منابع و پی نوشتهای متوسط
رعایت سطح مخاطب عام متوسط است
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

ابن تغری بردی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
{{خوب}}
 +
'''«یوسف بن تغری بردی»''' (۸۱۲ـ۸۷۴ ق)، مورخ و ادیب مشهور مسلمان در قرن نهم هجری است. دو کتاب «النجوم‌ الزاهرة فى‌ ملوک‌ مصر والقاهرة» در تاریخ‌ [[مصر]] و «مورد اللطافة فى‌ من‌ ولى‌ السلطنة والخلافة»، در تاریخ‌ صدر [[اسلام]]، از مهمترین آثار اوست.
 
{{شناسنامه عالم
 
{{شناسنامه عالم
 
|نام شخصیت =  
 
|نام شخصیت =  
|نام کامل = ابوالمحاسن جمال الدین یوسف بن تغری بردی‌
+
|نام کامل = یوسف بن تغری بردی‌
|زادروز = 812 قمری
+
|تصویر= [[پرونده:Baradi.jpg]]
|زادگاه =  قاهره
+
|زادروز = ۸۱۲ قمری
|وفات = 874 قمری
+
|زادگاه =  قاهره، مصر
|مدفن = در نزدیکی تربت‌ اشرف‌ اینال‌
+
|وفات = ۸۷۴ قمری
|اساتید = شمس‌الدين‌ محمد رومى‌ حنفى‌، بهاءالدين‌ ابوالبقاء حنفى‌، تقي الدين شمني
+
|مدفن = مصر
 +
|اساتید = شمس‌الدین‌ محمد رومى‌ حنفى‌، بهاءالدین‌ ابوالبقاء حنفى‌، تقی الدین شمنی، احمد بن‌ عربشاه‌ دمشقى‌، [[ابن حجر عسقلانى|ابن‌ حجر عسقلانى‌]]،...
 
|شاگردان =  
 
|شاگردان =  
|آثار = النجوم‌الزاهرة فى‌ ملوك‌ مصر والقاهرة، المنهل‌ الصافى‌ والمستوفى‌ بعد الوافى‌، حوادث‌ الدهور فى‌ مدي‌ الايام‌ والشهور
+
|آثار = النجوم‌الزاهرة فى‌ ملوک‌ مصر والقاهرة، المنهل‌ الصافى‌ والمستوفى‌ بعد الوافى‌، حوادث‌ الدهور فى‌ مدی‌ الایام‌ والشهور، مورد اللطافة فى‌ من‌ ولى‌ السلطنة والخلافة، البشارة،...
 
}}
 
}}
ابوالمحاسن جمال الدين يوسف بن تغري بردي (812-874 ق) مورخ مسلمان قرن نهم هجري است. علاقه مندی وی به تاریخ سبب گشت تا کتاب «النجوم‌ الزاهرة فى‌ ملوك‌ مصر و القاهرة» را به رشته تحریر درآورد.  
+
==زندگی‌نامه==
 +
ابوالمحاسن‌ جمال‌الدین‌ یوسف‌ بن‌ تغری‌ بردی‌ ابن‌ عبدالله‌ ظاهری‌ حنفی‌ در خانه امیر منجک، جنب مدرسه سلطان حسن در قاهره [[مصر]] در سال ۸۱۲ قمری متولد شد.
  
==ولادت==
+
نام‌ تغری‌ بردی‌ مرکب‌ است‌ از دو واژهٔ ترکی‌ تغری‌ (تنگری‌) و بردی‌ (بیردی‌ یا ویردی‌) که‌ جمعاً به‌ معنای‌ «خداداد» است‌ و اکنون‌ نیز ترک‌ زبانان‌، به‌ ویژه‌ ترکان‌ خاوری‌، الله‌ ویردی‌ و خدای‌ ویردی‌ و مانند آنها را در نامگذاری‌ها به‌ کار می‌برند.  
ابوالمحاسن‌ جمال‌الدین‌ یوسف‌ بن‌ تغری‌ بردی‌ ابن‌ عبدالله‌ ظاهری‌ حنفی‌ در خانه امیر منجک، جنب مدرسه سلطان حسن در قاهره  در سال 812 قمری متولد شد.
 
