|
|
| (۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | '''آیت الله عبدالرحمن حیدری ایلامی''' (1304 - 1365 ش) عالم مجاهد شیعه و از انقلابیون استان ایلام بود. این عالم فرزانه در جریان نهضت امام توانست در استان ایلام اقدامات و خدمات ارزنده‌ای در راستای اهداف انقلاب انجام دهد. آیت‌الله حیدری ایلامی پس از پیروزی انقلاب و در جریان جنگ تحمیلی، رسالت دینی و ملی خود را به بهترین وجه انجام داه و مصدر خدمات ارزنده‌ای در این مقطع تاریخی گردید. | + | '''آیت الله عبدالرحمن حیدری ایلامی''' (۱۳۰۴-۱۳۶۵ ش)، عالم مجاهد [[شیعه]] معاصر و از شاگردان [[امام خمینی]] و [[سید ابوالقاسم خویی|سید ابوالقاسم خویى]] بود. این عالم فرزانه در جریان نهضت امام خمینی توانست در استان ایلام اقدامات و خدمات ارزنده‌ای در راستای اهداف انقلاب انجام دهد. همچنین پس از پیروزی انقلاب با عضویت در مجلس خبرگان و نیز حضور فعال در جریان جنگ تحمیلی، رسالت دینی و ملی خود را به بهترین وجه انجام داد و منشاء خدمات ارزنده‌ای در این مقطع تاریخی گردید. |
| | | | |
| − | ==پیشینه خانوادگی== | + | {{شناسنامه عالم |
| | + | ||نام کامل = عبدالرحمن حیدری ایلامی |
| | + | ||تصویر= [[پرونده:Heydari.jpg |۲۲۰px]] |
| | + | ||زادروز = ۱۳۰۴ شمسی |
| | + | |زادگاه = ایلام |
| | + | |وفات = ۱۳۶۵ شمسی |
| | + | |مدفن = [[قم]]، [[حرم حضرت معصومه علیها السلام|حرم حضرت معصومه]] علیهاالسلام |
| | + | |اساتید = [[امام خمینی]]، [[سید محسن حکیم |سید محسن حکیم]]، [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویى]]، [[سید محمود حسینی شاهرودی |سید محمود شاهرودى]]،... |
| | + | |شاگردان = |
| | + | |آثار = |
| | + | }} |
| | | | |
| − | آیت‌الله عبدالرحمن حیدری در سال 1304 ﻫ. ش در شهر حسین آباد (ایلام کنونی) پا به عرصه‌ی هستی نهاد. پدرش باباخان، فرزند محمدقلی خان پشتکوهی، نایب‌الحکومه پشتکوه به دلیل مبادرت در اجرای ترور «کلنل فلیچر» از افسران اعزامی انگلیس به ایلام در 1320 ﻫ.ش دستگیر و برای مدتی به کرمانشاه تبعید شد.
| + | ==ولادت== |
| − | ==تحصیلات== | |
| − | ===ایلام===
| |
| − | ایشان ابتدا به یکی از مکتب‌خانه‌های ایلام رفت و در همان شهر تحصیلات مقدماتی را تا ششم نظام قدیم ادامه داد<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیت‌الله شیخ عبدالرحمن ایلامی، مرکز بررسی اسناد تاریخی.</ref> و سپس در کسوت معلّمی به تدریس در شهر ملکشاهی مشغول شد. حادثه ای شگرف مسیر زندگی او را تغییر داد و به تحصیل علوم دینی پرداخت.<ref>گلشن ابرار، جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، ج 2، ص 907.</ref>
| |
| | | | |
| − | ===کربلا===
| + | عبدالرحمن حیدری در سال ۱۳۰۴ ﻫ. ش در شهر حسین آباد (ایلام کنونی) پا به عرصه‌ی هستی نهاد. پدرش باباخان، فرزند محمدقلی خان پشتکوهی، نایب‌الحکومه پشتکوه به دلیل مبادرت در اجرای ترور «کلنل فلیچر» از افسران اعزامی انگلیس به ایلام، در ۱۳۲۰ ﻫ.ش دستگیر و برای مدتی به کرمانشاه تبعید شد. |
| − | آیت‌الله حیدری در اواخر سال 1323 ﻫ.ش کسوت معلمی را ترک و راهی کربلا شد طی دو سال از ابتدای جامع المقدمات تا پایان شرح لمعه را نزد استادان آن روزگار مانند آیات: علی معرفت، سعید تنکابنی، جعفر رشتی، محمد حسین مازندرانی و یوسف بیارجمندی تلمذ می‌کند.<ref>ستارگان حرم، پیشین، جلد 1، ص62 .</ref><br>
| + | ==تحصیل و اساتید== |
| − | از آن جا كه شهريه، کفاف زندگی او را نمی داد، با خريد بيل كارگرى، روزها را در باغ هاى خارج شهر به آبيارى و شب ها را در صحن اباعبدالله الحسین علیه السلام و حجره ها به تحصيل مى پردازد.
