مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

سنن ابی داوود (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
(۱۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{متوسط}}
+
{{خوب}}
 
{{مشخصات کتاب
 
{{مشخصات کتاب
  
 
|عنوان=
 
|عنوان=
  
|تصویر= [[پرونده:سنن ابى داود.jpg|240px|وسط]]
+
|تصویر= [[پرونده:سنن ابى داود.jpg|۲۴۰px|وسط]]
  
|نویسنده= ابی داود سلیمان بن الشعث السجستانی
+
|نویسنده= ابوداود سجستانی
  
 
|موضوع= احادیث اهل سنت
 
|موضوع= احادیث اهل سنت
سطر ۱۲: سطر ۱۲:
 
|زبان= عربی  
 
|زبان= عربی  
  
|تعداد جلد= 4
+
|تعداد جلد= ۴
  
 
|عنوان افزوده1= تحقیق
 
|عنوان افزوده1= تحقیق
  
|افزوده1= محمد محیی الدین عبدالحمید.
+
|افزوده1= محمد محیی الدین عبدالحمید
  
 
|عنوان افزوده2=
 
|عنوان افزوده2=
سطر ۲۵: سطر ۲۵:
  
 
}}
 
}}
==مولف==
+
'''سنن ابی داوود''' یکی از منابع ششگانه اولیه [[حدیث]] [[اهل سنت]] یعنی «[[صحاح سته]]» است. نویسنده این کتاب [[ابوداود سجستانی]] (۲۰۲-۲۷۶ ق) است. بر سنن ابی داوود شرح ها و حواشی بسیاری توسط عالمان اهل سنت نوشته شده است.
ابو داود سليمان بن اشعث اَزدي سجستاني در سال 202 هجري به دنيا آمد و در سال 275 هجري در بصره وفات يافت. او براي فراگيري حديث به شهرهاي خراسان، شام، مصر و حجاز مسافرت كرد و در نهايت تا پايان عمر در بصره رحل اقامت افكند. او فقه و حديث را نزد احمد بن حنبل و صفوان بن صالح، قتيبه بن سعيد و اسحاق بن راهويه فرا گرفت.
+
==مؤلف==
 +
ابو داود، سلیمان بن اشعث اَزدی سجستانی در سال ۲۰۲ هجری به دنیا آمد و در سال ۲۷۵ هجری در [[بصره]] وفات یافت. او برای فراگیری [[حدیث|حدیث]] به شهرهای [[خراسان]]، [[شام]]، [[مصر]] و [[حجاز]] مسافرت کرد و در نهایت تا پایان عمر در بصره رحل اقامت افکند. او [[فقه]] و حدیث را نزد [[احمد بن حنبل]] و صفوان بن صالح، قتیبه بن سعید و اسحاق بن راهویه فرا گرفت. و گفته اند که ترمذی، نسایی، صاحبان سنن و ابوعوانه اسفرائینی از او حدیث سماع کرده اند. او را امام [[محدث|محدثان]] در عصر خود دانسته اند.<ref>علی نصیری، آشنایی با علوم حدیث، ص ۱۵۰</ref>
  
گفته اند كه ترمذي، نسايي، صاحبان سنن و ابوعوانه اسفرائيني از او حديث سماع كرده اند. و او را امام محدثان در عصر خود دانسته اند.<ref>علي نصيري، آشنايي با علوم حديث، ص 150</ref>
+
==معرفی کتاب==
  
==محتوای کتاب==
+
کتاب سنن ابی داوود از لحاظ اهمیت در بین «[[صحاح سته|صحاح شش گانه]]» [[اهل سنت]]، رتبه سوم را داشته و پس از دو کتاب [[صحیح بخاری]] و [[صحیح مسلم]] قرار دارد.<ref>عبدالوهاب اوزون، زیاد، «سنن ابی داود؛ مکانتها، شرطها، روایاتها و شروحها»، معهد المخطوطات العربیة، ۱۴۳۲، ش۱۱۷، ص۱۰۴</ref> دربارۀ این کتاب گفته شده: کسى که قصد حصر سنن را داشته باشد، به سنن ابى داوود مراجعه کند.<ref>علم الحدیث، کاظم مدیرشانچی، ص۷۰</ref>
  
