آیه 2 سوره قصص

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۲۳ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها) (تفسیر آیه)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ

مشاهده آیه در سوره


<<1 آیه 2 سوره قصص 3>>
سوره : سوره قصص (28)
جزء : 20
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

این است آیات کتاب خدا که روشن کننده (راه حق از باطل و هدایت از گمراهی) است.

این آیات [باعظمت] کتاب روشنگر است.

اين است آيات كتاب روشنگر.

اين است آيات اين كتاب روشنگر.

اینها از آیات کتاب مبین است!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

These are the signs of the Manifest Book.

These are the verses of the Book that makes (things) clear.

These are revelations of the Scripture that maketh plain.

These are Verses of the Book that makes (things) clear.

معانی کلمات آیه

«تِلْکَ»: این آیات قرآنی. «الْمُبِینِ»: آشکار. آشکار کننده (نگا: مائده / ، یوسف / حجر / . یعنی قرآن مجید با محتوای روشنش، حق را از باطل و راه را از بیراهه نمودار می‌سازد و روشنگر راه سعادت انسانها می‌باشد.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


نام سيماى سوره‏ قصص‏

اين سوره هشتاد و هشت آيه دارد و قبل از هجرت، در مكّه نازل شده است.

به مناسبت ورود كلمه «قصص» در آيه‏ 25، اين سوره نيز «قَصص» نام گرفته است كه به معناى «بيان سرگذشت» مى‏ باشد. آيات 3 تا 46 اين سوره بطور مفصّل به ماجراى حضرت موسى وفرعون وآيات انتهايى آن نيز به داستان قارون مى ‏پردازد و به سرنوشت صابران نيكوكار و فاسدان گناهكار اشاره مى ‏فرمايد.

اگر چه در سى و چهار سوره از سوره ‏هاى قرآن كريم به نحوى از ماجراى حضرت موسى و فرعون سخن رفته ولى تنها در اين سوره است كه به تمام زواياى زندگى آن حضرت از تولّد، كودكى، جوانى تا ازدواج، نبوّت و دعوت به يكتاپرستى توجّه شده است. «1»

(1). تفسير فى ‏ظلال ‏القرآن.

تفسير نور، ج‏7، ص: 14


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏

به نام خداوند بخشنده مهربان.

طسم «1» تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبِينِ «2»

طا، سين، ميم. اينها آيات كتاب روشنگر است.

نَتْلُوا عَلَيْكَ مِنْ نَبَإِ مُوسى‌ وَ فِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ «3»

ما بخشى از سرگذشت موسى و فرعون را براى (آگاهى) گروهى كه ايمان مى‌آورند، به درستى بر تو مى‌خوانيم.

پیام ها

1- قرآن، معجزه‌ى ابدى اسلام، از همين حروف الفباى عربى تشكيل شده است، اگر آن‌را كلام بشر مى‌دانيد شما نيز مثل آن را بياوريد. «طسم‌، تِلْكَ آياتُ»

2- قرآن، كتابِ روشن، شفّاف و همه فهم است. «الْكِتابِ الْمُبِينِ»

3- بيان سرگذشت پيشينيان، نشانه‌ى قانونمند بودن سنّت‌هاى الهى در تاريخ است. اگر تاريخ، حساب و كتاب و قانون نداشت، ما نمى‌توانستيم از آن براى زندگى امروز خود استفاده كنيم. نَتْلُوا ... مِنْ نَبَإِ مُوسى‌ ... لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ‌

4- در نقل تاريخ، به فرازهاى مهمّ و عبرت‌آموز توجّه كنيم. ( «نَبَإِ» به خبر مهم گفته مى‌شود)

5- مبارزه پيامبران با طاغوت‌ها و ستمگران، الگوى مؤمنان است. نَبَإِ مُوسى‌ وَ فِرْعَوْنَ‌ ... لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ‌

