مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

ابن اعثم کوفی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
ابومحمد احمد بن اعثم کوفی (م ۳۱۴ ق) محدث، شاعر و مورخ شیعی بزرگ قرن سوم و چهارم هجری است. عدم اطلاع دقیق محققان از زادگاه و تاریخ تولد و زندگانی وی به حدی است که در نام و نسب وی اختلاف کرده اند؛ همچنین لفظ اعثم را که لقب پدر او بوده است، گاهی درباره خود ابن اعثم بکار برده اند.
+
{{خوب}}
 +
'''«احمد بن اعثم کوفی»''' (م، ۳۱۴ ق)، مورخ، محدث و شاعر نامدار مسلمان در قرن سوم و چهارم هجری است. کتاب «[[الفتوح]]» او، یکی‌ از اسناد مهم‌ تاریخ صدر [[اسلام‌]] است‌.
 +
{{شناسنامه عالم
 +
|نام شخصیت =
 +
|نام کامل = احمد بن اعثم کوفی
 +
|تصویر=
 +
|زادروز = قرن ۳ قمری
 +
|زادگاه = [[کوفه]]
 +
|وفات = ۳۱۴ قمری
 +
|مدفن =
 +
|اساتید =
 +
|شاگردان =
 +
|آثار = [[الفتوح]]، التاریخ، المألوفة، اخبار الدولة العباسیة،...
 +
}}
 +
==زندگی‌نامه==
  
==خاندان==
+
از زادگاه‌ و تاریخ‌ تولد و زندگانی‌ ابومحمد احمد بن‌ علی‌ معروف‌ به‌ ابن‌ اعثم‌ کوفی‌، آگاهی‌ دقیقی‌ در دست‌ نیست‌. در نام‌ و نسب‌ وی‌ نیز اختلاف‌ کرده‌اند؛ [[یاقوت حموی]]<ref>معجم الادباء، ۲/۲۳۰.</ref> نام‌ وی‌ را احمد و برخی‌ محمد آورده‌اند. همچنین‌ لفظ اعثم‌ را که‌ لقب‌ پدر او بوده‌ است‌، گاهی‌ درباره خود ابن‌ اعثم‌ بکار برده‌اند. وی اهل [[کوفه]] بوده و دوران حکومت شش حاکم [[حکومت بنی عباس|عباسی]] از جمله [[معتضد (خلیفه عباسی)|المعتضد]]، [[مکتفی (خلیفه عباسی)|المکتفی]]، [[مقتدر (خلیفه عباسی)|المقتدر]] و [[راضی (خلیفه عباسی)|الراضی]] را درک کرده است.<ref>امیرمحسن عرفان، بازشناسی ابن‌اعثم کوفی و کتاب الفتوح وی، ص۲۳۳.</ref>
  
اِبْن‌ِ اَعْثَم‌ِ کوفی‌، ابومحمد احمد بن‌ علی‌ معروف‌ به‌ ابن‌ اعثم‌ کوفی‌ (د 314ق‌/926م‌)، محدث‌، شاعر و مورخ‌ شیعی‌. از زادگاه‌ و تاریخ‌ تولد و زندگانی‌ وی‌ آگاهی‌ دقیقی‌ در دست‌ نیست‌. در نام‌ و نسب‌ وی‌ نیز اختلاف‌ کرده‌اند: یاقوت‌ <ref>2/230.</ref> نام‌ وی‌ را احمد و برخی‌ محمد آورده‌اند.<ref>ابن‌ اعثم‌، 2؛ I/329 GAS, I/220; S, .GAL, </ref> همچنین‌ لفظ اعثم‌ را که‌ لقب‌ پدر او بوده‌ است‌، گاهی‌ درباره خود ابن‌ اعثم‌ بکار برده‌اند. یاقوت‌ او را مورخی‌ [[شیعه‌]] دانسته‌ که‌ نزد اصحاب‌ حدیث‌ ضعیف‌ شمرده‌ شده‌ و تصریح‌ کرده‌ که‌ خود، کتاب‌ ابن‌ اعثم‌ را دیده‌ است‌، اما شوشتری‌ او را شافعی‌ مذهب‌ و از ثقات‌ متقدمین‌ دانسته‌ است‌.<ref>1/278.</ref>
+
یاقوت‌ او را مورخی‌ [[شیعه‌]] دانسته‌ که‌ نزد اصحاب‌ حدیث‌ ضعیف‌ شمرده‌ شده‌ و تصریح‌ کرده‌ که‌ خود، کتاب‌ ابن‌ اعثم‌ را دیده‌ است‌، اما [[قاضی نورالله شوشتری|قاضی‌ نورالله‌ شوشتری‌]] او را [[شافعی|شافعی‌]] مذهب‌ و از ثقات‌ متقدمین‌ دانسته‌ است‌.<ref>مجالس‌ المؤمنین‌، ۱/۲۷۸.</ref>
  
