فرشتگان در قرآن: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
کلام [[امام علی]] علیه السلام در مورد [[خلقت ملائکه]]:
+
==خلقت ملائکه==
 +
 
 +
کلام [[امام علی علیه السلام|امام علی]] علیه السلام در مورد خلقت [[ملائکه]]:
  
 
«و ملائكة خلقتهم و أسكنتهم سماواتك فليس فيهم فترة و لاعندهم غفلة و لافيهم معصية، هم أعلم خلقك بك، و أخوف خلقك منك، و أقرب خلقك إليك و أعملهم بطاعتك، لايغشاهم نوم العيون و لاسهو العقول و لافترة الأبدان، لم يسكنوا الأصلاب ولم تتضمنهم الأرحام ولم تخلقهم من ماء مهين، أنشأتهم إنشاء فأسكنتهم سماواتك و أكرمتهم بجوارك و ائتمنتهم على وحيك و جنبتهم الآفات و وقيتهم البليات و طهرتهم من الذنوب و لو لاقوتك لم يقووا ولو لاتثبيتك لم يثبتوا ولو لارحمتك لم يطيعوا ولو لاأنت لم يكونوا...».<ref> تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی، قم دارالکتاب، 1367 ش، ج 2، ص 207.</ref>
 
«و ملائكة خلقتهم و أسكنتهم سماواتك فليس فيهم فترة و لاعندهم غفلة و لافيهم معصية، هم أعلم خلقك بك، و أخوف خلقك منك، و أقرب خلقك إليك و أعملهم بطاعتك، لايغشاهم نوم العيون و لاسهو العقول و لافترة الأبدان، لم يسكنوا الأصلاب ولم تتضمنهم الأرحام ولم تخلقهم من ماء مهين، أنشأتهم إنشاء فأسكنتهم سماواتك و أكرمتهم بجوارك و ائتمنتهم على وحيك و جنبتهم الآفات و وقيتهم البليات و طهرتهم من الذنوب و لو لاقوتك لم يقووا ولو لاتثبيتك لم يثبتوا ولو لارحمتك لم يطيعوا ولو لاأنت لم يكونوا...».<ref> تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی، قم دارالکتاب، 1367 ش، ج 2، ص 207.</ref>
  
«و ملائکه ای که خلق نمودی و آن ها را در آسمان­ها مسکن دادی، پس در آن ها سستی نیست، و نزد آن ها [[غفلت]] جایگاهی ندارد و [[معصیت]] نمی­کنند. آگاه­ترین موجودات به تو هستند و خوفشان از تو از همگان بیشتر است، نزدیکترین خلقت به تو و عاملترین آن ها در طاعت تو هستند، نه خواب به دیدگان آن ها راه می­یابد و نه دچار سهو و نسیان می­ شوند و نه بدن­ هایشان سست می ­شود. در صلب ها ساکن نبوده اند و رحم ها آن ها را دربرنگرفته بوده و آن ها را از آب پست (نطفه) خلق ننمودی. آن ها را دفعتا انشاء نمودی و ساکن آسمان هاشان کردی و به قرار دادنشان در جوار خود اکرامشان کردی و به [[وحی]] خود امینشان نمودی و از آفات دورشان داشتی و از بلیات حفظشان نمودی از گناهان پاکشان کردی و اگر قوت تو نبود قوتی نداشتند و اگر تثبیت تو نبود ثباتی نداشتند و اگر [[رحمت]] تو نبود اطاعت نمی نمودند و اگر تو نبودی نبودند...».
+
«و ملائکه ای که خلق نمودی و آن ها را در آسمان­ها مسکن دادی، پس در آن ها سستی نیست، و نزد آن ها [[غفلت]] جایگاهی ندارد و [[معصیت]] نمی­کنند. آگاه­ترین موجودات به تو هستند و خوفشان از تو از همگان بیشتر است، نزدیکترین خلقت به تو و عاملترین آن ها در طاعت تو هستند، نه خواب به دیدگان آن ها راه می­ یابد و نه دچار سهو و نسیان می­ شوند و نه بدن هایشان سست می ­شود. در صلب ها ساکن نبوده اند و رحم ها آن ها را دربرنگرفته بوده و آن ها را از آب پست (نطفه) خلق ننمودی. آن ها را دفعتا انشاء نمودی و ساکن آسمان هاشان کردی و به قرار دادنشان در جوار خود اکرامشان کردی و به [[وحی]] خود امینشان نمودی و از آفات دورشان داشتی و از بلیات حفظشان نمودی از گناهان پاکشان کردی و اگر قوت تو نبود قوتی نداشتند و اگر تثبیت تو نبود ثباتی نداشتند و اگر رحمت تو نبود اطاعت نمی نمودند و اگر تو نبودی نبودند...».
  