جلد 7 - صفحه 15

6- داستان‌هاى قرآن، خُرافه، خيالى و گزافه نيست. «نَبَإِ مُوسى‌ وَ فِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ»

7- هدفِ قرآن از بيان داستان، هدايت مؤمنان است. «لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ»

8- اوّلين شرط هدايت، قابليّت است. «لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبِينِ «2»

تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبِينِ‌: اين سوره يا اين آيات آيتهاى كتاب روشن است يا مبين كفر از ايمان و حق از باطل و هدايت از ضلالت باشد.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

طسم «1» تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبِينِ «2» نَتْلُوا عَلَيْكَ مِنْ نَبَإِ مُوسى‌ وَ فِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ «3» إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَها شِيَعاً يَسْتَضْعِفُ طائِفَةً مِنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْناءَهُمْ وَ يَسْتَحْيِي نِساءَهُمْ إِنَّهُ كانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ «4»

وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ «5» وَ نُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ نُرِيَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما كانُوا يَحْذَرُونَ «6»

ترجمه‌

اين آيتهاى كتاب آشكار كننده است‌

ميخوانيم بر تو از خبر موسى و فرعون بدرستى و راستى براى گروهى كه ميگروند

همانا فرعون برترى جست در زمين و قرار داد اهل آنرا گروه گروه ناتوان ميساخت جمعى از آنها را ميكشت پسرانشان را و زنده ميگذاشت زنانشان را همانا او بود از تباهكاران‌

و ميخواستيم منّت بگذاريم بر آنان كه ناتوان كرده شده بودند در زمين و بگردانيمشان پيشوايان و بگردانيمشان وارثان‌

و متمكّن كنيم مر ايشانرا در زمين و بنمايانيم فرعون و هامان و لشگريان آن دو را از ايشان آنچه را بودند كه بيم ميداشتند.

تفسير

شرح طسم در سور سابقه گذشت و اين سوره مشتمل بر آياتى است از قرآن كه كتابى واضح و آشكار كننده حقايق است ميخوانيم بر تو اى پيغمبر خاتم بعضى از حكايت موسى و فرعون عصر او را بحق و حقيقت و تحقيق براى انتفاع و تنبّه و تذكر گروهى كه ايمان ميآورند نه معاندين و جاحدين كه از آن بهره‌مند نخواهند شد همانا فرعون علوّ و برترى جست و سركشى نمود از

جلد 4 صفحه 172

اوامر الهى در زمين مصر و قرار داد اهل آنرا فرقه فرقه و عدالت اجتماعى را رعايت ننمود بعضى را كه قبطى بودند تقويت كرد و بعضى را كه سبطى بودند تضعيف نمود و آنها بنى اسرائيل بودند اسباط حضرت يعقوب كه پسران ايشانرا سر ميبريد و زنانشان را استخدام مينمود و از مفسدين معروف در عالم بود او ميخواست آنها ذليل باشند ولى ما ميخواستيم كه منّت نهيم بر آنانكه او ضعيفشان كرده بود در زمين و قرار دهيم ايشانرا پيشوايان و پادشاهان و وارثان تاج و تخت و ملك و مال قبطيان كه او تقويت ميكرد آنها را و ميخواستيم كه متمكّن و مقتدر و آماده و مهيّا كنيم براى بنى اسرائيل وسائل عزت و عظمت را در زمين و ارائه دهيم بفرعون و هامان و قبطيان از ضرب دست بنى اسرائيل زوال ملك و مال و عزت و عظمت آنها را كه از آن ميترسيدند و مرتكب جرم و جنايت مى‌شدند چون كاهنى بفرعون گفته بود از بنى اسرائيل پسرى متولد ميشود كه سلطنت تو بدست او زوال خواهد يافت و آن احمق تصور ميكرد بتدبير ميتواند از تقدير جلوگيرى نمايد و بعضى يرى بياء و رفع اسماء ثلاثه بعد از آن قرائت نموده‌اند و در روايات متعدّده از اهل بيت عصمت و طهارت منّت و تفضّل الهى بر كسانيكه ضعيف كرده شدند در زمين با قضاياى ظهور حضرت حجت و رجعت ائمه اطهار و غلبه ايشان بر دشمنان تطبيق شده و قمى ره فرموده خداوند خبر داده به پيغمبر خود از مصائب حضرت موسى براى تسليت خاطر آنحضرت از مصائب وارده بر او در اهل بيتش از امّت و بشارت داده كه خداوند بعدا تفضل خواهد فرمود برايشان و وارث زمين و پيشوايان اين امت قرار خواهد داد ايشانرا در رجعت بدنيا با دشمنانشان تا بسزاى ظلم و تعدّى خودشان برسند بدست ايشان و دوستانشان و اللّه اعلم و مؤيد اين روايات آنستكه از پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم بصحت پيوسته كه آنچه در بنى اسرائيل واقع شده بدون كم و زياد در اين امت بوقوع خواهد پيوست و در جوامع از امام سجاد عليه السّلام نقل نموده كه قسم بخداوندى كه محمد صلّى اللّه عليه و اله و سلّم را مبعوث فرمود بحق كه بشير و نذير باشد همانا خوبان ما اهل بيت و شيعيان ايشان بمنزله موسى عليه السّلام و شيعيان اويند و همانا دشمنان ما و شيعيان آنها بمنزله فرعون و شيعيان اويند.