==شعر ابن اعثم==
+
به گفته [[شیخ آقا بزرگ تهرانی|آقا بزرگ تهرانی]] در کتاب [[الذریعه الی تصانیف الشیعه|الذریعه]]، ابن‌اعثم در سال ۳۱۴ قمری درگذشته است.<ref>الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۲۲۱.</ref> با این حال با استناد به اینکه وی تاریخ دوران حکومت [[مقتدر (خلیفه عباسی)|مقتدر عباسی]] را هم نوشته، گفته شده که درگذشتش پس از ۳۲۰ قمری بوده است.
  
ابن‌ اعثم‌ شعر نیز می‌سرود و یاقوت‌ ابیاتی‌ از اشعار او را که‌ برای‌ ابوالحسین‌ بن‌ سلامی‌ بیهقی‌ انشاء کرده‌، آورده‌ است‌.<ref> 2/230- 231. </ref> ابن‌ حجر شعر او را متوسط شمرده‌ است‌.<ref>1/138.</ref> یاقوت حموی ابیاتی از او را در معجم الادبا آورده است.
+
==آثار و تألیفات==
 
 
==آثار==
 
  
 
آثار ابن‌ اعثم‌ که‌ ذکر آنها در کتب‌ تاریخی‌ آمده‌، عبارتند از:
 
آثار ابن‌ اعثم‌ که‌ ذکر آنها در کتب‌ تاریخی‌ آمده‌، عبارتند از:
  