  
نام‌ تغری‌ بردی‌ مرکب‌ است‌ از دو واژهٔ ترکی‌ تغری‌ (تنگری‌) و بردی‌ (بیردی‌ یا ویردی‌) که‌ جمعاً به‌ معنای‌ «خداداد» است‌ و اکنون‌ نیز ترک‌ زبانان‌، به‌ ویژه‌ ترکان‌ خاوری‌، الله‌ ویردی‌ و خدای‌ ویردی‌ و مانند آنها را در نامگذاریها به‌ کار می‌برند.  
+
پدر ابوالمحاسن تغری بردی، از غلامان ترک نژاد رومی بود که ملک ظاهر پادشاه مصر، در اوایل سلطنتش او را خرید و آزادش کرد. او از خاصگی و ساقیگری کار را آغاز کرد تا به فرماندهی سپاه مصر و نیابت [[شام]] رسید و سرانجام نیز در ۸۱۵ قمری درگذشت.
  
==کودکی==
+
پس از درگذشت پدرش، تربیت ابن تغری را شوهر خواهرش ناصرالدین محمد، معروف به «ابن عدیم» با «ابن ابی جراد» قاضی القضاة مصر، برعهده گرفت. پس از درگذشت ابن عدیم (۸۱۹ ق)، خواهر ابن تغری به عقد شیخ الاسلام قاضی جلال الدین عبدالرحمان بلقینی شافعی (۸۲۴ – ۷۶۲ ق) درآمد و تربیت ابن تغری نیز به او واگذار شد. ابن تغری از حق تربیت بلقینی به صراحت یاد کرده است و حفظ [[قرآن]] را نیز از او آموخت.
پدر ابوالمحاسن تغري بردي، از غلامان ترك نژاد رومي بود كه ملك ظاهر پادشاه مصر، در اوايل سلطنتش او را خريد و آزادش كرد. او از خاصگي و ساقيگري كار را آغاز كرد تا به فرماندهي سپاه مصر و نيابت شام رسيد و سرانجام نيز در 815 ق درگذشت.
 
  
پس از درگذشت پدرش، تربيت ابن تغري را شوهر خواهرش ناصرالدين محمد، معروف به «ابن عديم» با «ابن ابي جراد» قاضي القضاة مصر، برعهده گرفت. پس از درگذشت ابن عديم (819 ق)، خواهر ابن تغري به عقد شيخ الاسلام قاضي القضاجلال الدين عبدالرحمان بلقيني شافعي (824 – 762ق) درآمد و تربيت ابن تغري نيز به او واگذار شد. ابن تغري از حق تربيت بلقيني به صراحت ياد كرده است و حفظ قرآن را نيز از او آموخت.
+
ابن‌ تغری‌ بردی‌ در نزدیک‌ تربت‌ اشرف‌ اینال‌ برای‌ خود مدفنی‌ ساخت‌ و کتب‌ و تصانیفش‌ را [[وقف|وقف‌]] [[مسجد]] آن‌ کرد. وی‌ سرانجام‌ پس‌ از تحمل‌ تقریباً یک‌ سال‌ بیماری‌ قولنج‌ در ۵ [[ذی الحجه]] سال ۸۷۴ قمری درگذشت‌.
  