جلد 4 صفحه 173

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


تِلك‌َ آيات‌ُ الكِتاب‌ِ المُبِين‌ِ «2»

‌اينکه‌ آياتي‌ ‌که‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ سوره‌ مباركه‌ ‌است‌ آيات‌ قرآن‌ مجيد ‌است‌ ‌که‌ قرآن‌ كتاب‌ مبين‌ ‌است‌ و گذشت‌ ‌که‌ يكي‌ ‌از‌ اسماء قرآن‌ ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ سور قرآني‌ كتاب‌ ‌است‌ مثل‌ «ذلِك‌َ الكِتاب‌ُ» اول‌ بقره‌ و كتاب‌ مبين‌ مثل‌ همين‌ ‌آيه‌.

تلك‌ اشاره‌ بآيات‌ ‌اينکه‌ سوره مباركه‌ قصص‌ ‌است‌ و قصص‌ جمع‌ قصه‌ ‌است‌ و مراد قضاياي‌ موسي‌ ‌است‌ و قوم‌ موسي‌ ‌که‌ مبعوث‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ ‌شده‌ ‌از‌ فرعونيان‌ و بني‌ اسرائيل‌ و ‌در‌ ‌اينکه‌ سوره مباركه‌ فقط اكتفاء بقضاياي‌ موسي‌ فرمود دون‌ ساير انبياء ‌از‌ نوح‌ و هود و صالح‌ و ابراهيم‌ و لوط ‌که‌ ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ سور بيان‌ شد.

آيات‌ ‌يعني‌ بعض‌ آيات‌ قرآنيست‌ و الا آيات‌ قرآن‌ بسيار ‌است‌ ‌از‌ اول‌ قرآن‌ ‌تا‌ آخر ‌آن‌ يك‌ قسمتش‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ سوره‌ بيان‌ ‌شده‌.

الكتاب‌ الف‌ و لام‌ عهد ‌است‌ و مراد قرآن‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ قرآن‌ متصف‌ بصفة:

المبين‌ ‌است‌ ‌که‌ مبين‌ احوال‌ انبياء و مواعظ و نصايح‌ و احكام‌ و عقايد ‌است‌.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 2)- و شاید به همین دلیل بلا فاصله بعد از این حروف مقطعه سخن از عظمت قرآن به میان آورده، می‌گوید: «این (آیات با عظمت) آیات کتاب مبین (قرآن) است» (تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْمُبِینِ). کتابی که هم خود روشن است و هم روشنگر راه سعادت انسانها.

ج3، ص445

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع