اعیان الشیعه (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد 1 لینک)
سطر ۳: سطر ۳:
 
== مؤلف ==
 
== مؤلف ==
  
سید محسن بن عبدالكریم معروف به سید محسن امین حسینی عاملی (م 1372 ق)  
+
سید محسن بن عبدالكریم معروف به [[سید محسن امین حسینی عاملی]] (م 1372 ق)  
  
 
== زندگی نامه ==
 
== زندگی نامه ==

نسخهٔ ‏۵ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۵۵


مؤلف

سید محسن بن عبدالكریم معروف به سید محسن امین حسینی عاملی (م 1372 ق)

زندگی نامه

وی در سال 1284 ق در شقراء كه روستایی از جبل عامل است متولد و در سال 1372 ق پس اخذ و رسیدن به مدارج عالیه علم و اجتهاد در دمشق در گذشت. او از افاضل و دانشمندان علمای شیعه بوده كه آثار قلمی او به خصوص در تاریخ، فقه، تراجم و رجال، از جایگاه شایسته ای بین علماء و بزرگان برخوردار است.

اساتید

سید محمدحسین، سید جواد مرتضی، سید نجیب الدین فضل الله عاملی، سید احمد كربلائی، شیخ محمدباقر نجم آبادی، شریعت اصفهانی، آخوند خراسانی، حاج آقا رضا همدانی، شیخ محمد طه نجف.

شاگردان

سید مهدی آل ابراهیم، شیخ منیر، شیخ عبدالطیف شبلی، تقی دمشقی و ...

معرفی اجمالی كتاب

این كتاب حاوی شرح حال تمام بزرگان و شخصیتهای شیعه مذهب از صدر اسلام تا عصر مؤلّف از قبیل صحابه پیامبر، تابعین، تابعینِ تابعین، علماء راویان حدیث محدثان، قرّاء، مفسران، فقها، حكماء، متكلمان، منطقین، ریاضی دانان، نحویین، صرفین, لغویین و دانشمندان علوم معانی بیان و غیره در تمام رشته های علوم انسانی، تجربی و حتّی پادشاهان، امرا، اعم از زنان و مردان با ذكر تاریخ تولد وفات و اخبار و لطیفه ها و ذكر پاره ای از نثر و نظم آنها می باشد. ترجمه پادشاهان و امرا و وزراء و سركردگان هر چند ظالم هم که در كتابهای دیگر یافت نمی شود در این كتاب آمده است. كتاب حاضر حاوی 12000 شرح حال است. مستدركات اعیان الشیعه به همّت فرزند ایشان در 10 جلد به رشته تحریر در آمده است. فرزند ایشان حسن امین می نویسد، پدرم شخصیتهایی را كه در قید حیات بودند در كتاب خودش نمی آورد. من شخصیت هایی را كه بعد از پدرم از دنیا رفته بودند و آنهایی را كه از قلم پدرم افتاده بودند در مستدركات جمع آوری كردم.

كتاب اعیان الشیعه و مستدركات آن از ارزشمندترین مجموعه رجالی و شخصیت شناسی شیعه است كه مورد اعتماد عموم بزرگان و دانشمندان می باشد.

وضعیت نشر

كتاب اعیان الشیعه در یازده جلد به زبان عربی به همّت انتشارات دارالتعارف بیروت در سال 1406 هـ . ق منتشر شده است.

منابع

حافظ فرزانه- مرکز مطالعات و پژوهش های فرهنگی حوزه علميه