==تحصیلات==
+
==تحصیل و استادان==
  
وي‌ فقه‌ را از شمس‌الدين‌ محمد رومى‌ حنفى‌ و بهاءالدين‌ ابوالبقاء حنفى‌، و بدرالدين‌ محمود عينى‌ حنفى‌ فراگرفت‌ و نحو را از تقى‌الدين‌ شمنى‌ آموخت‌ و ملازمت‌ وي‌ داشت‌ و در [[فقه‌]] نيز از او استفاده‌ برد و تصريف‌ را از علاءالدين‌ رومى‌ و ديگران‌ فراگرفت‌.
+
ابن‌ تغری‌ [[فقه‌]] را از شمس‌الدین‌ محمد رومى‌ حنفى‌ و بهاءالدین‌ ابوالبقاء حنفى‌ و بدرالدین‌ محمود عینى‌ حنفى‌ فراگرفت‌ و [[نحو]] را از تقى‌الدین‌ شمنى‌ آموخت‌ و ملازمت‌ وی‌ داشت‌ و در فقه‌ نیز از او استفاده‌ برد و تصریف‌ را از علاءالدین‌ رومى‌ و دیگران‌ فراگرفت‌.
  
مقامات‌ حريري‌ را نزد علامه‌ قوام‌ الدين‌ حنفى‌ خواند و بديع‌ و ادبيات‌ را از علامه‌ شهاب‌ الدين‌ احمد بن‌ عربشاه‌ دمشقى‌ حنفى‌ آموخت‌ و معانى‌ و بيان‌ و شرح‌ عقايد سعدالدين‌ را نزد محيى‌الدين‌ كافيه‌جى‌ خواند و مقدار زيادي‌ از اشعار شيخ‌ الاسلام‌ شهاب‌ الدين‌ احمد بن‌ حجر عسقلانى‌ را نزد او نوشت‌ و در درسش‌ حاضر شد و از مجالس‌ وي‌ سود برد.
+
مقامات‌ حریری‌ را نزد علامه‌ قوام‌ الدین‌ حنفى‌ خواند و [[علم بدیع|بدیع‌]] و [[ادبیات عرب|ادبیات‌]] را از علامه‌ شهاب‌ الدین‌ احمد بن‌ عربشاه‌ دمشقى‌ حنفى‌ آموخت‌ و [[علم معانی|معانى‌]] و [[علم بیان|بیان‌]] و شرح‌ عقاید سعدالدین‌ را نزد محیى‌الدین‌ کافیه‌جى‌ خواند و مقدار زیادی‌ از اشعار [[ابن حجر عسقلانى|ابن‌ حجر عسقلانى‌]] را نزد او نوشت‌ و در درسش‌ حاضر شد و از مجالس‌ وی‌ سود برد.
  
ایشان همچنین از شاعران‌ مكه‌، علامه‌ بدرالدين‌ بن‌ عليف‌ و قطب‌ الدين‌ ابوالخير بن‌ عبدالقوي‌ استفاده‌ برد. نجم‌الدين‌ غزي‌ محمد توزي‌ را نيز از استادان‌ ابن‌ تغري‌ بردي‌ شمرده‌ و نوشته‌ است‌ كه‌ در طلب‌ كيميا نزد او خدمت‌ كرده‌ است‌. بسياري‌ از دانشمندان‌ ياد شده‌ و نيز مقريزي‌، محمود بن‌ احمد عينى‌، عبدالرحمان‌ زركشى‌، عبدالرحيم‌ ابن‌ فرات‌، شمس‌الدين‌ محمد نواجى‌ و جز آنان‌ براي‌ وي‌ اجازه‌ نوشتند.
+
ایشان همچنین از شاعران‌ [[مکه‌]]، علامه‌ بدرالدین‌ بن‌ علیف‌ و قطب‌ الدین‌ ابوالخیر بن‌ عبدالقوی‌ استفاده‌ برد. نجم‌الدین‌ غزی‌، محمد توزی‌ را نیز از استادان‌ ابن‌ تغری‌ بردی‌ شمرده‌ و نوشته‌ است‌ که‌ در طلب‌ کیمیا نزد او خدمت‌ کرده‌ است‌. بسیاری‌ از دانشمندان‌ یاد شده‌ و نیز مقریزی‌، محمود بن‌ احمد عینى‌، عبدالرحمان‌ زرکشى‌، عبدالرحیم‌ ابن‌ فرات‌، شمس‌الدین‌ محمد نواجى‌ و جز آنان‌ برای‌ وی‌ [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه‌]] نوشتند.
  
