صفوة التفاسیر (شبر) (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ صفوة التفاسير (شبر) (کتاب) را به صفوة التفاسیر (شبر) (کتاب) منتقل کرد) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
|زبان= عربی | |زبان= عربی | ||
| − | |تعداد جلد= | + | |تعداد جلد= ۱ |
|عنوان افزوده1= تحقيق | |عنوان افزوده1= تحقيق | ||
| سطر ۲۱: | سطر ۲۱: | ||
|افزوده2= | |افزوده2= | ||
| − | |لینک= | + | |لینک= |
}} | }} | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| + | در کتاب '''«صفوة التفاسیر»''' اثر [[سید عبدالله شبر|سید عبدالله شبّر]] (م، ۱۲۴۲ ق)، آیات [[قرآن|قرآن کریم]] بر اساس روایات [[ائمه اطهار|ائمه معصوم]] علیهم السلام [[تفسیر قرآن|تفسیر]] شده است. این تفسیر، گزیده اى از تفاسیر پیش از خود است. | ||
| − | + | ==مؤلف== | |
| − | + | علامه [[سید عبدالله شبر|سید عبدالله علوى حسینى]]، مشهور به «شبّر» (م، ۱۲۴۲ ق) در سال ۱۱۸۸ ق در [[نجف]] به دنیا آمد و سپس همراه پدرش به [[کاظمین]] مهاجرت نمود و تا هنگام وفات آنجا ماند. وى یکى از علماى مهم عصر خویش، [[فقیه|فقیهى]] آگاه، [[محدث|محدثى]] خبیر، مفسرى متبحر و جامع علوم معقول و منقول بود. در اخلاق کریمه آیتى بود و به عنوان یکى از بزرگان [[امامیه]] و فردى با مقام و منزلت رفیع شناخته شده بود. او همه عمر پربرکت خویش را صرف تألیف و تصنیف نمود تا توانست آثار گرانبهایى به جامعه اسلامى به ویژه جامعه [[تشیع]] تقدیم کند که همواره مورد استفاده حوزه هاى علمى قرار گرفته و در بستر زمان رواج روزافزون یابد. | |
| + | |||
| + | وى در رشته هاى مختلف [[علوم اسلامى]] همچون: [[فقه]]، [[حدیث]]، [[تفسیر]]، معارف و [[اخلاق]] صاحب نظر بود و در تمامى این زمینه ها تألیفات سودمندى دارد. در حدیث، «جامع الاخبار» وى با «[[بحارالانوار]]» [[علامه مجلسى]] همسو است. مؤلف، در فقه و معارف و [[اخلاق]] نیز نوشته هاى فراوانى دارد. | ||
| − | + | ==معرفى اجمالى کتاب== | |
| − | + | این [[تفسیر قرآن|تفسیر]] یکى از بهترین تفاسیر در نزد [[شیعه|شیعیان]] است که تا به حال نوشته شده است. مؤلف مقدمه اى نسبتاً طولانى نگاشته و آن را در شانزده بخش تنظیم کرده و در آن به طور گسترده از مسائل مختلف سخن گفته است که این مقدمه خود رساله اى مستقل در [[علوم قرآنى]] شمرده مى شود. وى سپس به تفسیر [[آیه|آیات]] به روشى مزجى و ترکیبى پرداخته و گاه از قرائت، شرح واژه ها، اعراب از حیث [[علم لغت|لغت]] و [[نحو]] و گاه [[بلاغت]] سخن گفته است. | |
| − | + | [[سید عبدالله شبر|علامه شبر]] در این تفسیر به تفسیر آیات بر اساس [[حدیث|روایات]] وارد شده از [[ائمه اطهار|ائمه معصوم]] علیهم السلام پرداخته و کمتر آراى دیگران را آورده و به مباحث [[فقه|فقهى]] و [[علم کلام|کلامى]] نیز به مناسبت با دقت و ظرافت کامل وارد شده است. این تفسیر، همان گونه که از نامش پیدا است، گزیده اى از تفاسیر پیش از وى است. مؤلف دو تفسیر دیگر به نام‌هاى [[الجوهر الثمین فی تفسیر الكتاب المبین (کتاب)|الجوهر الثمین]] و تفسیر الوجیز هم دارد. | |
| − | + | لازم به ذکر است، محمدعلی صابونی -از مفسران معاصر [[اهل سنت]]- نیز تفسیری با همین عنوان (صفوة التفاسیر) تألیف کرده است. | |
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | *محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی. | |
| − | محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی. | ||
[[رده:تفاسیر]] | [[رده:تفاسیر]] | ||
{{تفسیر قرآن}} | {{تفسیر قرآن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۳
| نویسنده | سید عبدالله شبر |
| موضوع | تفاسیر شیعه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | ۱ |
| تحقيق | حامد حفى داود |
|
| |
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
در کتاب «صفوة التفاسیر» اثر سید عبدالله شبّر (م، ۱۲۴۲ ق)، آیات قرآن کریم بر اساس روایات ائمه معصوم علیهم السلام تفسیر شده است. این تفسیر، گزیده اى از تفاسیر پیش از خود است.