| + | عبدالرحمن حیدری ابتدا به یکی از مکتب‌خانه‌های ایلام رفت و در همان شهر تحصیلات مقدماتی را تا ششم نظام قدیم ادامه داد<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیت‌الله شیخ عبدالرحمن ایلامی، مرکز بررسی اسناد تاریخی.</ref> و سپس در کسوت معلّمی به تدریس در شهر ملکشاهی مشغول شد. حادثه ای شگرف مسیر زندگی او را تغییر داد و به تحصیل علوم دینی پرداخت.<ref>گلشن ابرار، جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، ج ۲، ص ۹۰۷.</ref> |
| | | | |
| − | ===سامرا===
| + | وی در اواخر سال ۱۳۲۳ ﻫ.ش کسوت معلمی را ترک و راهی [[کربلا]] شد. طی دو سال از ابتدای [[جامع المقدمات (کتاب)|جامع المقدمات]] تا پایان [[الروضة البهیه فی شرح اللمعة الدمشقیه (کتاب)|شرح لمعه]] را نزد استادان آن روزگار مانند حضرات آیات: علی معرفت، سعید تنکابنی، جعفر رشتی، محمد حسین مازندرانی و یوسف بیارجمندی تلمذ می‌کند.<ref>ستارگان حرم، پیشین، جلد ۱، ص۶۲ .</ref> |
| − | با رحلت مرجع عالی قدر عالم تشیع حضرت آیت‌الله العظمی [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، آیت‌الله حیدری حوزه کربلا را به قصد حوزه‌ی علمیه [[سامرا]] ترک و در همان‌جا سطوح عالیه را به پایان برد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیت‌الله شیخ عبدالرحمن ایلامی، مرکز بررسی اسناد تاریخی.</ref> ایشان در مدت اقامت هشت ساله‌ی خود در کنار مرقد امامین عسکریین(علیهماالسلام) ضمن تحصیل رسائل و مکاسب، در درس خارج فقه و اصول، محضر آیات عظام حاج شیخ مجتبی لنکرانی، حاج شیخ عبدالرسول اصفهانی، حاج شیخ عبدالله اصفهانی را درک کرد.
| |
| | | | |
| − | ===نجف===
| + | با رحلت مرجع عالی قدر عالم [[تشیع]] آیت‌الله [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، آیت‌الله حیدری [[حوزه علمیه|حوزه علمیه]] کربلا را به قصد حوزه‌ی [[سامرا]] ترک نمود و در همان‌جا سطوح عالیه را به پایان برد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیت‌الله شیخ عبدالرحمن ایلامی، مرکز بررسی اسناد تاریخی.</ref> ایشان در مدت اقامت هشت ساله‌ی خود در کنار مرقد [[حرم عسکریین|امامین عسکریین]] (علیهماالسلام) ضمن تحصیل [[فرائد الاصول (کتاب)|رسائل]] و [[مکاسب (کتاب)|مکاسب]]، در درس خارج [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]]، محضر آیات عظام [[شیخ مجتبی لنکرانی]]، شیخ عبدالرسول اصفهانی، شیخ عبدالله اصفهانی را درک کرد. |
| − | آیت الله در نجف در درس خارج آيات عظام: سيد محسن حكيم، سيد ابوالقاسم موسوى خويى، حاج سيد محمود شاهرودى، آقا ميرزا باقر زنجانى و آقا شيخ حسين حلى شركت كرده، در مقابل استادان تفسير، كلام، فلسفه و عرفان نيز زانوى ادب بر زمين مى زند.
| |
| | | | |
| − | اقامت آیت‌الله حیدری در نجف اشرف مقارن بود با تبعید حضرت امام خمینی (ره) به عراق در سال 1344 هجری شمسی که آیت‌الله حیدری از این فرصت استفاده کرده و ضمن شرکت در درس خارج اصول و فقه آن بزرگوار، در بحث ولایت فقیه امام (ره) نیز حاضر گردیدند .<ref>همان</ref> آیت‌الله حیدری از معدود شخصیت‌های علمی هستند که در عصر خود ضمن تلمذ از محضر بزرگان و اساتید، شیوه درسی سه مکتب فقهی حوزه‌های کربلا، سامرا و نجف، را درک کرده‌اند.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک؛ عالم مبارز حجت‌الاسلام تعمیرکاری، ص 143- 145.</ref>
| + | آیت الله حیدری در [[نجف]] در درس خارج آیات عظام: [[سید محسن حکیم|سید محسن حکیم]]، [[سید ابوالقاسم خویی|سید ابوالقاسم موسوى خویى]]، [[سید محمود حسینی شاهرودی|سید محمود شاهرودى]]، آقا میرزا باقر زنجانى و [[شیخ حسین حلی|شیخ حسین حلى]] شرکت کرده، و از محضر استادان [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، [[کلام]]، [[فلسفه]] و [[عرفان]] نیز بهره برد. |
| | | | |
| − | ==بازگشت به ایران==
| + | اقامت آیت‌الله حیدری در نجف اشرف مقارن بود با تبعید حضرت [[امام خمینی]] (ره) به [[عراق]] در سال ۱۳۴۴ هجری شمسی که وی از این فرصت استفاده کرده و ضمن شرکت در درس خارج اصول و فقه آن بزرگوار، در بحث [[ولایت فقیه]] امام (ره) نیز حاضر گردید.<ref>همان</ref> آیت‌الله حیدری از معدود شخصیت‌های علمی هستند که در عصر خود ضمن تلمذ از محضر بزرگان و اساتید، شیوه درسی سه مکتب فقهی حوزه‌های کربلا، سامرا و نجف، را درک کرده‌اند.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک؛ عالم مبارز حجت‌الاسلام تعمیرکاری، ص ۱۴۳- ۱۴۵.</ref> |
| − | ===قم===
| |
| | | | |
| − | آیت الله در سال 1352 ش پس از 2 سال ارشاد و تبليغ در مسجد ابوسيفينبغداد، توسط
| + | ==فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی== |
| − | دستگاه امنيتى [[عراق]] از این کشور اخراج شد. آيت الله حيدرى پس از آن، راهى شد و نزديك به دو سال بر كرسى تدريس فقه و اصول نشست.