# الفتوح‌ در تاریخ‌. این‌ کتاب‌ به‌ نامهای‌ تاریخ‌ فتوح‌ <ref>غفاری‌، 4.</ref> و فتوحات‌ الشام‌ <ref>حاجی‌ خلیفه‌، 2/1237.</ref> نیز معرفی‌ شده‌ است‌. این‌ کتاب‌ یکی‌ از اسناد مهم‌ تاریخی‌ صدر اسلام‌ است‌ که‌ در آن‌، مؤلف‌ از مورخان‌ و محدثان‌ بنامی‌ مانند مداینی‌، واقدی‌، زهری‌، ابومخنف‌، ابن‌ کلبی‌ و چند راوی‌ دیگر به‌ عنوان‌ منابع‌ خود نام‌ برده‌ است‌. کتاب‌ الفتوح‌ از آن‌ روی‌ که‌ مطالب‌ مهمی‌ درباره حوادث‌ عراق‌، فتح‌ خراسان‌، ارمنستان‌، آذربایجان‌ و همچنین‌ جنگهای‌ اعراب‌ و خزرها و روابط بیزانس‌ و اعراب‌ دارد از اهمیت‌ و اعتبار بسیاری‌ برخوردار است‌.<ref>روحانی‌، 452.</ref>
+
#[[الفتوح]] در تاریخ‌. این‌ کتاب‌ به‌ نامهای‌ «تاریخ‌ فتوح‌» و «فتوحات‌ الشام‌»<ref>حاجی‌ خلیفه‌، کشف‌ الظنون‌، ۲/۱۲۳۷.</ref> نیز معرفی‌ شده‌ است‌. الفتوح یکی‌ از اسناد مهم‌ تاریخی‌ صدر [[اسلام‌]] است‌ که‌ در آن‌، مؤلف‌ از مورخان‌ و محدثان‌ بنامی‌ مانند مداینی‌، [[محمد بن عمر واقدی|واقدی‌]]، زهری‌، [[ابومخنف|ابومخنف‌]]، ابن‌ کلبی‌ و چند راوی‌ دیگر به‌ عنوان‌ منابع‌ خود نام‌ برده‌ است‌. کتاب‌ الفتوح‌ از آن‌ روی‌ که‌ مطالب‌ مهمی‌ درباره حوادث‌ [[عراق‌]]، فتح‌ [[خراسان|خراسان‌]]، ارمنستان‌، [[جمهوری آذربایجان|آذربایجان‌]] و همچنین‌ جنگهای‌ اعراب‌ و خزرها و روابط بیزانس‌ و اعراب‌ دارد، از اهمیت‌ و اعتبار بسیاری‌ برخوردار است‌.<ref>محمدحسین روحانی‌، تاریخ‌ اعثم‌ کوفی‌ و ترجمۀ آن‌، ۴۵۲.</ref> این کتاب وقایع صدر اسلام تا زمان [[مقتدر (خلیفه عباسی)|مقتدر عباسی]] را بیان کرده است. همچنین وقایع [[کربلا]] را از ابتدا تا [[قیام مختار]] در یک جلد به نگارش درآورده است.
# تاریخ‌. این‌ کتاب‌ به‌ گفته یاقوت<ref>2/231.</ref> به‌ احتمال‌ قریب‌ به‌ یقین‌ ذیلی‌ بر کتاب‌ اول‌ وی‌ یعنی‌ فتوح‌ است‌. چون‌ به‌ تصریح‌ <ref>ابن‌ حجر، 1/138.</ref> کتاب‌ فتوح‌ وی‌ شامل‌ حوادث‌ سقیفه بنی‌ ساعده‌ تا زمان‌ هارون‌الرشید (د193ق‌/809م‌) است‌. به‌ احتمال‌ قوی‌ حوادث‌ِ پس‌ از آن‌، یعنی‌ از زمان‌ مأمون‌ (د218ق‌/833م‌) تا المقتدر بالله‌ (د320ق‌/932م‌) که‌ در فتوح‌ چاپ‌ حیدرآباد آمده‌، باید همان‌ ذیلی‌ باشد که‌ یاقوت‌ از آن‌ نام‌ برده‌ است‌. قسمتی‌ از کتاب‌ تاریخ‌ ابن‌ اعثم‌ در 596ق‌/1200م‌ به‌ دستور یکی‌ از بزرگان‌ خوارزم‌ و خراسان‌ که‌ نام‌ وی‌ مشخص‌ نیست‌ و با القاب‌ قوام‌الدوله والدین‌، حاتم‌الزمان‌ از وی‌ یاد شده‌ به‌ وسیله دو مترجم‌ به‌ فارسی‌ ترجمه‌ شده‌ است‌.<ref>دبیرسیاقی‌، 893-894.</ref> نام‌ مترجمان‌ را رضی‌الدین‌ سیدالکتاب‌ و مؤیدالدین‌ ماثرنابادی‌ گفته‌اند،<ref>استوری‌، 208-207.</ref> اما در منابع‌ در این‌باره‌ اختلاف‌ است‌. چگونگی‌ ترجمه‌ و نسخه‌های‌ خطی‌ آن‌ در دو مقاله مبسوط در مجله راهنمای‌ کتاب‌ آمده‌ است‌.<ref>دبیرسیاقی‌، روحانی‌، همانجاها.</ref>
+
#کتاب التاریخ‌. این‌ کتاب‌ به‌ گفته [[یاقوت حموی]]<ref>معجم الادباء، ۲/۲۳۱.</ref> به‌ احتمال‌ زیاد ذیلی‌ بر کتاب‌ اول‌ وی‌ یعنی‌ [[الفتوح (کتاب)|الفتوح‌]] است‌. چون‌ به‌ تصریح‌ [[ابن حجرعسقلانی|ابن حجر عسقلانی]]<ref>ابن‌ حجر، لسان المیزان،  ۱/۱۳۸.</ref> کتاب‌ فتوح‌ وی‌ شامل‌ حوادث‌ [[واقعه سقیفه بنی ساعده|سقیفه بنی‌ ساعده‌]] تا زمان‌ [[هارون الرشید|هارون‌الرشید]] (م، ۱۹۳ق‌) است‌. به‌ احتمال‌ قوی‌ حوادث‌ پس‌ از آن‌، یعنی‌ از زمان‌ [[مأمون|مأمون‌]] (م، ۲۱۸ق‌) تا [[مقتدر (خلیفه عباسی)|مقتدر]] (م، ۳۲۰ق‌) که‌ در فتوح‌ چاپ‌ حیدرآباد آمده‌، باید همان‌ ذیلی‌ باشد که‌ یاقوت‌ از آن‌ نام‌ برده‌ است‌. قسمتی‌ از کتاب‌ تاریخ‌ ابن‌ اعثم‌ در ۵۹۶ ق‌. به‌ دستور یکی‌ از بزرگان‌ خوارزم‌ و خراسان‌ که‌ نام‌ وی‌ مشخص‌ نیست‌ و با القاب‌ قوام‌الدولة والدین‌ از وی‌ یاد شده‌، به‌ وسیله دو مترجم‌ به‌ فارسی‌ ترجمه‌ شده‌ است‌.<ref>دبیرسیاقی‌، ترجمۀ فارسی‌ تاریخ‌ اعثم‌ و دو مترجم‌ آن‌، ۸۹۳-۸۹۴.</ref>
 +
#المألوفه.
 +
#اَخبار الدولة العباسیة.
  
