جامعیت مقاله متوسط
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

خبر متواتر: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{خوب}}
 
{{خوب}}
خبر متواتر به آن [[روایت|روایتى]] گفته مى‌شود كه راويان آن در همه طبقات داراى تعدد باشد و تبانى و همدستى آنان بر جعل و [[دروغ]] پردازى عادتاً محال است.
+
«خبر متواتر» [[حدیث|روایتى]] است که راویان آن در همه طبقات داراى تعدد باشد و تبانى آنان بر [[حدیث جعلی|جعل]] و [[دروغ]] پردازى عادتاً محال است. به گفته [[شهید ثانی|شهید ثانى]] خبر متواتر را همه فقهاى مذاهب [[اسلام|اسلامی]] براى استنباط [[احکام]] پذیرفته‌اند، بدان جهت که موجب قطع است و حجیت قطع ذاتى است. از جمله اخبار متواتر، [[حدیث غدیر|حدیث غدیر]] و [[حدیث ثقلین|حدیث ثقلین]] می باشد.
==مفهوم متواتر در نگاه لغت شناسان==
+
==متواتر در لغت==
از نظر لغت شناسان، متواتر وصف چیزى مى باشد که تحقق آن به تدریج و پى در پى حاصل مى شود و در این معنا، میان لغویون اختلافى وجود ندارد. دلیل این معنا براى کلمه متواتر، آیه ذیل است:{{متن قرآن|«ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ ۖ كُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَسُولُهَا كَذَّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا...»}}([[سوره مؤمنون|سوره مومنون]]، آیه 44)  
+
از نظر لغت شناسان، متواتر وصف چیزى مى باشد که تحقق آن به تدریج و پى در پى حاصل مى شود و در این معنا، میان لغویون اختلافى وجود ندارد. دلیل این معنا براى کلمه متواتر، [[آیه]] ذیل است: {{متن قرآن|«ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ ۖ کلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَسُولُهَا کذَّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا...»}}([[سوره مؤمنون|سوره مؤمنون]]، ۴۴)  
«سپس فرستادگان خود را پیاپى فرستادیم، هرگاه براى امّتى پیامبرش آمد، او را دروغ گو شمردند، پس آنان را یکى پس از دیگرى (به هلاکت) رساندیم.»
+
«سپس فرستادگان خود را پیاپى فرستادیم، هرگاه براى امّتى پیامبرش آمد، او را دروغگو شمردند، پس آنان را یکى پس از دیگرى (به هلاکت) رساندیم.»
  
 
==خبر متواتر==
 
==خبر متواتر==
  
خبر متواتر به آن روايتى گفته مى‌شود كه راويان آن در همه طبقات داراى تعدد باشد و تبانى و همدستى آنان بر جعل و دروغ‌پردازى عادتاً محال است.
+
«خبر متواتر» به آن روایتى گفته مى‌شود که راویان آن در همه طبقات داراى تعدد باشد و تبانى و همدستى آنان بر [[حدیث جعلی|جعل]] و دروغ‌پردازى عادتاً محال است.
  
خبرى كه از ناحيه گروهى مورد اعتماد با خصوصيت ياد شده نقل شود، موجب علم و قطع به صدور مضمون آن از [[عصمت|معصوم]] علیه‌السلام است و حجيت و اعتبار علم و قطع ذاتى است و نيازى به اثبات ندارد.
+
خبرى که از ناحیه گروهى مورد اعتماد با خصوصیت یاد شده نقل شود، موجب علم و قطع به صدور مضمون آن از [[عصمت|معصوم]] علیه‌السلام است و حجیت و اعتبار علم و قطع ذاتى است و نیازى به اثبات ندارد. پس با آمدن علم و یقین، حجیت معلوم و متیقن قطعى است و جاى بحث ندارد، ولى در این که آیا چه مقدار از تواتر و تعداد راویان مى‌تواند براى انسان علم‌آور و اطمینان بخش باشد، موضوعى مورد اختلاف نظر است.
  