| + | '''تبلیغ و تدریس:''' |
| | | | |
| − | ===ایلام===
| + | آیت الله حیدرى در سال ۱۳۵۲ شمسی پس از ۲ سال ارشاد و تبلیغ در مسجد ابوسیفین [[بغداد]]، توسط |
| − | تبعید واعظ شهیر شیخ [[احمد کافی]] به ایلام برکات زیادی برای مردم این استان داشت، از جمله این که موجب شناساندن مردم ایلام به علما و سایر مردم کشور شد تا جایی که ایشان بارها در نامه‌‌نگاری‌های خود با مراجع و بزرگان و محققان به سلامت نفس و عشق مردم این منطقه به اهل بیت علیهم السلام اشاره می‌کردند. شیخ احمد کافی در نامه‌های خود به مراجع قم و نجف، از زمینه فرهنگی کاملاً مساعد در ایلام و فقدان روحانی مجتهدی که محوریت کار را بر عهده بگیرد سخن به میان می‌آورند.<ref>آیت‌الله العظمی حاج سید محمد رضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک جلد سوم، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، ص 340.</ref>
| + | دستگاه امنیتى [[عراق]] از این کشور اخراج شد. ایشان پس از آن، راهى [[قم]] شد و نزدیک به دو سال بر کرسى تدریس فقه و اصول نشست. |
| | | | |
| − | هم‌زمان با ارسال این نامه به حضرت آیت‌الله حیدری، جمعی از مؤمنین و معتمدان ایلام به ویژه نمازگزاران مسجد جامع این شهر، با نگاشتن نامه‌هایی به قم و نجف اشرف از محضرحضرات آیات عظام: سید ابوالقاسم خویی، سید محمدرضا گلپایگانی و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی می‌خواهند تا زمینه‌ی هجرت آیت‌الله حیدری به شهر ایلام را فراهم کنند.
| + | تبعید واعظ شهیر [[احمد کافی|شیخ احمد کافی]] به ایلام، برکات زیادی برای مردم این استان داشت، از جمله این که موجب شناساندن مردم ایلام به علما و سایر مردم کشور شد تا جایی که ایشان بارها در نامه‌‌نگاری‌های خود با مراجع و بزرگان و محققان به سلامت نفس و عشق مردم این منطقه به [[اهل بیت]] علیهم السلام اشاره می‌کردند. شیخ احمد کافی در نامه‌های خود به مراجع قم و [[نجف]]، از زمینه فرهنگی کاملاً مساعد در ایلام و فقدان روحانی مجتهدی که محوریت کار را بر عهده بگیرد سخن به میان می‌آورند.<ref>آیت‌الله العظمی گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، جلد سوم، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، ص ۳۴۰.</ref> از طرفی دیگر، جمعی از مؤمنین و معتمدان ایلام به ویژه نمازگزاران [[مسجد جامع]] این شهر، با نگاشتن نامه‌هایی به قم و نجف اشرف، از محضر حضرات آیات عظام: [[سید ابوالقاسم خویی]]، [[سید محمدرضا گلپایگانی]] و [[مرعشی، شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] می‌خواهند تا زمینه‌ی هجرت آیت‌الله حیدری به شهر ایلام را فراهم کنند. |
| − | ایشان با درخواست مردم و روحانيت در ايلام به زادگاهش بازگشت. با ورود آيت الله حيدرى در سال 54 به شهر ايلام، انقلاب و نهضت روحانيت در اين منطقه جلوه تازه اى به خود مى گيرد و روحانيت مبارز ايلام شكل مى گيرد.
| + | با ورود آیت الله حیدرى در سال ۵۴ به شهر ایلام، انقلاب و نهضت روحانیت در این منطقه جلوه تازه اى به خود مى گیرد و روحانیت مبارز ایلام شکل مى گیرد. |
| | | | |
| − | ==آيت الله حيدرى در مجلس خبرگان==
| + | '''عضویت در مجلس خبرگان:''' |
| | | | |
| − | آيت الله حيدرى در سال 1358 ه.ش با 95000 رأى از سوى مردم به مجلس خبرگان قانون اساسى راه يافت و از آن پس تا زمان حيات پربارش دو دوره متوالى نمايندگى مردم در مجلس خبرگان را عهده دار بود. نقطه نظرها و ديدگاه هاى او در مورد حاكميت ولايت مطلقه فقيه در خبرگان قانون اساسى و موضع گيرى او در مقابل تفكر ليبرالى كسانى چون بنى صدر، بيانگر ژرف‌انديشى اين پير فرزانه است. وى مى گويد: وقتى اصل ولايت فقيه مطرح شد، بنى صدر كه در صندلى جلوى من نشسته بود، به عقب برگشت و گفت: آقاى حيدرى ولايت فقيه ديگر چيست؟ من به او گفتم تو نمى فهمى يعنى چه؟ سخنان شجاعانه وى در اين مجلس در مقابل مناديان ولايت طاغوت و برخورد لفظى او با بنى صدر آغازگر رويارويى اين دو بود كه نقطه پايان آن را نيز در صالح آباد ايلام توسط جوانان حزب اللهى نهاد.
| + | آیت الله حیدرى در سال ۱۳۵۸ ه.ش به مجلس خبرگان قانون اساسى راه یافت و از آن پس تا زمان حیات پربارش دو دوره متوالى نمایندگى مردم در مجلس خبرگان را عهده دار بود. |
| | | | |
| − | ==مقابله حیدری ایلامی با ضد ولایت فقیه==
| + | '''در سنگر جهاد:''' |
| | | | |
| − | نبرد با التقاط و ابتذال سرلوحه برنامه هاى آيت الله حيدرى بشمار مى رفت. او همان گونه كه شجاعانه در عصر ستم شاهى پرچم مبارزه با فساد و ابتذال را به اهتزاز در آورده بود، در بحبوحه عصر سفسطه گيرى گروهك هاى الحادى و التقاطى براى گمراهى جوانان موضع خدا محورانه خويش را در سايه سار ولايت فقيه ادامه داد و شيرمردان شهر را در راستاى رويارويى با التقاط سازماندهى كرد.