==روایات منحصر به فرد ابن اعثم از واقعه کربلا==
+
ابن‌ اعثم‌ [[شعر]] نیز می‌سرود و یاقوت حموی ابیاتی‌ از اشعار او را که‌ برای‌ ابوالحسین‌ بن‌ سلامی‌ بیهقی‌ انشاء کرده‌، آورده‌ است‌.<ref> معجم الادباء، ۲/ ۲۳۰-۲۳۱. </ref> [[ابن حجرعسقلانی|ابن‌ حجر عسقلانی‌]] شعر او را متوسط شمرده‌ است‌.<ref>لسان‌ المیزان‌، ۱/۱۳۸.</ref> یاقوت ابیاتی از او را در [[معجم الادباء (کتاب)|معجم الادباء]] آورده است.
  
برخی از گزارشهای ابن اعثم ارزش خاصی دارد زیرا وی در نقل آن بر همه پیشی گرفته است بری نمونه مطالبی که در این کتاب گزارش عبور [[امام علی]] علیه السلام را از سرزمین کربلا و گریستن آن امام و پیش بینی شهادت فرزندش [[امام حسین]] علیه السلام را به تفضیل آورده است وی خواب امام حسین علیه السلام کنار قبر جدش پیابر اکرم در [[مدینه]] را نقل می کند طی آن رسول خدا به حضرت فرمودند: بزودی می بینم که تو در سرزمین کربلا بدست گروهی از امتم کشته ي شوی در حالی که تشنه هستی و سیراب نمی شوی.
+
==روایات ابن‌اعثم از واقعه کربلا==
  