پس با آمدن علم و يقين، حجيت معلوم و متيقن قطعى است و جاى بحث ندارد، ولى در اين كه آيا چه مقدار از تواتر و تعداد راويان مى‌تواند براى انسان علم‌آور و اطمينان بخش باشد، موضوعى مورد اختلاف نظر است.
+
بنا به نقل علامه مقدسى در «روضة الناظر» ۵۰) و نیز دیگران: برخى دو نفر و عده‌اى چهار نفر و جمعى پنج نفر را کافى دانسته‌اند، و گروهى بیست نفر و گروه دیگرى چهل نفر و دسته‌اى عدد سیصد و سیزده نفر و یا کمتر و زیادتر را در تحقق تواتر شرط دانسته‌اند. ولى اصولا تعیین عدد براى تواترى که بتواند علم‌آور و یقین بخش باشد صحیح نیست، خواه تعداد کم باشد یا زیاد. زیرا ملاک در حجیت خبر متواتر این است که علم‌آور باشد. و در برخى شرایط راى پنج نفر مى‌تواند یقین را به دنبال داشته باشد، در حالى که در شرایط دیگر رأى صد نفر و دویست نفر و حتى پانصد نفر هم ممکن است یقین‌آور نباشد.
 
 
==اختلاف در تعداد راویان==
 
 
 
بنا به نقل علامه مقدسى در روضة الناظر 50) و نيز ديگران: برخى دو نفر و عده‌اى چهار نفر و جمعى پنج نفر را كافى دانسته‌اند، و گروهى بيست نفر و گروه ديگرى چهل نفر و دسته‌اى عدد سيصد و سيزده نفر و يا كمتر و زيادتر را در تحقق تواتر شرط دانسته‌اند. ولى اصولا تعيين عدد براى تواترى كه بتواند علم‌آور و يقين بخش باشد صحيح نيست، خواه تعداد كم باشد يا زياد. زيرا ملاك در حجيت خبر متواتر اين است كه علم‌آور باشد. و در برخى شرايط راى پنج نفر مى‌تواند يقين را به دنبال داشته باشد، در حالى كه در شرايط ديگر رأى صد نفر و دويست نفر و حتى پانصد نفر هم ممكن است يقين‌آور نباشد.
 
 
 
==رویكرد مذاهب اسلامی==
 
 
 
علامه بزرگ زين‌الدين عاملى معروف به [[شهید ثانی|شهيد ثانى]] در كتاب گرانقدرش «الدراية» (ص 12) مى‌فرمايد: خبر متواتر را همه فقهاى مذاهب [[اسلام]] - از [[امامیه|امامى]] و [[حنفی|حنفى]] و [[شافعی|شافعى]] و [[مالکی|مالكى]] و [[حنبلی|حنبلى]] و ظاهرى و اوزاعى و جريرى و بصرى و نخعى و تميمى و... براى استنباط [[احكام]] پذيرفته‌اند، بدان جهت كه موجب قطع است و حجيت قطع ذاتى است. از جمله اخبار متواتر، [[حدیث غدیر|حديث غدير]] و نيز [[حدیث ثقلین|خبر ثقلين]] است.
 
  
 
==اقسام تواتر==
 
==اقسام تواتر==
سطر ۲۵: سطر ۱۷:
 
تواتر بر سه قسم است: لفظى، معنوى و اجمالى.
 
تواتر بر سه قسم است: لفظى، معنوى و اجمالى.
  
*تواتر لفظى آن است كه همه راويان [[حديث]]، عبارات حديث را با يك لفظ نقل كرده باشند.
+
*تواتر لفظى آن است که همه راویان [[حدیث]]، عبارات حدیث را با یک لفظ نقل کرده باشند.
*تواتر معنوى آن است كه الفاظ نقل شده در احاديث متفاوت باشد ولى همه آن‌ها از جهت معنا و مفهوم يك حقيقت را افاده كنند.
+
*تواتر معنوى آن است که الفاظ نقل شده در احادیث متفاوت باشد، ولى همه آن‌ها از جهت معنا و مفهوم یک حقیقت را افاده کنند.
*تواتر اجمالى آن است كه چند حديث در يك جهت با هم يكسان باشند و يك مطلب را افاده كنند، اگر چه از جهت لفظ و معناى مجموع روايت با يكديگر تفاوت داشته باشند.
+
*تواتر اجمالى آن است که چند حدیث در یک جهت با هم یکسان باشند و یک مطلب را افاده کنند، اگر چه از جهت لفظ و معناى مجموع روایت با یکدیگر تفاوت داشته باشند.
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
*محمدابراهیم جناتی شاهرودى، منابع اجتهاد از دیدگاه مذاهب اسلامى، ص ۱۰۳.
*جناتی شاهرودى، محمدابراهيم؛ منابع اجتهاد از ديدگاه مذاهب اسلامى؛ ص 103.
+
*بحثهاى مقارن در علم الحدیث، "خبر متواترمحمد رحمانی.
*بحثهاى مقارن در علم الحدیث(2) خبر متواتر, محمد رحمانی.
 