| + | آیت الله حیدرى با پیروزى انقلاب اسلامى، عده اى را مأمور دیدبانى و سرکشى مرز [[عراق]] کرد. وى در چند نوبت بازدید از پاسگاه هاى مرزى وضعیت منطقه و احتمال شروع جنگ را به اطلاع [[امام خمینی]] رساند و کم کارى و عدم توجه از سوى مسئولین امنیتى را گزارش داد. به جرأت مى توان گفت که آیت الله حیدرى اولین مجتهدى است که با به صدا درآمدن ناقوس جنگ با لباس رزم قامت بست. |
| | + | [[پرونده:Ilam.jpg|thumb|left|آیت الله حیدرى و یاران شهیدش]] |
| | + | وى بى درنگ در ساعات آغازین شروع جنگ و پس از سقوط شهر مهران، فرمان تشکیل خط پدافندى در تنگه گنجانچم را صادر کرد و با پوشیدن لباس رزم و فراخوانى مردم جوانان و عشایر و مسجد جامع با سخنرانى پرشور خویش فرمان بسیج مردمى را صادر کرد. و پس از پایان سخنرانى به همراه جوانان ایلامى به سمت مهران حرکت کرد. |
| | | | |
| − | از بين بردن جايگاه هاى فروش نشريات ضدانقلاب، مبارزه با كتابفروشى ها، كتابخانه ها، نوارخانه ها، و خانه هاى تيمى منافقين و ممانعت از سخنرانى سران كومله و دموكرات و خروج مفتضحانه آنان از شهر گامهاى آغازين نيروهاى تحت رهبرى او بود. وضعيت شهر به نفع نيروهاى انقلاب به گونه اى ورق خورد كه در زمان دولت موقت بازرگانان، هيئت نهضت آزادى به ايلام با ماشين هاى كذايى حتى جرأت پياده شدن از ماشين را پيدا نكردند. | + | آیت الله حیدرى نخستین کسى است که ستاد جذب و هدایت کمک هاى مردمى را شکل داد. او مسئولیت این امر خطیر را از ساعت هاى نخست جنگ تا پایان عمر پربارش بر عهده داشت. در طى سال هاى دفاع مقدس و آوارگى مردم در کوه و دشت با تشکیل ستادى مرکزى و تقسیم کردن آن به سه محور، به کمک مردم جنگ زده پرداخت. در عملیات پیروزمند فتح میمک که نخستین عملیات نیروهاى [[اسلام]] بشمار مى رود و با هماهنگى ارتش و نیروهاى عشایرى ایلام صورت گرفت، آیت الله حیدرى فرماندهى محورى آن را بر عهده داشت. از این رو مى توان او را یکى از پایه گذاران جنگ هاى چریکى دفاع مقدس برشمرد. |
| | | | |
| − | اعزام جوانان ايلامى به كردستان در راستاى كمك رسانى به شهيد چمران در زمانى كه ايلام از سوى منافقين، قلب كردستان ناميده مى شد، از زيباترين حركت هاى سياسى اين فرزانه گمنام است كه تأثيرى بس شگرف در روحيه ياران انقلاب در منطقه غرب و شمال بر جاى نهاد. با اين همه فردانگرى، هوشمندى سياسى آيت الله حيدرى را بايد در موضع صريح و قاطع او در مقابل بنى صدر و حركت ليبراليزم جستجو كرد كه استان ايلام را به كانون تقابل و رويارويى با بنى صدر و خط منحط فكرى او تبديل كرد.
| + | ==وفات== |
| | + | سرانجام این مرد سنگر و محراب، در یازدهم دى ماه ۱۳۶۵ شمسی دار فانی را وداع گفت. پیکر مطهرش با [[تشییع جنازه|تشییع]] باشکوه مردم ایلام و [[قم]]، به حرم مطهر [[حضرت معصومه]] سلام الله علیها منتقل و در جوار او به خدا سپرده شد. |
| | | | |
| − | آيت الله حيدرى با شجاعتى وصف ناپذير در انتخابات رياست جمهورى اعلام كرد: بنده كه حيدرى باشم به ايشان رأى نخواهم داد. و اين سرآغاز حركتى شد كه منجر به ممانعت مردم از ورود بنى صدر در هنگام تصدى رياست جمهورى به شهر گشت. بنى صدر كه ورود به شهر را به سبب خشم مقدس مردم به صلاح خود نمى ديد تصميم به رفتن به مزار شهداى ايلام در 45 كيلومترى شهر گرفت كه در آن جا نيز با شورش خانواده هاى شهدا و حزب الله ايلام روبرو گشت كه به سمت هلى كوپتر حمله‌ور شدند و با پاشيدن خاك بر روى او و با سردادن شعار [[مرگ]] بر ضدولايت فقيه، فرمانده كل قوا خيمنى روح خدا او را مجبور به فرار كردند.
| + | ==پانویس== |
| − | | + | <references /> |
| − | عزل بنى صدر از فرماندهى كل قوا از سوى [[امام خمينى]] در شامگاه همان روز بعد از اين واقعه، نقطه عطف و مدالى پرافتخار بر سينه مردمى است كه پيرشان را در اين حركت مطيع و فرمانبردار بودند. عشق آيت الله حيدرى به آيت الله خامنه اى، حجت الاسلام هاشمى رفسنجانى و شهيد مظلوم بهشتى در قاموس واژه ها نمى گنجد و همواره اين سه يار را امين امام و ياوران راستين انقلاب برمى شمرد و نسبت به تفكر مقابل اين سه رادمرد بزرگ تاريخ انقلاب هشدار مى داد.