مؤلف
علامه سید عبدالله علوى حسینى، مشهور به «شبّر» (م، ۱۲۴۲ ق) در سال ۱۱۸۸ ق در نجف به دنیا آمد و سپس همراه پدرش به کاظمین مهاجرت نمود و تا هنگام وفات آنجا ماند. وى یکى از علماى مهم عصر خویش، فقیهى آگاه، محدثى خبیر، مفسرى متبحر و جامع علوم معقول و منقول بود. در اخلاق کریمه آیتى بود و به عنوان یکى از بزرگان امامیه و فردى با مقام و منزلت رفیع شناخته شده بود. او همه عمر پربرکت خویش را صرف تألیف و تصنیف نمود تا توانست آثار گرانبهایى به جامعه اسلامى به ویژه جامعه تشیع تقدیم کند که همواره مورد استفاده حوزه هاى علمى قرار گرفته و در بستر زمان رواج روزافزون یابد.
وى در رشته هاى مختلف علوم اسلامى همچون: فقه، حدیث، تفسیر، معارف و اخلاق صاحب نظر بود و در تمامى این زمینه ها تألیفات سودمندى دارد. در حدیث، «جامع الاخبار» وى با «بحارالانوار» علامه مجلسى همسو است. مؤلف، در فقه و معارف و اخلاق نیز نوشته هاى فراوانى دارد.
معرفى اجمالى کتاب
این تفسیر یکى از بهترین تفاسیر در نزد شیعیان است که تا به حال نوشته شده است. مؤلف مقدمه اى نسبتاً طولانى نگاشته و آن را در شانزده بخش تنظیم کرده و در آن به طور گسترده از مسائل مختلف سخن گفته است که این مقدمه خود رساله اى مستقل در علوم قرآنى شمرده مى شود. وى سپس به تفسیر آیات به روشى مزجى و ترکیبى پرداخته و گاه از قرائت، شرح واژه ها، اعراب از حیث لغت و نحو و گاه بلاغت سخن گفته است.
علامه شبر در این تفسیر به تفسیر آیات بر اساس روایات وارد شده از ائمه معصوم علیهم السلام پرداخته و کمتر آراى دیگران را آورده و به مباحث فقهى و کلامى نیز به مناسبت با دقت و ظرافت کامل وارد شده است. این تفسیر، همان گونه که از نامش پیدا است، گزیده اى از تفاسیر پیش از وى است. مؤلف دو تفسیر دیگر به نام‌هاى الجوهر الثمین و تفسیر الوجیز هم دارد.
لازم به ذکر است، محمدعلی صابونی -از مفسران معاصر اهل سنت- نیز تفسیری با همین عنوان (صفوة التفاسیر) تألیف کرده است.
منابع
- محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی.
| تفسیر قرآن | |
| درباره تفسیر قرآن: | تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن |
|---|---|
| اصطلاحات: | اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات |
| شاخه های تفسیر قرآن: |
تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی) |
| روشهای تفسیری قرآن: |
|
| تفاسیر به تفکیک مذهب مولف: |
|