 
 
 
{{الگو:اصطلاحات حدیثی}}
 
{{الگو:اصطلاحات حدیثی}}
 
{{حدیث}}
 
{{حدیث}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۰۸

«خبر متواتر» روایتى است که راویان آن در همه طبقات داراى تعدد باشد و تبانى آنان بر جعل و دروغ پردازى عادتاً محال است. به گفته شهید ثانى خبر متواتر را همه فقهاى مذاهب اسلامی براى استنباط احکام پذیرفته‌اند، بدان جهت که موجب قطع است و حجیت قطع ذاتى است. از جمله اخبار متواتر، حدیث غدیر و حدیث ثقلین می باشد.

متواتر در لغت

از نظر لغت شناسان، متواتر وصف چیزى مى باشد که تحقق آن به تدریج و پى در پى حاصل مى شود و در این معنا، میان لغویون اختلافى وجود ندارد. دلیل این معنا براى کلمه متواتر، آیه ذیل است: «ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ ۖ کلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَسُولُهَا کذَّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا...»(سوره مؤمنون، ۴۴) «سپس فرستادگان خود را پیاپى فرستادیم، هرگاه براى امّتى پیامبرش آمد، او را دروغگو شمردند، پس آنان را یکى پس از دیگرى (به هلاکت) رساندیم.»

خبر متواتر

«خبر متواتر» به آن روایتى گفته مى‌شود که راویان آن در همه طبقات داراى تعدد باشد و تبانى و همدستى آنان بر جعل و دروغ‌پردازى عادتاً محال است.

خبرى که از ناحیه گروهى مورد اعتماد با خصوصیت یاد شده نقل شود، موجب علم و قطع به صدور مضمون آن از معصوم علیه‌السلام است و حجیت و اعتبار علم و قطع ذاتى است و نیازى به اثبات ندارد. پس با آمدن علم و یقین، حجیت معلوم و متیقن قطعى است و جاى بحث ندارد، ولى در این که آیا چه مقدار از تواتر و تعداد راویان مى‌تواند براى انسان علم‌آور و اطمینان بخش باشد، موضوعى مورد اختلاف نظر است.

بنا به نقل علامه مقدسى در «روضة الناظر» (ص ۵۰) و نیز دیگران: برخى دو نفر و عده‌اى چهار نفر و جمعى پنج نفر را کافى دانسته‌اند، و گروهى بیست نفر و گروه دیگرى چهل نفر و دسته‌اى عدد سیصد و سیزده نفر و یا کمتر و زیادتر را در تحقق تواتر شرط دانسته‌اند. ولى اصولا تعیین عدد براى تواترى که بتواند علم‌آور و یقین بخش باشد صحیح نیست، خواه تعداد کم باشد یا زیاد. زیرا ملاک در حجیت خبر متواتر این است که علم‌آور باشد. و در برخى شرایط راى پنج نفر مى‌تواند یقین را به دنبال داشته باشد، در حالى که در شرایط دیگر رأى صد نفر و دویست نفر و حتى پانصد نفر هم ممکن است یقین‌آور نباشد.

اقسام تواتر

تواتر بر سه قسم است: لفظى، معنوى و اجمالى.

  • تواتر لفظى آن است که همه راویان حدیث، عبارات حدیث را با یک لفظ نقل کرده باشند.
  • تواتر معنوى آن است که الفاظ نقل شده در احادیث متفاوت باشد، ولى همه آن‌ها از جهت معنا و مفهوم یک حقیقت را افاده کنند.
  • تواتر اجمالى آن است که چند حدیث در یک جهت با هم یکسان باشند و یک مطلب را افاده کنند، اگر چه از جهت لفظ و معناى مجموع روایت با یکدیگر تفاوت داشته باشند.

منابع

  • محمدابراهیم جناتی شاهرودى، منابع اجتهاد از دیدگاه مذاهب اسلامى، ص ۱۰۳.
  • بحثهاى مقارن در علم الحدیث، "خبر متواتر"، محمد رحمانی.