تجلیه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{خوب}}
+
{{خوب}}«تَجلیه» در لغت به معنای روشن کردن، پیدا کردن، زدودن است و در اصطلاح، تهذیب ظاهر به سبب استعمال [[احکام شرعی|احکام]] الهی و امتثال اوامر و نواهی [[خداوند]] می باشد.<ref>فرهنگ معین.</ref> یعنى خود را به اعمال [[دین|دینى]] متجلى ساختن و به تعبیر دیگر، در قالب اعمال مذهبى متجلى شدن.
==معنای تجلیه==
 
  
# روشن کردن، پیدا کردن، زدودن.
+
هدف از «تجلیه» آن است که [[انسان]] اعمال مذهبى را بدان صورت که شارع مقدس خواسته است، به جا آورد؛ یعنى [[نماز]]، [[روزه]] و سایر عبادات را به شیوه‌اى درست انجام دهد و به طور خلاصه دو چیز را به جدّ باید در نظر بگیرد: [[اخلاص|خلوص]] نیت در عبادات و حضور قلب داشتن.
# تهذیب ظاهر است به سبب استعمال نوامیس و احکام الهی و امتثال اوامر و نواهی خداوند.<ref>فرهنگ معین.</ref>
 
 
 
تجليه يعنى خود را به اعمال دينى متجلى ساختن و به تعبير ديگر در قالب اعمال مذهبى متجلى شدن.
 
 
 
==هدف تجلیه==
 
 
 
هدف از تجليه آن است كه انسان اعمال مذهبى را بدان صورت كه شارع مقدس خواسته است، به جا آورد؛ يعنى نماز، روزه و ساير عبادات را به شيوه‌اى درست انجام دهد و به طور خلاصه دو چيز را به جد بايد در نظر بگيرد:
 
 
 
# خلوص نيت در تمام عبادات
 
# حضور قلب در نماز
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* مبانى اخلاق اسلامى، مختار امينيان.
+
 
* فرهنگ معین.
+
*مبانى اخلاق اسلامى، مختار امينيان.
 +
*فرهنگ معین.
  
 
[[رده:صفات پسندیده]]
 
[[رده:صفات پسندیده]]
 
[[رده:اخلاق فردی]]
 
[[رده:اخلاق فردی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۳

«تَجلیه» در لغت به معنای روشن کردن، پیدا کردن، زدودن است و در اصطلاح، تهذیب ظاهر به سبب استعمال احکام الهی و امتثال اوامر و نواهی خداوند می باشد.[۱] یعنى خود را به اعمال دینى متجلى ساختن و به تعبیر دیگر، در قالب اعمال مذهبى متجلى شدن.

هدف از «تجلیه» آن است که انسان اعمال مذهبى را بدان صورت که شارع مقدس خواسته است، به جا آورد؛ یعنى نماز، روزه و سایر عبادات را به شیوه‌اى درست انجام دهد و به طور خلاصه دو چیز را به جدّ باید در نظر بگیرد: خلوص نیت در عبادات و حضور قلب داشتن.

پانویس

  1. فرهنگ معین.

منابع

  • مبانى اخلاق اسلامى، مختار امينيان.
  • فرهنگ معین.