| + | ==منابع== |
| − | | + | *ستارگان حرم، جلد ۱، حسین ابراهیم زاده و محمد حیدرى. |
| − | آيت الله حيدرى حاكميت قانون خدا را در گرو حاكميت ولايت مطلقه فقيه مى دانست و سرافرازى در [[دنيا]] و [[آخرت]] را پيروى از ولايت مى دانست. همان گونه كه در وصيتنامه سياسى الهى خود مى نويسد: خدمت به [[اسلام]] و مسلمانان را در حد قدرت و قوه اى كه داريد، ترك نكنيد و همواره پيرو رهبر عظيم الشأن - امام خمينى بت شكن روحى فداه - باشيد، به او و فرامين آن حضرت عمل كنيد كه سرافرازى دنيا و آخرتتان در اين است.
| |
| | | | |
| − | ==شیخ عبد الرحمن حیدری ایلامی در نگاه امام== | + | ==آرشیو عکس و تصویر== |
| | | | |
| − | عملكرد قاطعانه و شجاعانه آيت الله حيدرى در مقابل خطوط انحرافى براى برخى خوشايند نبود آنان با ايجاد جوى ناجوانمردانه در صدد به انزوا كشاندن آيت الله حيدرى از صحنه سياست برآمدند اينجا بود كه آيت الله حيدرى كه حفظ نظام و وحدت نيروهاى انقلاب را بر دفاع از موضع گيري هاى خود ترجيح مى داد به [[قم]] حجرت كرد تا مشغول تدريس و تحقيق شود.
| + | <gallery mode="packed" heights="170"> |
| − | | + | پرونده:حیدری (2).jpg|عبدالرحمن حیدری ایلامی در نوجوانی |
| − | شناخت امام نسبت به [[زهد]] و [[تقوا]] و موضع گيري هاى خدا محورانه آيت الله حيدرى و همچنين وضعيت حساس منطقه موجب گرديد تا امام با حكمى ديگر او را به استان ايلام بازگرداند تا تمام نقشه هاى ضدانقلاب نقش بر آب شود.
| + | پرونده:حیدری (3).jpg|عبدالرحمن حیدری ایلامی در جوانی |
| − | | + | پرونده:حیدری (4).jpg|عبدالرحمن حیدری ایلامی |
| − | متن حكم حضرت امام چنين است: جناب مستطاب حجت الاسلام شيخ عبدالرحمان حيدرى دامت افاضاته مقتضى است جنابعالى در اين موقعيت حساس كه مردم احتياج بيشترى به راهنمايى و ارشاد دارند به ايلام برويد و همانند گذشته به ترويج [[شريعت]] مقدسه و اصلاح امور و رفع مشكلات مردم اشتغال ورزيد و با همكارى و كمك علماء دامت افاضاتهم و اهالى متدين و بالاخص جوانان عزيز جلوى تبليغات سوء دشمنان [[اسلام]] و مملكت را بگيريد و وحدت و يگانگى را به خواست خداى متعال حفظ كنيد. موفقيت و سعادت همگان را از خداى تعالى خواستارم. روح الله الموسوى الخمينى .
| + | پرونده:حیدری (1).jpg|عبدالرحمن حیدری ایلامی در میدان جنگ |
| − | | + | پرونده:حیدری (5).jpg|عبدالرحمن حیدری ایلامی |
| − | ==در سنگر جهاد==
| + | </gallery> |
| − | | |
| − | آيت الله حيدرى با پيروزى انقلاب اسلامى، عده اى را مأمور ديدبانى و سركشى مرز [[عراق]] كرد. وى در چند نوبت بازديد از پاسگاه هاى مرزى وضعيت منطقه و احتمال شروع جنگ را به اطلاع امام رساند و كم كارى و عدم توجه از سوى مسئولين امنيتى را گزارش داد. به جرأت مى توان گفت كه آيت الله حيدرى اولين مجتهدى است كه با به صدا درآمدن ناقوس جنگ با لباس رزم قامت بست.
| |
| − | | |
| − | وى بى درنگ در ساعات آغازين شروع جنگ و پس از سقوط شهر مهران، فرمان تشكيل خط پدافندى در تنگه گنجانچم را صادر كرد و با پوشيدن لباس رزم و فراخوانى مردم جوانان و عشاير و مسجد جامع با سخنرانى پرشور خويش فرمان بسيج مردمى را صادر كرد. و پس از پايان سخنرانى به همراه جوانان ايلامى به سمت مهران حركت كرد.
| |
| − | | |
| − | در اين هنگام نيروهاى ارتش كه با خيانت بنى صدر و عدم پشتيبانى او تا منطقه گلان عقب نشينى كرده بودند با آيت الله حيدرى و نيروهاى مردمى روبرو شدند. آيت الله حيدرى با تهديد نيروها به تشكيل دادگاه صحرايى در صورت عقب نشينى، خط پدافندى را به منطقه گنجانچم يعنى 20 كيلومتر جلوتر از ارتش انتقال دادند و آن گاه با مأمور كردن برخى در جهت ثبت نام و مسلح كردن عشاير، به جبهه حال و هوايى ديگر بخشيد كه همين جذب نيروهاى مردمى بناى آغازين لشكر مقتدرى به نام اميرالمؤمنين علیه السلام گشت كه در طول تاريخ دفاع مقدس حماسه هاى درخشان در دفتر مقاومت اين مرز و بوم به ثبت رساند.
