رمضانعلی کفاش خراسانی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

کفاش خراسانی، رمضانعلی

قرن: 14

(وف 1315/1314 ش)

شاعر، متخلص به كفاش. در مشهد مى‌زیست. وى اگر چه سواد درستى نداشت ولى شعر را نیكو مى‌سرود. اشعار او سرشار از اصطلاحات مشهدى و گاه همراه با انتقادهاى اجتماعى بود. شهرتش به دلیل سرودن شعرى در آشفتگى اوضاع داخلى آستان قدس رضوى می باشد.

او یك سال ملازم ضیاءالحق، نوه‌ى حاج ملا هادى سبزوارى در سبزوار بود. از آثار وى دو منظومه «دعانامه» و «نفرین نامه» مى‌باشد كه هر دو به صورت مسمط مخمس سروده شده است.

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج5، ص44.