'''اسامی فرشتگان در قرآن:'''
+
==اسامی فرشتگان در قرآن==
  
# [[جبرئیل]] (روح الامین) (مأمور نزول [[وحی]]): لفظ جبرئیل سه بار در [[قرآن]] آمده است. در [[سوره بقره]]، آیه 97 ـ 98، و [[سوره تحريم]]: آیه 4.
+
#[[جبرئیل]] (روح الامین) (مأمور نزول [[وحی]]): لفظ جبرئیل سه بار در [[قرآن]] آمده است. در [[سوره بقره]]، آیه 97 ـ 98، و [[سوره تحريم]]: آیه 4.
# [[ماروت]] (آموزگار سحر برای دفع فتنه سحر): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره بقره، آیه 102)
+
#[[ماروت]] (آموزگار سحر برای دفع فتنه سحر): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره بقره، آیه 102)
# [[هاروت]] (آموزگار سحر برای رفع فتنه سحر): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره بقره،‌ آیه 102)
+
#[[هاروت]] (آموزگار سحر برای رفع فتنه سحر): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره بقره،‌ آیه 102)
# [[میكال]]: یك بار در [[قرآن]] آمده است. (در سوره‌ بقره، آیه 98)
+
#[[میكال]]: یك بار در [[قرآن]] آمده است. (در سوره‌ بقره، آیه 98)
# [[مالك]] (نگهبان جهنم): یك بار در قرآن آمده است. (در [[سوره زخرف]]، آیه 77)
+
#مالك (نگهبان [[جهنم]]): یك بار در قرآن آمده است. (در [[سوره زخرف]]، آیه 77)
# [[ملك الموت]] (مأمور قبض [[روح]]): یك بار در قرآن آمده است. (در [[سوره سجده]]، آیه 11)
+
#[[ملك الموت]] (مأمور قبض [[روح]]): یك بار در قرآن آمده است. (در [[سوره سجده]]، آیه 11)
# [[عتید و رقیب]]: (مأموران ثبت اعمال خوب و بد): كه هر كدام یك بار در قرآن آمده اند. (در [[سوره ق]]، آیه 18)
+
#عتید و رقیب: (مأموران ثبت اعمال خوب و بد): كه هر كدام یك بار در قرآن آمده اند. (در [[سوره ق]]، آیه 18)
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
[[Category:شخصیت های قرآنی]]
 
[[Category:شخصیت های قرآنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۶

خلقت ملائکه

کلام امام علی علیه السلام در مورد خلقت ملائکه:

«و ملائكة خلقتهم و أسكنتهم سماواتك فليس فيهم فترة و لاعندهم غفلة و لافيهم معصية، هم أعلم خلقك بك، و أخوف خلقك منك، و أقرب خلقك إليك و أعملهم بطاعتك، لايغشاهم نوم العيون و لاسهو العقول و لافترة الأبدان، لم يسكنوا الأصلاب ولم تتضمنهم الأرحام ولم تخلقهم من ماء مهين، أنشأتهم إنشاء فأسكنتهم سماواتك و أكرمتهم بجوارك و ائتمنتهم على وحيك و جنبتهم الآفات و وقيتهم البليات و طهرتهم من الذنوب و لو لاقوتك لم يقووا ولو لاتثبيتك لم يثبتوا ولو لارحمتك لم يطيعوا ولو لاأنت لم يكونوا...».[۱]

«و ملائکه ای که خلق نمودی و آن ها را در آسمان­ها مسکن دادی، پس در آن ها سستی نیست، و نزد آن ها غفلت جایگاهی ندارد و معصیت نمی­کنند. آگاه­ترین موجودات به تو هستند و خوفشان از تو از همگان بیشتر است، نزدیکترین خلقت به تو و عاملترین آن ها در طاعت تو هستند، نه خواب به دیدگان آن ها راه می­ یابد و نه دچار سهو و نسیان می­ شوند و نه بدن هایشان سست می ­شود. در صلب ها ساکن نبوده اند و رحم ها آن ها را دربرنگرفته بوده و آن ها را از آب پست (نطفه) خلق ننمودی. آن ها را دفعتا انشاء نمودی و ساکن آسمان هاشان کردی و به قرار دادنشان در جوار خود اکرامشان کردی و به وحی خود امینشان نمودی و از آفات دورشان داشتی و از بلیات حفظشان نمودی از گناهان پاکشان کردی و اگر قوت تو نبود قوتی نداشتند و اگر تثبیت تو نبود ثباتی نداشتند و اگر رحمت تو نبود اطاعت نمی نمودند و اگر تو نبودی نبودند...».

اسامی فرشتگان در قرآن

  1. جبرئیل (روح الامین) (مأمور نزول وحی): لفظ جبرئیل سه بار در قرآن آمده است. در سوره بقره، آیه 97 ـ 98، و سوره تحريم: آیه 4.
  2. ماروت (آموزگار سحر برای دفع فتنه سحر): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره بقره، آیه 102)
  3. هاروت (آموزگار سحر برای رفع فتنه سحر): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره بقره،‌ آیه 102)
  4. میكال: یك بار در قرآن آمده است. (در سوره‌ بقره، آیه 98)
  5. مالك (نگهبان جهنم): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره زخرف، آیه 77)
  6. ملك الموت (مأمور قبض روح): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره سجده، آیه 11)
  7. عتید و رقیب: (مأموران ثبت اعمال خوب و بد): كه هر كدام یك بار در قرآن آمده اند. (در سوره ق، آیه 18)

پانویس

  1. تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی، قم دارالکتاب، 1367 ش، ج 2، ص 207.