 
ابن تغری به دانش تاریخ دل بست و ملازمت مورخان روزگار خود یعنی محمود بن احمد عینی و مقریزی را اختیار کرد و در این راه جهد فراوان نمود. جودت ذهن و فهم صحیح، ابن تغری را یاری کرد تا در این علم سرآمد شدو به تالیف و تصنیف پرداخت.
 
ابن تغری به دانش تاریخ دل بست و ملازمت مورخان روزگار خود یعنی محمود بن احمد عینی و مقریزی را اختیار کرد و در این راه جهد فراوان نمود. جودت ذهن و فهم صحیح، ابن تغری را یاری کرد تا در این علم سرآمد شدو به تالیف و تصنیف پرداخت.
  
==تالیفات==
+
==آثار و تألیفات==
  
مهم‌ترين‌ اثر ابن‌ تغري‌ بردي‌ كتاب‌ النجوم‌ الزاهرة فى‌ ملوك‌ مصر والقاهرة در تاريخ‌ مصر است‌. اين‌ كتاب‌ از فتح‌ مصر و فرمانروايى‌ عمروعاص‌ در آنجا آغاز شده‌ و تا رخدادهاي‌(872 ق‌) يعنى‌ دوران‌ سلطنت‌ ملك‌ اشرف‌ قايتباي‌ محمودي‌ را در بردارد.
+
مهم‌ترین‌ آثار ابن‌ تغری‌ بردی‌ عبارت است از:
  
اثر ديگر وي‌ المنهل‌ الصافى‌ والمستوفى‌ بعد الوافى‌ است‌. مؤلف‌ در اين‌ كتاب‌، تقريباً شرح‌ حال‌ 3 هزار تن‌ از سلاطين‌، امرا، وزرا، دانشمندان‌، شعرا، مورخان‌، خطاطان‌ و مهندسان‌ را ياد كرده‌ است‌.
+
#النجوم‌ الزاهرة فى‌ ملوک‌ مصر والقاهرة، کتابی در تاریخ‌ [[مصر]] است‌. این‌ کتاب‌ از فتح‌ مصر و فرمانروایى‌ [[عمرو بن عاص|عمرو عاص‌]] در آنجا آغاز شده‌ و تا رخدادهای‌ سال ۸۷۲ ق‌. یعنى‌ دوران‌ سلطنت‌ ملک‌ اشرف‌ قایتبای‌ محمودی‌ را در بردارد.
 
+
#المنهل‌ الصافى‌ والمستوفى‌ بعد الوافى‌، مؤلف‌ در این‌ کتاب‌، تقریباً شرح‌ حال‌ ۳ هزار تن‌ از سلاطین‌، وزرا، دانشمندان‌، شعرا، مورخان‌، خطاطان‌ و مهندسان‌ را یاد کرده‌ است‌.
اثر ديگري‌ ابن‌ تغري‌ بردي‌ حوادث‌ الدهور فى‌ مدي‌ الايام‌ والشهور است‌ كه‌ ذيل‌ السلوك‌ لمعرفة دول‌ الملوك‌ مقريزي‌ است‌. مورد اللطافة فى‌ من‌ ولى‌ السلطنة والخلافة كتاب‌ ديگري‌ است‌ كه‌ ابن‌ تغري‌ بردي‌ آن‌ را با ميلاد پيامبر صلی الله علیه و آله آغاز كرده‌، سپس‌ به‌ ذكر غزوات‌ و احوال‌ آن‌ حضرت‌ و خلفاي‌ راشدين‌ تا خليفة معاصر خويش‌ القائم‌ بامرالله‌، از خلفاي‌ عباسى‌ مصر پرداخته‌ و سرانجام‌ احوال‌ ملوك‌ مصر را، از آغاز حكومت‌ سلاطين‌ ايوبى‌ تا دولت‌ اينالى‌، آورده‌ است‌.  
+
#حوادث‌ الدهور فى‌ مدی‌ الایام‌ والشهور، اثر دیگر ابن‌ تغری‌ بردی‌ که‌ ذیل‌ «السلوک‌ لمعرفة دول‌ الملوک‌» مقریزی‌ است‌ و از وقایع ۸۴۵ ق. آغاز می شود.
 
