هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اين شعر كه در چاووش خواني هاى كاروان هاى مسافر كربلا خوانده مى‌شد، برگرفته از كلام امام حسين‌ علیه السلام هنگام خروج از مكه و حركت به سوى مسلخ عشق، كوفه و كربلاست: «الا... و من كان باذلا فينا مهجته موطنا على لقاءالله نفسه فليرحل معنا فانى‌ راحل مصبحا انشاءالله‌».[۱]

آگاه باشید هر که می خواهد خونش را در راه ما اهل بیت که راه حق است نثار کند و خود در بهشت لقاء الله منزل گیرد با ما همراه شود من فردا انشاء الله به راه می افتم.

كه دعوتى بود به آن كه هر كس آماده فدا كردن خون و جان و مهياى ديدار خداست، سحرگاهان همراه امام حركت كند. دعوت به خط شهادت و ايثار، در مرام حسينيان و عاشورائيان نهفته است و كربلا و زيارت مرقد سیدالشهدا علیه السلام، رمز اين‌ دل سپردن به كعبه عشق و مناى شهادت است.


هر كه دارد هوس كرب و بلا، بسم الله هر كه دارد سر همراهى ما، بسم الله

همچنین این عبارت عنوان و سر اغاز یکی از مداحی های زیبای زمان جنگ تحمیلی است. که حکایت از شور و حال خاص آن زمان و پیوند انقلاب اسلامی ایران با واقعه کربلا دارد:


هر كه دارد هوس كرب و بلا، بسم الله هر كه دارد به سرش شور و نوا، بسم الله


هر که لبیک به فرمان خمینی گوید به خداوند قسم راه حسینی پوید[۲]

پانویس

  1. فرهنگ عاشورا به نقل از كشف الغمه، ج 2، ص 241، حياة الامام الحسين علیه السلام، ج 3، ص 48.
  2. http://www.aparat.com/v/hm3NK

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.

پیوند به بیرون