ابن اعثم اخبار مربوط به پیشگویی ملائکه و پیامبر اکرم را درباره شهادت امام حسین علیه السلام آورده است: در حالی که چنین گزارشهایی در منابع متقدم یا معاصر ابن اعثم در حد اشاره به چشم می خورد.
+
برخی از گزارشهای ابن اعثم ارزش خاصی دارد، زیرا وی در نقل آن بر همه پیشی گرفته است. برای نمونه مطالبی که در این کتاب گزارش عبور [[امام علی]] علیه السلام را از سرزمین [[کربلا]] و گریستن آن حضرت و پیش‌بینی [[شهادت در راه خدا|شهادت]] فرزندش [[امام حسین]] علیه السلام را به تفضیل آورده است. وی خواب امام حسین علیه السلام کنار قبر جدش [[پیامبر اکرم]] صلی الله علیه وآله در [[مدینه]] را نقل می کند که طی آن رسول خدا به حضرت فرمودند: بزودی می بینم که تو در سرزمین کربلا بدست گروهی از امتم کشته می شوی در حالی که تشنه هستی و سیراب نمی شوی.
 
 
ابن اعثم نخستین تاریخ نگاری است که از طفل شیرخوار امام حسین علیه السلام با نام "علی" یاد می کند و از او با نام "علی فی الرضاع" تعبیر نموده است. در حالی که تاریخ نویسان پیش از او چون ابومخنف، محمد بن حبیب بغدادی و بلاذری همگی از او با نام عبدالله یاد کرده اند.
 
  
 +
ابن اعثم اخبار مربوط به پیشگویی [[ملائکه]] و پیامبر اکرم را درباره شهادت امام حسین علیه السلام آورده است؛ در حالی که چنین گزارشهایی در منابع متقدم یا معاصر ابن اعثم در حد اشاره به چشم می خورد. همچنین او تاریخ نگاری است که از طفل شیرخوار امام حسین علیه السلام با نام "[[حضرت علی اصغر علیه السلام|علی]]" یاد می کند و از او با نام "علی فی الرضاع" تعبیر نموده است. در حالی که تاریخ نویسان پیش از او چون [[ابومخنف]]، محمد بن حبیب بغدادی و [[احمد بن یحیی بلاذری|بلاذری]] همگی از او با نام "عبدالله" یاد کرده اند.
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
* ابومحمد احمد بن اعثم کوفی، در دسترس در [http://www.wikifeqh.ir/%D8%A7%D8%A8%D9%88_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%A7%D8%B9%D8%AB%D9%85_%DA%A9%D9%88%D9%81%DB%8C ویکی فقه دانشنامه حوزوی]، بازیابی: 29 آبان 1392.
+
*"ابن اعثم کوفی"، در دسترس در [https://www.cgie.org.ir/fa/article/222308/%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D8%A7%D8%B9%D8%AB%D9%85-%DA%A9%D9%88%D9%81%DB%8C دایرةالمعارف بزرگ اسلامی]، بازیابی: ۲۹ آبان ۱۳۹۲.
* امیر محسن عرفان، "بازشناسی ابن اعثم کوفی و کتاب الفتوح وی"، فصل نامه علمی تخصصی سخن تاریخ، ش11، زمستان 1389، صفحات 229 تا 252، در دسترس در [http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/543300?sta پایگاه مجلات تخصصی نور]، بازیابی: 29 آبان 1392.
+
*"بازشناسی ابن اعثم کوفی و کتاب الفتوح وی"، امیرمحسن عرفان، فصلنامه سخن تاریخ، ش۱۱، زمستان ۱۳۸۹.
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده=دارد
 +
}}
  
 
[[رده:تاریخ نویسان]]
 
[[رده:تاریخ نویسان]]
 
[[رده:شعرای عرب]]
 
[[رده:شعرای عرب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۵

«احمد بن اعثم کوفی» (م، ۳۱۴ ق)، مورخ، محدث و شاعر نامدار مسلمان در قرن سوم و چهارم هجری است. کتاب «الفتوح» او، یکی‌ از اسناد مهم‌ تاریخ صدر اسلام‌ است‌.

نام کامل احمد بن اعثم کوفی
زادروز قرن ۳ قمری
زادگاه کوفه
وفات ۳۱۴ قمری

Line.png


آثار

الفتوح، التاریخ، المألوفة، اخبار الدولة العباسیة،...