+
#مورد اللطافة فى‌ من‌ ولى‌ السلطنة والخلافة، کتاب‌ دیگری‌ است‌ که‌ ابن‌ تغری‌ آن‌ را با [[ولادت پیامبر اسلام|میلاد پیامبر]] صلی الله علیه و آله آغاز کرده‌، سپس‌ به‌ ذکر [[غزوات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله|غزوات‌]] و احوال‌ آن‌ حضرت‌ و [[خلفای نخستین|خلفای‌ راشدین‌]] تا [[خلیفه]] معاصر خویش‌ القائم‌ بامرالله‌، از خلفای‌ عباسى‌ مصر پرداخته‌ و سرانجام‌ احوال‌ ملوک‌ مصر را، از آغاز حکومت‌ سلاطین‌ ایوبى‌ تا دولت‌ اینالى‌، آورده‌ است‌.
آثار ديگر ابن‌ تغري‌ بردي‌ عبارتند از البشارة كه‌ تكملة اشارة ذهبى‌ است‌. البحر الزاخر فى‌ علم‌ الاول‌ والاخر، حلية الصفات‌ فى‌ الاسماء و الصناعات‌/ نزهة الرائى‌ و رساله‌اي‌ در موسيقى‌ و جز آنها.
+
#الكواكب الباهرة من النجوم الزاهرة، اين كتاب تلخيص كتاب النجوم الزاهرة است كه ابن تغری خود آن را انجام داده است.
 
+
#البشارة، که‌ تکمله اشارة ذهبى‌ است‌.
==وفات==
+
#البحر الزاخر فى‌ علم‌ الاول‌ والآخر.
ابن‌ تغری‌ بردی‌ در نزدیک‌ تربت‌ اشرف‌ اینال‌ برای‌ خود مدفنی‌ ساخت‌ و کتب‌ و تصانیفش‌ را وقف‌ مسجد آن‌ کرد. وی‌ سرانجام‌ پس‌ از تحمل‌ تقریباً یک‌ سال‌ بیماری‌ قولنج‌ در سال 874 قمری درگذشت‌.
+
#حلیة الصفات‌ فى‌ الاسماء و الصناعات‌.
 +
#نزهة الرائى‌.
 +
#رساله‌ای‌ در موسیقى‌.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
  
[http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1474 دایره المعارف بزرگ اسلامی، ج 3، مدخل "ابن تغری بردی" از محمدآصف‌ فكرت‌].
+
*[http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1474 "ابن تغری بردی"، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج ۳، از محمدآصف‌ فكرت‌].
 +
*تقويم تاريخ، فرهنگ و تمدن اسلام و ايران، دکتر علی‌اکبر ولایتی.
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= متوسط
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= متوسط
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده=دارد
 +
}}
  
 
[[رده:علمای قرن نهم]]
 
[[رده:علمای قرن نهم]]
 +
[[رده:تاریخ نویسان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۴

«یوسف بن تغری بردی» (۸۱۲ـ۸۷۴ ق)، مورخ و ادیب مشهور مسلمان در قرن نهم هجری است. دو کتاب «النجوم‌ الزاهرة فى‌ ملوک‌ مصر والقاهرة» در تاریخ‌ مصر و «مورد اللطافة فى‌ من‌ ولى‌ السلطنة والخلافة»، در تاریخ‌ صدر اسلام، از مهمترین آثار اوست.

Baradi.jpg
نام کامل یوسف بن تغری بردی‌
زادروز ۸۱۲ قمری
زادگاه قاهره، مصر
وفات ۸۷۴ قمری
مدفن مصر

Line.png

اساتید

شمس‌الدین‌ محمد رومى‌ حنفى‌، بهاءالدین‌ ابوالبقاء حنفى‌، تقی الدین شمنی، احمد بن‌ عربشاه‌ دمشقى‌، ابن‌ حجر عسقلانى‌،...


