سالک یزدی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

سالک یزدی

قرن: 11

(س یازدهم ق)

شاعر. در شیراز متولد شد و در همان شهر مدتى به امر شانه رنگ‌زنى مشغول بود، پس از آن به اصفهان و از آنجا به هندوستان رفت و در گلكنده دكن به خدمت عبداللَّه بن قطب شاه درآمد. بوسیله شفیعاى یزدى به شاه جهان معرفى شد و در سلك ملازمان وى درآمد و سرانجام در شاه جهان درگذشت. سالك شاگرد حكیم ركناى مسیح كاشى بود و در سرودن شعر توانا. از آثار او: «دیوان» شعر و مثنوى «خسرو و شیرین».

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص194.