زندگی‌نامه

از زادگاه‌ و تاریخ‌ تولد و زندگانی‌ ابومحمد احمد بن‌ علی‌ معروف‌ به‌ ابن‌ اعثم‌ کوفی‌، آگاهی‌ دقیقی‌ در دست‌ نیست‌. در نام‌ و نسب‌ وی‌ نیز اختلاف‌ کرده‌اند؛ یاقوت حموی[۱] نام‌ وی‌ را احمد و برخی‌ محمد آورده‌اند. همچنین‌ لفظ اعثم‌ را که‌ لقب‌ پدر او بوده‌ است‌، گاهی‌ درباره خود ابن‌ اعثم‌ بکار برده‌اند. وی اهل کوفه بوده و دوران حکومت شش حاکم عباسی از جمله المعتضد، المکتفی، المقتدر و الراضی را درک کرده است.[۲]

یاقوت‌ او را مورخی‌ شیعه‌ دانسته‌ که‌ نزد اصحاب‌ حدیث‌ ضعیف‌ شمرده‌ شده‌ و تصریح‌ کرده‌ که‌ خود، کتاب‌ ابن‌ اعثم‌ را دیده‌ است‌، اما قاضی‌ نورالله‌ شوشتری‌ او را شافعی‌ مذهب‌ و از ثقات‌ متقدمین‌ دانسته‌ است‌.[۳]

به گفته آقا بزرگ تهرانی در کتاب الذریعه، ابن‌اعثم در سال ۳۱۴ قمری درگذشته است.[۴] با این حال با استناد به اینکه وی تاریخ دوران حکومت مقتدر عباسی را هم نوشته، گفته شده که درگذشتش پس از ۳۲۰ قمری بوده است.

آثار و تألیفات

آثار ابن‌ اعثم‌ که‌ ذکر آنها در کتب‌ تاریخی‌ آمده‌، عبارتند از:

  1. الفتوح در تاریخ‌. این‌ کتاب‌ به‌ نامهای‌ «تاریخ‌ فتوح‌» و «فتوحات‌ الشام‌»[۵] نیز معرفی‌ شده‌ است‌. الفتوح یکی‌ از اسناد مهم‌ تاریخی‌ صدر اسلام‌ است‌ که‌ در آن‌، مؤلف‌ از مورخان‌ و محدثان‌ بنامی‌ مانند مداینی‌، واقدی‌، زهری‌، ابومخنف‌، ابن‌ کلبی‌ و چند راوی‌ دیگر به‌ عنوان‌ منابع‌ خود نام‌ برده‌ است‌. کتاب‌ الفتوح‌ از آن‌ روی‌ که‌ مطالب‌ مهمی‌ درباره حوادث‌ عراق‌، فتح‌ خراسان‌، ارمنستان‌، آذربایجان‌ و همچنین‌ جنگهای‌ اعراب‌ و خزرها و روابط بیزانس‌ و اعراب‌ دارد، از اهمیت‌ و اعتبار بسیاری‌ برخوردار است‌.[۶] این کتاب وقایع صدر اسلام تا زمان مقتدر عباسی را بیان کرده است. همچنین وقایع کربلا را از ابتدا تا قیام مختار در یک جلد به نگارش درآورده است.
  2. کتاب التاریخ‌. این‌ کتاب‌ به‌ گفته یاقوت حموی[۷] به‌ احتمال‌ زیاد ذیلی‌ بر کتاب‌ اول‌ وی‌ یعنی‌ الفتوح‌ است‌. چون‌ به‌ تصریح‌ ابن حجر عسقلانی[۸] کتاب‌ فتوح‌ وی‌ شامل‌ حوادث‌ سقیفه بنی‌ ساعده‌ تا زمان‌ هارون‌الرشید (م، ۱۹۳ق‌) است‌. به‌ احتمال‌ قوی‌ حوادث‌ پس‌ از آن‌، یعنی‌ از زمان‌ مأمون‌ (م، ۲۱۸ق‌) تا مقتدر (م، ۳۲۰ق‌) که‌ در فتوح‌ چاپ‌ حیدرآباد آمده‌، باید همان‌ ذیلی‌ باشد که‌ یاقوت‌ از آن‌ نام‌ برده‌ است‌. قسمتی‌ از کتاب‌ تاریخ‌ ابن‌ اعثم‌ در ۵۹۶ ق‌. به‌ دستور یکی‌ از بزرگان‌ خوارزم‌ و خراسان‌ که‌ نام‌ وی‌ مشخص‌ نیست‌ و با القاب‌ قوام‌الدولة والدین‌ از وی‌ یاد شده‌، به‌ وسیله دو مترجم‌ به‌ فارسی‌ ترجمه‌ شده‌ است‌.[۹]
  3. المألوفه.
  4. اَخبار الدولة العباسیة.

