بابا نصیبی گیلانی

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۰ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«بابا نصیبی گیلانی» از شاعران ایرانی در قرن ۱۰ هجری است. او در گیلان متولد شد و در جوانى به تبریز رفت و در آن شهر به حلوافروشى پرداخت.

وی از طریق بابا فغانی شیرازی، شاعر معروف قرن دهم که اشعار او را پسندید، به دربار سلطان یعقوب بایندرى راه یافت و مقرب دربار شد. نصیبی دوران پادشاهى شاه اسماعیل اول صفوى و قسمتى از دوران سلطنت شاه طهماسب را نیز درک کرد، و سرانجام در ۹۴۴ قمری در تبریز درگذشت.

اثر بابا نصیبی «دیوان» شعرى است حدود هزار و پانصد بیت که به شیوه‌ى غزل سرایان پایان قرن نهم هجرى سروده شده است. سخن وى روان و سهل ولى متوسط و کم مضمون است.

منابع