سنن ابى داوود شامل 4800 حديث است<ref>تدريب الراوى، ص 56</ref> دربارۀ اين كتاب گفته شده: كسى كه قصد حصر سنن را داشته باشد، به سنن ابى داوود مراجعه كند<ref>علوم الحديث </ref>
+
سنن ابى داوود شامل ۴۸۰۰ [[حدیث|حدیث]] است<ref>تدریب الراوى، ص ۵۶</ref> و مطابق با اظهار مولف آن، فقط شامل روایات مربوط به [[احکام شرعی|احکام]] است و روایات [[اخلاق|اخلاقی]] و فضائل اعمال و غیره را در بر نمی‌گیرد.<ref>عبدالوهاب اوزون، زیاد، «سنن ابی داود؛ مکانتها، شرطها، روایاتها و شروحها»، معهد المخطوطات العربیة، ۱۴۳۲، ش۱۱۷، ص۹۷</ref> همه این روایات، به صورت [[مسند]]، نقل شده‌اند و در برخی موارد، [[فقه الحدیث]] و اطّلاعات [[علم رجال|رجالی]] را نیز بدانها افزوده است.<ref>محمدی ری شهری، شناخت نامه حدیث، ج۳، ص۱۹۰</ref>
  
ابن كثير در مختصر علوم الحديث گويد (به نقل از ابن خلكان):
+
مشهورترین راویان سنن ابی داوود عبارتند از: ابوسعید بن اعرابی، ابو علی لؤلؤی، ابوبکر بن داسه، و کتاب سنن بنا به روایت ابو علی لؤلؤی انتشار یافته است.<ref>معارف، مجید، تاریخ عمومی حدیث، ص ۱۴۸</ref>
  
«سنن ابى داوود به روايات كثيرى به ما رسيده كه در بعضى، اخبارى است كه طبق روايات ديگر، موجود نيست و در ميان اين روايات، روايت ابو على لؤلؤى انتشار يافته، سنن ابى داوود، توسط جمعى، اختصار شده و گروهى نيز بر اصل سنن يا بر اختصارات مزبور، شروح و حواشى نوشته‌اند كه از آن جمله: شرح ابو سليمان خطابى، متوفاى 388 ه‍ به نام معالم السنن و شرح سيوطى به نام مرقاة الصعود الى سنن ابى داوود و عون المعبود فى شرح سنن ابى داوود است». <ref>عون المعبود با متن سنن ضمن چهار جلد بزرگ در كراچى چاپ شده و اخيرا توسط دارالكتاب العربى در بيروت افست شده است.</ref><ref>علم الحدیث، کاظم مدیرشانچی، ص70</ref>
+
==شروح‌ سنن ابی داوود==
 +
 
 +
سنن ابى داوود، توسط جمعى، اختصار شده و گروهى نیز بر اصل سنن یا بر اختصارات مزبور، شروح و حواشى نوشته‌اند. از جمله:
 +
 
 +
*معالم السنن، از ابو سلیمان احمد بن محمّد بن ابراهیم خطّابی (م ۳۸۸ ق)
 +
*المجتبی، از زکی الدین عبد العظیم بن عبد القوی مندری (م ۶۵۴ ق)
 +
*شرح سنن أبی داوود، از سراج الدین عمر بن علی ملقّن شافعی (م ۸۰۴ ق)
 +
*مرقاة الصعود إلی سنن أبی داوود، از [[سیوطى|جلال الدین سیوطی]] (م ۹۱۱ ق)
 +
*عون المعبود فی شرح سنن أبی داوود، از سیوطی.<ref>محمدی ری شهری، شناخت نامه حدیث، ج۳، ص۱۹۰</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 +
==منابع==
 +
*علم الحدیث، کاظم مدیرشانچی.
 +
*آشنایی با علوم حدیث، علی نصیری.
 +
*معارف، مجید، تاریخ عمومی حدیث، تهران، کویر، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.
 +
*«سنن ابی داود؛ مکانتها، شرطها، روایاتها و شرحها»، زیاد عبدالوهاب اوزون، معهد المخطوطات العربیة، ذوالحجة ۱۴۳۲، ش۱۱۷.
 +
*محمدی ری شهری، محمد، شناخت نامه حدیث، قم، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۳۹۷ش.
  
==منابع==
 
*علم الحدیث، کاظم مدیرشانچی
 
*علي نصيري، آشنايي با علوم حديث
 
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 
[[رده:صحاح سته اهل سنت]]
 
[[رده:صحاح سته اهل سنت]]
سطر ۵۱: سطر ۶۳:
 
|شناسه= خوب
 
|شناسه= خوب
 
|عنوان بندی مناسب= خوب
 
|عنوان بندی مناسب= خوب
|کفایت منابع و پی نوشت ها= متوسط
+
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
|جامعیت= متوسط
+
|جامعیت= خوب
 
|رعایت اختصار= خوب
 
|رعایت اختصار= خوب
 
|سیر منطقی= خوب
 
|سیر منطقی= خوب

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۱

۲۴۰px
نویسنده ابوداود سجستانی
موضوع احادیث اهل سنت
زبان عربی
تعداد جلد ۴
تحقیق محمد محیی الدین عبدالحمید

سنن ابی داوود یکی از منابع ششگانه اولیه حدیث اهل سنت یعنی «صحاح سته» است. نویسنده این کتاب ابوداود سجستانی (۲۰۲-۲۷۶ ق) است. بر سنن ابی داوود شرح ها و حواشی بسیاری توسط عالمان اهل سنت نوشته شده است.

