطر ۲۹: | ||
*فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص3. | *فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص3. | ||
*محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 429، قم 1374. | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 429، قم 1374. | ||
| + | *[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
| − | [[سوره طارق/متن و ترجمه سوره| | + | [[سوره طارق/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] |
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۲۳
| <<بروج | طارق | اعلی>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
سوره طارق هشتادو ششمین سوره از قرآن است و دارای 17 آیه می باشد.
نزول
سوره الطارق مکی است.این سوره در ترتیب مصحف هشتاد و ششمین سوره و در ترتیب نزول سی و ششمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره بلد و پس از آن سوره قمر نازل شده است.
فضيلت سوره
ابىّ بن كعب از پیامبر صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه هر كس آن را قرائت كند خداوند به عدد هر ستاره كه در آسمان است ده حسنه به او عطا فرمايد.
معلى بن خنيس از امام صادق عليه السلام روايت نموده كه هر كس در نماز واجبش سوره «و السماء و الطارق» بخواند در روز قيامت در نزد خدا مقام و منزلتى دارد و از رفيقان پيامبران و اصحاب ايشان در بهشت خواهد بود.
محتوای سوره
در اين سوره مردم را به معاد انذار كرده، و استدلال كرده به اطلاق قدرت، و سخن را با تاكيد ايفاء نموده، و ضمنا به حقيقت آن روز اشاره می‌كند و سوره را با تهديد كفار ختم می‌نماید[۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج20، ص: 429
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص3.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 429، قم 1374.
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه
پیوست
