معزالدین محمد فطرت مشهدی

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۸ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


معزالدین محمد فطرت مشهدی

قرن: 11 (1101-1056/1050 ق)

شاعر، متخلص به فطرت. اصل وى از سادات قم است. او دخترزاده ‌ى میرمحمد زمان مشهدى است كه در مشهد به دنیا آمد و در همان جا به كسب علوم پرداخت. سپس به اصفهان رفت و ده سال در حوزه‌ ى درس آقا حسین خوانسارى به كسب علوم پرداخت. در 1082 ق عازم هندوستان شد و مورد توجه پادشاه آنجا، اورنگ زیب عالمگیر قرار گرفت و شاه با تزویج دختر شاه نوازخان صفوى به او وى را مقرب ساخت. او در 1099 ق از طرف آن پادشاه ملقب به موسوى شد و از این به بعد تخلص خود را به موسوى تغییر داد. سال بعد منصب دیوانى مجموع ممالك دكن به او داده شد. او سرانجام در همان شهر درگذشت.

از آثار وى: «گلشن فطرت»، مشتمل بر اشعار تازه ‌گویان كه سرخوش در تدوین «كلمات الشعراء» از آن استفاده كرد؛ دیوان شعر.

منبع


شعر فارسی
Poetry1.jpg
شعرشناسی * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
قالب‌های شعر *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
سبک‌های شعر فارسی * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
شاعران پارسی گو: همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14