مؤلف

ابو داود، سلیمان بن اشعث اَزدی سجستانی در سال ۲۰۲ هجری به دنیا آمد و در سال ۲۷۵ هجری در بصره وفات یافت. او برای فراگیری حدیث به شهرهای خراسان، شام، مصر و حجاز مسافرت کرد و در نهایت تا پایان عمر در بصره رحل اقامت افکند. او فقه و حدیث را نزد احمد بن حنبل و صفوان بن صالح، قتیبه بن سعید و اسحاق بن راهویه فرا گرفت. و گفته اند که ترمذی، نسایی، صاحبان سنن و ابوعوانه اسفرائینی از او حدیث سماع کرده اند. او را امام محدثان در عصر خود دانسته اند.[۱]

معرفی کتاب

کتاب سنن ابی داوود از لحاظ اهمیت در بین «صحاح شش گانه» اهل سنت، رتبه سوم را داشته و پس از دو کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم قرار دارد.[۲] دربارۀ این کتاب گفته شده: کسى که قصد حصر سنن را داشته باشد، به سنن ابى داوود مراجعه کند.[۳]

سنن ابى داوود شامل ۴۸۰۰ حدیث است[۴] و مطابق با اظهار مولف آن، فقط شامل روایات مربوط به احکام است و روایات اخلاقی و فضائل اعمال و غیره را در بر نمی‌گیرد.[۵] همه این روایات، به صورت مسند، نقل شده‌اند و در برخی موارد، فقه الحدیث و اطّلاعات رجالی را نیز بدانها افزوده است.[۶]

مشهورترین راویان سنن ابی داوود عبارتند از: ابوسعید بن اعرابی، ابو علی لؤلؤی، ابوبکر بن داسه، و کتاب سنن بنا به روایت ابو علی لؤلؤی انتشار یافته است.[۷]

شروح‌ سنن ابی داوود

سنن ابى داوود، توسط جمعى، اختصار شده و گروهى نیز بر اصل سنن یا بر اختصارات مزبور، شروح و حواشى نوشته‌اند. از جمله:

  • معالم السنن، از ابو سلیمان احمد بن محمّد بن ابراهیم خطّابی (م ۳۸۸ ق)
  • المجتبی، از زکی الدین عبد العظیم بن عبد القوی مندری (م ۶۵۴ ق)
  • شرح سنن أبی داوود، از سراج الدین عمر بن علی ملقّن شافعی (م ۸۰۴ ق)
  • مرقاة الصعود إلی سنن أبی داوود، از جلال الدین سیوطی (م ۹۱۱ ق)
  • عون المعبود فی شرح سنن أبی داوود، از سیوطی.[۸]

پانویس

  1. علی نصیری، آشنایی با علوم حدیث، ص ۱۵۰
  2. عبدالوهاب اوزون، زیاد، «سنن ابی داود؛ مکانتها، شرطها، روایاتها و شروحها»، معهد المخطوطات العربیة، ۱۴۳۲، ش۱۱۷، ص۱۰۴
  3. علم الحدیث، کاظم مدیرشانچی، ص۷۰
  4. تدریب الراوى، ص ۵۶
  5. عبدالوهاب اوزون، زیاد، «سنن ابی داود؛ مکانتها، شرطها، روایاتها و شروحها»، معهد المخطوطات العربیة، ۱۴۳۲، ش۱۱۷، ص۹۷
  6. محمدی ری شهری، شناخت نامه حدیث، ج۳، ص۱۹۰
  7. معارف، مجید، تاریخ عمومی حدیث، ص ۱۴۸
  8. محمدی ری شهری، شناخت نامه حدیث، ج۳، ص۱۹۰

منابع

  • علم الحدیث، کاظم مدیرشانچی.
  • آشنایی با علوم حدیث، علی نصیری.
  • معارف، مجید، تاریخ عمومی حدیث، تهران، کویر، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.
  • «سنن ابی داود؛ مکانتها، شرطها، روایاتها و شرحها»، زیاد عبدالوهاب اوزون، معهد المخطوطات العربیة، ذوالحجة ۱۴۳۲، ش۱۱۷.
  • محمدی ری شهری، محمد، شناخت نامه حدیث، قم، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۳۹۷ش.