| |
| − | | |
| − | آيت الله حيدرى نخستين كسى است كه ستاد جذب و هدايت كمك هاى مردمى را شكل داد. او مسئوليت اين امر خطير را از ساعت هاى نخست جنگ تا پايان عمر پربارش بر عهده داشت. در طى سال هاى دفاع مقدس و آوارگى مردم در كوه و دشت با تشكيل ستادى مركزى و تقسيم كردن آن به سه محور، به كمك مردم جنگ زده پرداخت. در عمليات پيروزمند فتح ميمك كه نخستين عمليات نيروهاى [[اسلام]] بشمار مى رود و با هماهنگى ارتش و نيروهاى عشايرى ايلام صورت گرفت. آيت الله حيدرى فرماندهى محورى آن را بر عهده داشت. از اين رو مى توان او را يكى از پايه گذاران جنگ هاى چريكى دفاع مقدس برشمرد.
| |
| − | | |
| − | او در همان آغاز انقلاب بارها مى گفت: من بنى صدر را خوب مى شناسم و همين شناخت او از بنى صدر او ار بر آن داشت تا زمانى كه بنى صدر در رأس فرماندهى كل قواست، يك لحظه جبهه جنگ را ترك نكند. حمايت هاى مادى و معنوى آيت الله حيدرى از رزمندگان اسلام و شركت او در عمليات فتح المبين، بيت المقدس خاطره عالمانى را زنده مى كند كه در جنگ هاى ضداستعمارى در طول تاريخ تسبيحشان قطار فشنگ و محرابشان سنگر و آب وضويشان خون رخسارشان بود.
| |
| − | | |
| − | ==زندگی ساده شیح عبدالرحمن حیدری==
| |
| − | | |
| − | در زندگى روشى زاهدانه و عارفانه داشت و وقتى از دنيا رفت جز تفنگ، پوستين، عصا، ساعت و تعدادى كتاب از خود چيزى برجاى ننهاد در وصيتنامه خود نوشت: خانه گلين و تير كلافى [[قم]] هم از آن من نيست و بايد در خصوص تصرف در كتاب ها و خانه از امام امت و حضرت آيت الله گلپايگانى اجازه گرفت.
| |
| − | | |
| − | همواره در متن جامعه قرار داشت و سوگ و سور مردم شريك بود. او در حقيقت نماد نماينده يكايك مردم بشمار مى رفت و اين تجلى يك امت در پيكره يك مرد پيش رفت كه هر قشر و صنف او را از خود و خود را از او مى دانستند. [[متواضع]] بود و كم سخن، ناگفته‌هايش بيش از گفته‌هايش بود. كارهايش را خود انجام مى داد، غذايش ساده و درب خانه اش در طول شبانه روز به روى همه باز بود.
| |
| − | | |
| − | اهل تهجد و شب زنده‌دارى بود؛ اما از هر گونه تظاهر و ظاهرسازى دورى مى جست و در عين حالى كه در قله [[اجتهاد]]، [[زهد]] و [[عرفان]] قرار داشت، با زبان ساده و عاميانه با مردم سخن مى گفت. به [[سادات]] احترامى ويژه مى گذاشت. اگر احساس مى كرد كه پرداخت كننده وجوهات شرعى نظرى دارد، از پذيرفتن آن ها خوددارى مى كرد. حلقه وصل ميان او و مسئولين و مردم بشمار مى رفت و اين از ويژگى هاى منحصر به فرد او بشمار مى آمد.
| |
| − | | |
| − | هرگاه با عامه مردم خلوت مى كرد، مردم را به پيروى از قانون و احترام به قانون گذاران دعوت مى كرد و مى گفت: اين ها مهمان شما هستند؛ از شهرهاى دور براى كمك به شما آمده اند؛ به آن ها احترام بگذاريد. گاه با سخنانى مليح به معترض نسبت به مسئولين مى گفت: بگو ببينم تو برا انقلاب چه كرده اى؟ هرگاه با مسئولين مى نشست، دردمندانه مى گفت: از ياد نبريم؛ اين ها ولى نعمت هاى ما هستند؛ اين ها ما را به اين جا رسانده اند.
| |
| − | | |
| − | از خودگذشتگى و به خداپيوستگى، او را به مرزى رسانده بود كه از اهانت به خود مى گذشت اما اهانت به نظام و مسئولين را تحمل نمى كرد. اجازه نمى داد كسى باورها و اعتقادات مردم را به مسخره بگيرد، با خرافه‌زدايى و پالايش و پيرايش اعتقادات مردم دردشناسانه و درمانگرانه برخورد مى كرد. بر اين عقيده بود كه بايد نخست زمينه پذيرش آن گاه، جايگزينى به فراخور زمان و مكان ايجاد كرد تا فرهنگ پويا و زاويه هاى واقعى در متن جامعه شكلى نهادينه به خود گيرد.
| |
| − | | |
| − | در مسير ناب سازى فرهنگ برخورد فيزيكى را جايز نمى دانست و آن را جزء وظايف و رسالت هاى روحانيت مى دانست، همين نگرش و روش و منش، او را در زمره محييان دين با روش خاص خود قرار داده است كه روشى صد در صد موفق در راستاى اهداف اسلام و انقلاب بود. امر به معروف، نهى از منكر، اقامه [[نماز]]، رسيدگى به اختلاف ها و شكايت هاى مردم، دستگيرى از مستمندان، حمايت از روحانيت و مسئولين نظام، پشتيبانى از حزب الله برنامه هر روز زندگى او بود. خاطرات و خطرات اين فصل از زندگى آيت الله حيدرى از جذاب ترين و شيرين ترين حكايات مردانى است كه حماسه حضور و در عينيت بودن جامعه را بر كنج عزلت و عافيت ترجيح دادند.
| |
| − | | |
| − | ==وفات حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی==
| |
| − | | |
| − | دوستان آيت الله حيدرى، زمانى او را در مسير لقاء خدا يافتند كه حضرت امام در عكس العمل خبر بيمارى ايشان با تأسر فرمودند: دوستان ما يكى يكى مى روند. سرانجام اين مرد سنگر و محراب اين زاهد و همقدم امام در نيمه شب يازدهم دى ماه 1365 ش از اين جهان رخت برداشت و رخ بربست و استان ايلام، رزمندگان اسلام و حزب الله را در سوگ خود نشاند.