ابن‌ اعثم‌ شعر نیز می‌سرود و یاقوت حموی ابیاتی‌ از اشعار او را که‌ برای‌ ابوالحسین‌ بن‌ سلامی‌ بیهقی‌ انشاء کرده‌، آورده‌ است‌.[۱۰] ابن‌ حجر عسقلانی‌ شعر او را متوسط شمرده‌ است‌.[۱۱] یاقوت ابیاتی از او را در معجم الادباء آورده است.

روایات ابن‌اعثم از واقعه کربلا

برخی از گزارشهای ابن اعثم ارزش خاصی دارد، زیرا وی در نقل آن بر همه پیشی گرفته است. برای نمونه مطالبی که در این کتاب گزارش عبور امام علی علیه السلام را از سرزمین کربلا و گریستن آن حضرت و پیش‌بینی شهادت فرزندش امام حسین علیه السلام را به تفضیل آورده است. وی خواب امام حسین علیه السلام کنار قبر جدش پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در مدینه را نقل می کند که طی آن رسول خدا به حضرت فرمودند: بزودی می بینم که تو در سرزمین کربلا بدست گروهی از امتم کشته می شوی در حالی که تشنه هستی و سیراب نمی شوی.

ابن اعثم اخبار مربوط به پیشگویی ملائکه و پیامبر اکرم را درباره شهادت امام حسین علیه السلام آورده است؛ در حالی که چنین گزارشهایی در منابع متقدم یا معاصر ابن اعثم در حد اشاره به چشم می خورد. همچنین او تاریخ نگاری است که از طفل شیرخوار امام حسین علیه السلام با نام "علی" یاد می کند و از او با نام "علی فی الرضاع" تعبیر نموده است. در حالی که تاریخ نویسان پیش از او چون ابومخنف، محمد بن حبیب بغدادی و بلاذری همگی از او با نام "عبدالله" یاد کرده اند.

پانویس

  1. معجم الادباء، ۲/۲۳۰.
  2. امیرمحسن عرفان، بازشناسی ابن‌اعثم کوفی و کتاب الفتوح وی، ص۲۳۳.
  3. مجالس‌ المؤمنین‌، ۱/۲۷۸.
  4. الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۲۲۱.
  5. حاجی‌ خلیفه‌، کشف‌ الظنون‌، ۲/۱۲۳۷.
  6. محمدحسین روحانی‌، تاریخ‌ اعثم‌ کوفی‌ و ترجمۀ آن‌، ۴۵۲.
  7. معجم الادباء، ۲/۲۳۱.
  8. ابن‌ حجر، لسان المیزان، ۱/۱۳۸.
  9. دبیرسیاقی‌، ترجمۀ فارسی‌ تاریخ‌ اعثم‌ و دو مترجم‌ آن‌، ۸۹۳-۸۹۴.
  10. معجم الادباء، ۲/ ۲۳۰-۲۳۱.
  11. لسان‌ المیزان‌، ۱/۱۳۸.

منابع

  • "ابن اعثم کوفی"، در دسترس در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، بازیابی: ۲۹ آبان ۱۳۹۲.
  • "بازشناسی ابن اعثم کوفی و کتاب الفتوح وی"، امیرمحسن عرفان، فصلنامه سخن تاریخ، ش۱۱، زمستان ۱۳۸۹.