خبال
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
خَبال به معنای فساد، تباهى است.
واژه خبال در قرآن
يا ايها الذين آمنوا لا تتخذوا بطانة من دونكم لا يألونكم خبالا ودّوا عنتّم قد بدت البغضاء من افواههم ; اى مسلمانان از غير همدينانتان دوست هم راز و صميمى مگيريد، كه آنان در تبهكارى نسبت به شما ذره اى كوتاهى نكنند ، شكست شما آرزوى آنها است ، دشمنيشان در باره شما به زبانهاشان آشكار گرديد ... [۱]. زرداب دوزخيان.
خبال در روایت
از امام باقر (ع) روايت است كه فرمود: «ما و پيروانمان از طينت عليين آفريده شديم و دشمنان ما از گل «خبال» (فاسدى از گل و لاى) آفريده شدند». [۲]
پانویس
منبع
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