| |
| − | | |
| − | اصرار مردم براى انتقال پيكر مطهرش به ايلام با پا در ميانى حضرت آيت الله العظمى گلپايگانى پايان يافت. پيكر پاك و مطهرشان با تشييع باشكوه مردم ايلام و [[قم]] و نمايندگان بيت امام و رياست جمهورى به حرم مطهر [[حضرت معصومه]] سلام الله علیها منتقل و در جوار او به خدا سپرده شد. و او سرانجام با جسم نحيف به ديدار امامان معصومى شتافت كه يك لحظه ذكر و نامشان از لبش نيافتاد و با تمام فقر و تنگدستى دست نياز را جز بر در خانه آنان - كه واسطه فيض الهى بودند - دراز نكرد.
| |
| − | | |
| − | اميد است كتاب هاى او كه به گفته خود تنها سرمايه زندگيش بشمار مى رفته است و سال هاى سال با فقر و تنگدستى جمع كرده است در كتابخانه اى كه در سفر رهبر انقلاب حضرت آيت الله خامنه اى كلنگ آن توسط نماينده ايشان بر زمين زده شد مورد استفاده نسل فردا قرار گيرد. تا به تنها وصيت او كه شكوفاى علم و فرهنگ در اين استان است جامه عمل پوشيده شود.
| |
| − | | |
| − | عارف بزرگ آيت الله بهاءالدينى در ملاقات با جمعى از مردم ايلام فرمودند: بايد او را در قبرستان ايلام دفع مى كرديد تا خدا به يمن وجود او عذاب را از قبرستان شما دور مى داشت. پاينده باد حوزه هاى نور و حجره هاى كوچك مدارس علوم دينى كه در هر زمان خيزشگاه مردانى بزرگ و ژرف انديش بوده و هست و خواهد بود.
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | ستارگان حرم، جلد 1/ نویسنده: حسين ابراهيم زاده - محمد حيدرى
| |
| | | | |
| | [[رده:علمای معاصر|حیدرى ایلامی،عبدالرحمن]] | | [[رده:علمای معاصر|حیدرى ایلامی،عبدالرحمن]] |
| | + | [[رده:علمای شهید]] |
| | + | [[رده:مدفونین در حرم حضرت معصومه (س)]] |
آیت الله عبدالرحمن حیدری ایلامی (۱۳۰۴-۱۳۶۵ ش)، عالم مجاهد شیعه معاصر و از شاگردان امام خمینی و سید ابوالقاسم خویى بود. این عالم فرزانه در جریان نهضت امام خمینی توانست در استان ایلام اقدامات و خدمات ارزنده‌ای در راستای اهداف انقلاب انجام دهد. همچنین پس از پیروزی انقلاب با عضویت در مجلس خبرگان و نیز حضور فعال در جریان جنگ تحمیلی، رسالت دینی و ملی خود را به بهترین وجه انجام داد و منشاء خدمات ارزنده‌ای در این مقطع تاریخی گردید.
ولادت
عبدالرحمن حیدری در سال ۱۳۰۴ ﻫ. ش در شهر حسین آباد (ایلام کنونی) پا به عرصه‌ی هستی نهاد. پدرش باباخان، فرزند محمدقلی خان پشتکوهی، نایب‌الحکومه پشتکوه به دلیل مبادرت در اجرای ترور «کلنل فلیچر» از افسران اعزامی انگلیس به ایلام، در ۱۳۲۰ ﻫ.ش دستگیر و برای مدتی به کرمانشاه تبعید شد.
تحصیل و اساتید
عبدالرحمن حیدری ابتدا به یکی از مکتب‌خانه‌های ایلام رفت و در همان شهر تحصیلات مقدماتی را تا ششم نظام قدیم ادامه داد[۱] و سپس در کسوت معلّمی به تدریس در شهر ملکشاهی مشغول شد. حادثه ای شگرف مسیر زندگی او را تغییر داد و به تحصیل علوم دینی پرداخت.[۲]
وی در اواخر سال ۱۳۲۳ ﻫ.ش کسوت معلمی را ترک و راهی کربلا شد. طی دو سال از ابتدای جامع المقدمات تا پایان شرح لمعه را نزد استادان آن روزگار مانند حضرات آیات: علی معرفت، سعید تنکابنی، جعفر رشتی، محمد حسین مازندرانی و یوسف بیارجمندی تلمذ می‌کند.[۳]
با رحلت مرجع عالی قدر عالم تشیع آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی، آیت‌الله حیدری حوزه علمیه کربلا را به قصد حوزه‌ی سامرا ترک نمود و در همان‌جا سطوح عالیه را به پایان برد.[۴] ایشان در مدت اقامت هشت ساله‌ی خود در کنار مرقد امامین عسکریین (علیهماالسلام) ضمن تحصیل رسائل و مکاسب، در درس خارج فقه و اصول، محضر آیات عظام شیخ مجتبی لنکرانی، شیخ عبدالرسول اصفهانی، شیخ عبدالله اصفهانی را درک کرد.
آیت الله حیدری در نجف در درس خارج آیات عظام: سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم موسوى خویى، سید محمود شاهرودى، آقا میرزا باقر زنجانى و شیخ حسین حلى شرکت کرده، و از محضر استادان تفسیر، کلام، فلسفه و عرفان نیز بهره برد.
