آیه 140 انعام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۵

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 352

نویسنده: محمدباقر محقق

شأن نزول آیه 140 سوره انعام

«قَدْ خَسِرَ الَّذِینَ قَتَلُوا أَوْلادَهُمْ سَفَهاً بِغَيْرِ عِلْمٍ».[۱]

این آیه درباره قومى از اعراب از طوایف ربیعة و مضر و سایرین نازل شده كه دختران خود را زنده به گور می‌كردند چنان كه در آیه 137 همین سوره نیز فرموده: «كَذلِكَ زَيَّنَ لِكَثِیرٍ مِنَ الْمُشْرِكِینَ قَتْلَ أَوْلادِهِمْ شُرَكاؤُهُمْ».[۲]

پانویس

  1. بقیه آیه، «وَ حَرَّمُوا ما رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِراءً عَلَى اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا وَ ما كانُوا مُهْتَدِینَ؛ كسانى كه فرزندان خود را از روى سفاهت و نادانى كشته اند، زیانكار شدند و به خاطر افترائى كه به خداوند بسته اند. خود را از آنچه خدا نصیب آن‌ها نموده بى‌بهره كرده اند و (نیز) گمراه شده و راهنمائى نیافته اند».
  2. تفسیر كشف الاسرار.