آثار

النجوم‌الزاهرة فى‌ ملوک‌ مصر والقاهرة، المنهل‌ الصافى‌ والمستوفى‌ بعد الوافى‌، حوادث‌ الدهور فى‌ مدی‌ الایام‌ والشهور، مورد اللطافة فى‌ من‌ ولى‌ السلطنة والخلافة، البشارة،...

زندگی‌نامه

ابوالمحاسن‌ جمال‌الدین‌ یوسف‌ بن‌ تغری‌ بردی‌ ابن‌ عبدالله‌ ظاهری‌ حنفی‌ در خانه امیر منجک، جنب مدرسه سلطان حسن در قاهره مصر در سال ۸۱۲ قمری متولد شد.

نام‌ تغری‌ بردی‌ مرکب‌ است‌ از دو واژهٔ ترکی‌ تغری‌ (تنگری‌) و بردی‌ (بیردی‌ یا ویردی‌) که‌ جمعاً به‌ معنای‌ «خداداد» است‌ و اکنون‌ نیز ترک‌ زبانان‌، به‌ ویژه‌ ترکان‌ خاوری‌، الله‌ ویردی‌ و خدای‌ ویردی‌ و مانند آنها را در نامگذاری‌ها به‌ کار می‌برند.

پدر ابوالمحاسن تغری بردی، از غلامان ترک نژاد رومی بود که ملک ظاهر پادشاه مصر، در اوایل سلطنتش او را خرید و آزادش کرد. او از خاصگی و ساقیگری کار را آغاز کرد تا به فرماندهی سپاه مصر و نیابت شام رسید و سرانجام نیز در ۸۱۵ قمری درگذشت.

پس از درگذشت پدرش، تربیت ابن تغری را شوهر خواهرش ناصرالدین محمد، معروف به «ابن عدیم» با «ابن ابی جراد» قاضی القضاة مصر، برعهده گرفت. پس از درگذشت ابن عدیم (۸۱۹ ق)، خواهر ابن تغری به عقد شیخ الاسلام قاضی جلال الدین عبدالرحمان بلقینی شافعی (۸۲۴ – ۷۶۲ ق) درآمد و تربیت ابن تغری نیز به او واگذار شد. ابن تغری از حق تربیت بلقینی به صراحت یاد کرده است و حفظ قرآن را نیز از او آموخت.

ابن‌ تغری‌ بردی‌ در نزدیک‌ تربت‌ اشرف‌ اینال‌ برای‌ خود مدفنی‌ ساخت‌ و کتب‌ و تصانیفش‌ را وقف‌ مسجد آن‌ کرد. وی‌ سرانجام‌ پس‌ از تحمل‌ تقریباً یک‌ سال‌ بیماری‌ قولنج‌ در ۵ ذی الحجه سال ۸۷۴ قمری درگذشت‌.

تحصیل و استادان

ابن‌ تغری‌ فقه‌ را از شمس‌الدین‌ محمد رومى‌ حنفى‌ و بهاءالدین‌ ابوالبقاء حنفى‌ و بدرالدین‌ محمود عینى‌ حنفى‌ فراگرفت‌ و نحو را از تقى‌الدین‌ شمنى‌ آموخت‌ و ملازمت‌ وی‌ داشت‌ و در فقه‌ نیز از او استفاده‌ برد و تصریف‌ را از علاءالدین‌ رومى‌ و دیگران‌ فراگرفت‌.

مقامات‌ حریری‌ را نزد علامه‌ قوام‌ الدین‌ حنفى‌ خواند و بدیع‌ و ادبیات‌ را از علامه‌ شهاب‌ الدین‌ احمد بن‌ عربشاه‌ دمشقى‌ حنفى‌ آموخت‌ و معانى‌ و بیان‌ و شرح‌ عقاید سعدالدین‌ را نزد محیى‌الدین‌ کافیه‌جى‌ خواند و مقدار زیادی‌ از اشعار ابن‌ حجر عسقلانى‌ را نزد او نوشت‌ و در درسش‌ حاضر شد و از مجالس‌ وی‌ سود برد.