اقامت آیت‌الله حیدری در نجف اشرف مقارن بود با تبعید حضرت امام خمینی (ره) به عراق در سال ۱۳۴۴ هجری شمسی که وی از این فرصت استفاده کرده و ضمن شرکت در درس خارج اصول و فقه آن بزرگوار، در بحث ولایت فقیه امام (ره) نیز حاضر گردید.[۵] آیت‌الله حیدری از معدود شخصیت‌های علمی هستند که در عصر خود ضمن تلمذ از محضر بزرگان و اساتید، شیوه درسی سه مکتب فقهی حوزه‌های کربلا، سامرا و نجف، را درک کرده‌اند.[۶]
فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی
تبلیغ و تدریس:
آیت الله حیدرى در سال ۱۳۵۲ شمسی پس از ۲ سال ارشاد و تبلیغ در مسجد ابوسیفین بغداد، توسط
دستگاه امنیتى عراق از این کشور اخراج شد. ایشان پس از آن، راهى قم شد و نزدیک به دو سال بر کرسى تدریس فقه و اصول نشست.
تبعید واعظ شهیر شیخ احمد کافی به ایلام، برکات زیادی برای مردم این استان داشت، از جمله این که موجب شناساندن مردم ایلام به علما و سایر مردم کشور شد تا جایی که ایشان بارها در نامه‌‌نگاری‌های خود با مراجع و بزرگان و محققان به سلامت نفس و عشق مردم این منطقه به اهل بیت علیهم السلام اشاره می‌کردند. شیخ احمد کافی در نامه‌های خود به مراجع قم و نجف، از زمینه فرهنگی کاملاً مساعد در ایلام و فقدان روحانی مجتهدی که محوریت کار را بر عهده بگیرد سخن به میان می‌آورند.[۷] از طرفی دیگر، جمعی از مؤمنین و معتمدان ایلام به ویژه نمازگزاران مسجد جامع این شهر، با نگاشتن نامه‌هایی به قم و نجف اشرف، از محضر حضرات آیات عظام: سید ابوالقاسم خویی، سید محمدرضا گلپایگانی و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی می‌خواهند تا زمینه‌ی هجرت آیت‌الله حیدری به شهر ایلام را فراهم کنند.
با ورود آیت الله حیدرى در سال ۵۴ به شهر ایلام، انقلاب و نهضت روحانیت در این منطقه جلوه تازه اى به خود مى گیرد و روحانیت مبارز ایلام شکل مى گیرد.
عضویت در مجلس خبرگان:
آیت الله حیدرى در سال ۱۳۵۸ ه.ش به مجلس خبرگان قانون اساسى راه یافت و از آن پس تا زمان حیات پربارش دو دوره متوالى نمایندگى مردم در مجلس خبرگان را عهده دار بود.
در سنگر جهاد:
آیت الله حیدرى با پیروزى انقلاب اسلامى، عده اى را مأمور دیدبانى و سرکشى مرز عراق کرد. وى در چند نوبت بازدید از پاسگاه هاى مرزى وضعیت منطقه و احتمال شروع جنگ را به اطلاع امام خمینی رساند و کم کارى و عدم توجه از سوى مسئولین امنیتى را گزارش داد. به جرأت مى توان گفت که آیت الله حیدرى اولین مجتهدى است که با به صدا درآمدن ناقوس جنگ با لباس رزم قامت بست.
آیت الله حیدرى و یاران شهیدش
وى بى درنگ در ساعات آغازین شروع جنگ و پس از سقوط شهر مهران، فرمان تشکیل خط پدافندى در تنگه گنجانچم را صادر کرد و با پوشیدن لباس رزم و فراخوانى مردم جوانان و عشایر و مسجد جامع با سخنرانى پرشور خویش فرمان بسیج مردمى را صادر کرد. و پس از پایان سخنرانى به همراه جوانان ایلامى به سمت مهران حرکت کرد.
آیت الله حیدرى نخستین کسى است که ستاد جذب و هدایت کمک هاى مردمى را شکل داد. او مسئولیت این امر خطیر را از ساعت هاى نخست جنگ تا پایان عمر پربارش بر عهده داشت. در طى سال هاى دفاع مقدس و آوارگى مردم در کوه و دشت با تشکیل ستادى مرکزى و تقسیم کردن آن به سه محور، به کمک مردم جنگ زده پرداخت. در عملیات پیروزمند فتح میمک که نخستین عملیات نیروهاى اسلام بشمار مى رود و با هماهنگى ارتش و نیروهاى عشایرى ایلام صورت گرفت، آیت الله حیدرى فرماندهى محورى آن را بر عهده داشت. از این رو مى توان او را یکى از پایه گذاران جنگ هاى چریکى دفاع مقدس برشمرد.
وفات
سرانجام این مرد سنگر و محراب، در یازدهم دى ماه ۱۳۶۵ شمسی دار فانی را وداع گفت. پیکر مطهرش با تشییع باشکوه مردم ایلام و قم، به حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها منتقل و در جوار او به خدا سپرده شد.
پانویس
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیت‌الله شیخ عبدالرحمن ایلامی، مرکز بررسی اسناد تاریخی.
- ↑ گلشن ابرار، جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، ج ۲، ص ۹۰۷.
- ↑ ستارگان حرم، پیشین، جلد ۱، ص۶۲ .
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیت‌الله شیخ عبدالرحمن ایلامی، مرکز بررسی اسناد تاریخی.
- ↑ همان
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک؛ عالم مبارز حجت‌الاسلام تعمیرکاری، ص ۱۴۳- ۱۴۵.
- ↑ آیت‌الله العظمی گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، جلد سوم، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، ص ۳۴۰.
منابع
- ستارگان حرم، جلد ۱، حسین ابراهیم زاده و محمد حیدرى.
آرشیو عکس و تصویر
عبدالرحمن حیدری ایلامی در نوجوانی
عبدالرحمن حیدری ایلامی در جوانی
عبدالرحمن حیدری ایلامی در میدان جنگ
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
