سیده فاطمه قزوینی

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۸:۳۸ توسط بهنام (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

سیده فاطمه قزوینی، (عالم، مفسر، محدث، متوفی سال 1270 هـ.ق) دختر سید حسین قزوینی بود. او نزد پدرش و سید محمدمهدی بحرالعلوم و عمویش سید حسن قزوینی درس خواند و هنگامی که به سن رشد و کمال رسید با شیخ محمدعلی فرزند شیخ عبدالکریم قزوینی ازدواج کرد سپس در درس فقه و اصول و حدیث همسرش حضور یافت تا این که در اغلب علوم حدیثی و عقلی نابغه شد.

علاوه بر این او حافظ قرآن و خطیب و سخنور ماهری بود، منبر می‌رفت و صدایی بلند و رسا داشت و در وعظ و خطابه توانا بود. فاطمه سخنرانی می‌کرد و درس می‌داد و زنان از مجلس درس، وعظ و سخنرانی او استفاده می‌کردند. وی بسیار پارسا و باتقوا بود، وی سه پسر داشت که همه از علمای زمان خود بودند. دخترش آمنه خانم قزوینی نیز همانند مادر از زنان عالم، فاضل، ادیب و شاعر بود. وی در سال 1270 جهان را بدرود گفت.


منابع

معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران, بانوان عالمه و آثار آن‌ها