ایشان همچنین از شاعران‌ مکه‌، علامه‌ بدرالدین‌ بن‌ علیف‌ و قطب‌ الدین‌ ابوالخیر بن‌ عبدالقوی‌ استفاده‌ برد. نجم‌الدین‌ غزی‌، محمد توزی‌ را نیز از استادان‌ ابن‌ تغری‌ بردی‌ شمرده‌ و نوشته‌ است‌ که‌ در طلب‌ کیمیا نزد او خدمت‌ کرده‌ است‌. بسیاری‌ از دانشمندان‌ یاد شده‌ و نیز مقریزی‌، محمود بن‌ احمد عینى‌، عبدالرحمان‌ زرکشى‌، عبدالرحیم‌ ابن‌ فرات‌، شمس‌الدین‌ محمد نواجى‌ و جز آنان‌ برای‌ وی‌ اجازه‌ نوشتند.

ابن تغری به دانش تاریخ دل بست و ملازمت مورخان روزگار خود یعنی محمود بن احمد عینی و مقریزی را اختیار کرد و در این راه جهد فراوان نمود. جودت ذهن و فهم صحیح، ابن تغری را یاری کرد تا در این علم سرآمد شدو به تالیف و تصنیف پرداخت.

آثار و تألیفات

مهم‌ترین‌ آثار ابن‌ تغری‌ بردی‌ عبارت است از:

  1. النجوم‌ الزاهرة فى‌ ملوک‌ مصر والقاهرة، کتابی در تاریخ‌ مصر است‌. این‌ کتاب‌ از فتح‌ مصر و فرمانروایى‌ عمرو عاص‌ در آنجا آغاز شده‌ و تا رخدادهای‌ سال ۸۷۲ ق‌. یعنى‌ دوران‌ سلطنت‌ ملک‌ اشرف‌ قایتبای‌ محمودی‌ را در بردارد.
  2. المنهل‌ الصافى‌ والمستوفى‌ بعد الوافى‌، مؤلف‌ در این‌ کتاب‌، تقریباً شرح‌ حال‌ ۳ هزار تن‌ از سلاطین‌، وزرا، دانشمندان‌، شعرا، مورخان‌، خطاطان‌ و مهندسان‌ را یاد کرده‌ است‌.
  3. حوادث‌ الدهور فى‌ مدی‌ الایام‌ والشهور، اثر دیگر ابن‌ تغری‌ بردی‌ که‌ ذیل‌ «السلوک‌ لمعرفة دول‌ الملوک‌» مقریزی‌ است‌ و از وقایع ۸۴۵ ق. آغاز می شود.
  4. مورد اللطافة فى‌ من‌ ولى‌ السلطنة والخلافة، کتاب‌ دیگری‌ است‌ که‌ ابن‌ تغری‌ آن‌ را با میلاد پیامبر صلی الله علیه و آله آغاز کرده‌، سپس‌ به‌ ذکر غزوات‌ و احوال‌ آن‌ حضرت‌ و خلفای‌ راشدین‌ تا خلیفه معاصر خویش‌ القائم‌ بامرالله‌، از خلفای‌ عباسى‌ مصر پرداخته‌ و سرانجام‌ احوال‌ ملوک‌ مصر را، از آغاز حکومت‌ سلاطین‌ ایوبى‌ تا دولت‌ اینالى‌، آورده‌ است‌.
  5. الكواكب الباهرة من النجوم الزاهرة، اين كتاب تلخيص كتاب النجوم الزاهرة است كه ابن تغری خود آن را انجام داده است.
  6. البشارة، که‌ تکمله اشارة ذهبى‌ است‌.
  7. البحر الزاخر فى‌ علم‌ الاول‌ والآخر.
  8. حلیة الصفات‌ فى‌ الاسماء و الصناعات‌.
  9. نزهة الرائى‌.
  10. رساله‌ای‌ در موسیقى‌.

منابع